หง่าววว….หง่าวววว
อยู่ดีๆ เสียงกระดิ่งประตูก็ดังขึ้น ฉันเลยค้างที่กำลังจะฟาดไม้ลงหัวอีพี่เคน พี่เคนเองก็ชะงักเช่นกัน เกือบห้าวิได้มั้งกว่าเราสองคนจะรู้ตัวและกลับเข้าสู่ท่าปกติ แขกที่เข้ามาก็ไม่ใช่ใครหรอก น้องส้มจี๊ดเจ้าเดิม วันนี้มาซะเช้าเชียว….
“พี่สองคนทำอะไรกันอยู่เหรอคะ?” น้องถามด้วยสีหน้างุงงง
“อ่อ เอ่อ ทำความสะอาดน่ะ” ฉันบอกพร้อมกับกวาดพื้นไปมาให้รู้ว่าทำงานอยู่
จากนั้นฉันก็เดินกลับมาที่เคาน์เตอร์เพื่อรับออเดอร์ โดยมีพี่เคนตามมาติดๆ เหมือนเงา เพราะท่าทางแปลกๆ ของเราสองคนทำให้น้องส้มจี๊ดมองสลับไปมาอย่างสงสัย…ฉันคิดว่าสงสัยนะเพราะสายตาของน้องเต็มไปด้วยคำถามมากมาย แว็บนึงฉันแอบเห็นความไม่พอใจในแววตานั้นด้วย
นี่เปล่าใส่ร้ายนะ…เห็นจริงๆ
“เมื่อวานพี่สองคนไปไหนหายไปกันมาคะ” ส้มจี๊ดถามในขณะที่สายตากำลังเลือกดูเมนู
“ไปสวนสนุกค่ะ พาคุณป้าไปผ่อนคลาย” พี่เคนตอบเสียงใสแจ๋ว หน้าตานี่ยิ้มระ
