‘แผล็บๆ แผล็บๆ’ ไป๋ลี่เซียนตั้งอกตั้งใจดูดกลืนแท่งหยกราวกับของหวานชั้นเลิศ ความหอมหวานและนุ่มปนแข็งช่างล่อลวงใจหญิงงามให้หลงใหลจนยากทาโงหัวขึ้นได้ ‘อ่า…ข้าไม่เคยดูดเลียแท่งหยกของผู้ใดได้เอร็ดอร่อยเช่นนี้มาก่อน เจ้าม้าน้อย…แท่งหยกของเจ้าช่างถูกปากข้าเสียจริงๆ’ ไม่รีรอให้บุรุษใต้ร่างได้ขัดขืน เสียงดูดดุนเลียจนน้ำหูน้ำตาไหลยิ่งสร้างความหฤหรรษ์ให้ไป๋ลี่เซียนอย่างเท่าทวี ‘ซี๊ดดด ซู๊ดดด’ อารมณ์สวาทเริ่มวิ่งพล่านไปทั่วเรือนกาย ไฟปรารถนาที่ถูกปลุกด้วยขี้ผึ้งเสพสวาทก่อนหน้ายิ่งลุกโชนจนมอดไหม้ไปทั้งตัวของมู่จิวซิน ไฟราคะไม่เคยจะมอดดับ หากทว่าใจคนเราไม่ยอมปลดปล่อยมัน… จู่ๆ คำพูดของอาเซียงเพื่อนบ้านของมู่จิวซินก็ลอยขึ้นมาในห้วงคำนึงของชายหนุ่ม ‘เหล็กที่แข็งแกร่งย่อมผ่านการหล่อหลอมด้วยไฟที่ร้อนแรง…’ แท่งหยกน้อยแปรเปลี่ยนสภาพเป็นแท่งหยกกล้าแข็งชูชันเต็มที่ หัวของมันกระดกไปมาตามแรงตอดรัดของปลายลิ้นค