หลังจากนั้นพักใหญ่ ณนนท์ขอตัวทุกคนพร้อมกับลากมินตราออกมาด้วยทำให้พงษ์ภพต้องมองตามด้วยสายตาครุ่นคิด…
“คุณนนท์จะพามิ้นไปไหนคะ” หญิงสาวเอ่ยถามขณะเดินตามชายหนุ่มโดยไม่ได้ขัดขืนใดๆ แม้ออกจะเกรงใจสองแม่ลูกอยู่ไม่น้อยก็ตาม
“พี่อยากให้มิ้นพักผ่อน ไม่ใช่มานั่งรับแขกและพูดคุยเรื่องไร้สาระแบบนี้” เขาตอบกลับแต่ไม่หยุดเดิน มินตราถอนใจ พลางส่ายหน้าแล้วบอก
“แต่ทางนี้ไม่ใช่ห้องมิ้นนี่คะ คุณนนท์จะให้มิ้นไปพักที่ไหน” หญิงสาวถามขณะที่ชายหนุ่มลัดเลาะพาหญิงสาวเลี้ยวไปยังด้านข้างของตัวบ้าน กระทั่งได้ยินเสียงเห่าบ๊อกๆ ของเจ้าเฉาก๊วยพร้อมกับตัวมันที่วิ่งจู๊ดมาหาหญิงสาวพร้อมส่ายหางแทบหลุดด้วยความดีใจเพราะไม่ได้เจอหน้ามาหลายวัน “เฉาก๊วย…”
ร่างบางกระตุกมือออกจากชายหนุ่มพลางยอบตัวลงนั่งลูบหัวมันเบาๆ ด้วยความรักและคิดถึง เฉาก๊วยตะเกียกตะกายขึ้นหา และแลบลิ้นเลียไปทั่วจนณนนท์ต้องส่ายหน้า
“ไอ้เฉาก๊วยแกน้อยๆ หน่อย คุ
