Nerdy 2 - ไม่ตรงปก

2093 Words

Nerdy 2 - ไม่ตรงปก หลังจากที่ได้กระดาษแผ่นนั้นจากอินฟลูสาวคนสวยรามิลก็ยัดมันเก็บเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วนั่งดื่มต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “จะตามไปมั้ย?” พิชช์ที่นั่งอยู่ข้างรามิลถามขึ้นในระหว่างที่เพื่อนคนอื่นเริ่มหันไปดีลกับสาวที่ถูกใจกันแล้ว พอเจ้าเอยกลับไปพวกมันก็ออกลายกันเลยที่ยังนิ่งอยู่ก็เห็นจะมีแค่เขากับรามิลนี่แหละ “เห็น?” “ไม่เห็นมั้งลูบขามึงขนาดนั้น” รามิลไหวไหล่แอบหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อรู้ว่าเพื่อนเห็นเพราะดูท่าทางแล้วยัยคนนั้นคงมั่นใจมากว่าตัวเองเนียนสุดๆ ซึ่งเธอคิดผิด “สรุปไม่ไป?” “ไม่ใช่ไทป์ว่ะ” พูดจบรามิลก็ยกแก้วขึ้นกระดกดื่มต่อ บอกตรงๆ ว่าเจ้าเอยไม่ใช่ไทป์เขาเลย เขาไม่ได้มีปัญหากับผู้หญิงเซ็กซี่หรือการแต่งตัวของใครแต่รามิลชอบคนน่ารักแต่งตัวเปิดนิดหน่อยให้ดูน่าค้นหามากกว่าซึ่งสำหรับเขาแล้วเจ้าเอยเปิดเผยมากไป เธอสวยมากเขายอมรับแต่เธอตรงกันข้ามกับสิ่งที่เขาชอบแทบทุกอย่าง ทั้งการแต่งตัวและการกระทำที่เป็นฝ่ายเข้าหาเขาก่อน “อย่างน้อยก็ออกไปบอกเขาหน่อยมั้ยดูท่าทางสนใจมึงมากเดี๋ยวรอเก้อหรอก” “ก็ไม่ได้ขอให้รอ” พิชช์ถึงกับส่ายหัวให้กับความรามิล เขารู้จักนิสัยเพื่อนเขาดีคนที่เข้าหารามิลก่อนเกือบจะทุกคนมักจะนกกันทั้งนั้น ถ้าไม่ตรงไทป์จริงๆ หนุ่มเนิร์ดเขาไม่เล่นด้วยหรอก เห็นท่าทางนิ่งๆ ดูไม่อะไรกับใครแบบนี้แต่ความจริงแล้วรามิลไม่ชอบถูกใครควบคุมนะ ยิ่งเจ้าเอยดูเป็นคนมั่นใจในตัวเองขนาดนั้นรามิลไม่เล่นด้วยแน่ๆ นั่งดื่มไปสักพักพิชช์ก็เริ่มหาเหยื่อบ้างจนสายตาไปสะดุดเข้ากับสาวน้อยน่ารักคนหนึ่งที่ดูยังไงก็ไทป์รามิลชัดๆ จึงสะกิดให้เพื่อนดู “คนนั้นมองมึงอยู่ ยังไง” รามิลหันไปมองผู้หญิงคนที่เพื่อนเรียกให้ดู สายตาคมภายใต้กรอบแว่นหนามองอย่างพิจารณาอยู่สักพักเหมือนกำลังสแกนเหยื่อ ใครบอกว่ารามิลเนิร์ดเขาอยากให้มาเห็นภาพตอนมันจ้องจะตะครุบเหยื่อจริงๆ “เจอกันพรุ่งนี้” พิชช์ตบเข่าดังฉาดมองเพื่อนร่วมวงที่บอกลาเขาแล้วเดินออกจากโต๊ะไป ทันที พิชช์คิดว่าเพื่อนจะไปหาคนน่ารักที่มองอยู่ก่อนหน้านี้แต่กลับไม่ใช่เพราะทางที่รามิลเดินออกไปน่ะคือลานจอดรถ ไหนบอกไม่ใช่ไทป์ไงวะ . . เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วที่เจ้าเอยนั่งรอรามิลอยู่ในรถแต่เขาก็ยังไม่ตามเธอออกมาสักที นี่เธอกำลังจะโดนหนุ่มแว่นคนนั้นปฏิเสธเหรอ? เจ้าเอยมั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองมากๆ ที่ผ่านมาเวลาสนใจใครเธอไม่เคยพลาดแต่กับรามิลเธอคงต้องคิดใหม่แล้วล่ะเพราะเขาไม่เหมือนคนอื่น สงสัยจะเนิร์ดอย่างที่เขาว่ากันจริงๆ นั่นแหละ คนสวยถอดใจหลังจากที่รอมานานจนเกินลิมิต เธอกำลังจะขับรถกลับแล้วแต่สายตาดันไปสะดุดเข้ากับร่างสูงเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาภายใต้แว่นตาที่กำลังเดินตรงมาที่รถเธอซะก่อน หึ ทำเป็นเล่นตัวแต่สุดท้ายก็ตามเธอมาอยู่ดีสินะ . . . “อะ อื้อ~ รามิลเดี๋ยวก่อน” ร่างบางส่งเสียงครางประท้วงเมื่อเข้ามาในห้องพักของโรงแรมก็ถูกหนุ่มแว่นรุกใส่ทันทีโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วรามิลเดินมาหาเจ้าเอยที่รถจริงๆ ไม่ต้องคุยกันให้มากความก็เป็นอันรู้กันว่าต้องทำยังไงต่อ เธอเขียนทะเบียนรถให้เขาตามออกไปเพราะจะดีลเขาเมื่อเขาตามออกไปก็เท่ากับว่าเขาตกลงที่จะ ‘ไปต่อ’ กับเธอ คืนนี้ทั้งคู่จึงมาจบอยู่ที่โรงแรมห้าดาวที่อยู่ไม่ไกลจากผับมากนัก เพิ่งเจอกันครั้งแรกจะให้ไปที่คอนโดหรือบ้านเลยก็คงไม่สะดวก กับคนที่ดีลกันแค่ครั้งสองครั้งไม่ได้คิดจะสานต่อก็ต้องเปิดโรงแรมแบบนี้แหละ “ทำเลยดิ ดึกแล้วง่วง” เจ้าเอยทั้งรู้สึกขำและเอ็นดูคนตัวสูงที่ซุกหน้าอยู่กับซอกคอเธอในขณะที่มือก็ลูบไล้ไปทั่วร่างบอบบางจนคนตัวเล็กรู้สึกขนลุกไปทั้งร่าง อยากรีบทำเพราะง่วงเนี่ยนะ โคตรเนิร์ดเลย “ขอไปอาบน้ำก่อนได้มั้ยอ่า เอยไม่มั่นใจเลย” “ไม่ต้องหรอก หอมแล้ว” รามิลยืนยันด้วยการสูดดมกลิ่นกายหอมหวานเฉพาะตัวของเจ้าเอยเข้าเต็มปอดจนคนตัวเล็กได้ยินเสียงดังฟอด คนนิ่งๆ พอพูดจาแบบนี้แล้วมันชวนเขินจนหัวใจเจ้าเอยเต้นแรงไม่เป็นส่ำ แบบนี้สินะที่เขาเรียกว่า ‘ฮอตเนิร์ด’ “ปากหวานจังทีก่อนหน้านี้ไม่เห็นจะพูดกับเอยสักคำ” คนตัวเล็กว่าพร้อมกับตวัดแขนเรียวขึ้นโอบรอบคอหนา นิ้วเรียวลูบไล้ไปตามริมฝีปากของคนตัวสูงก่อนจะขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ ระยะห่างระหว่างใบหน้าลดน้อยลงทุกทีจนเจ้าเอยมองเห็นสายตาคมที่อยู่ภายใต้เลนส์แว่นได้อย่างชัดเจน เจ้าเอยรู้สึกเหมือนโดนสะกดเธอขยับใบหน้าเข้าไปใกล้เขาเรื่อยๆ จนริมฝีปากของทั้งคู่เกือบจะประกบกันอยู่แล้วแต่รามิลเบือนหน้าหนีไปอีกทางซะก่อน “เราไม่จูบ” ร่างบางถึงกับชะงักค้างเมื่อโดนปฏิเสธ พวกสายวันไนท์สแตนหลายคนไม่ชอบให้จูบซึ่งก็เป็นเรื่องปกติเพราะถ้าต้องจูบกับทุกคนที่ดีลก็คงไม่ไหว เมื่อกี้ในหัวคิดอะไรอยู่เจ้าเอยถึงได้รู้สึกอยากจูบรามิลขึ้นมาก็ไม่รู้ “อ่า โทษที” คนตัวเล็กผละออกเกาคอแก้เก้อก่อนจะขอตัวไปอาบน้ำเพื่อปรับอารมณ์ตัวเองก่อนซึ่งครั้งนี้รามิลก็ไม่ได้ห้ามอะไร หลังจากที่เจ้าเอยอาบน้ำเสร็จรามิลก็เข้าไปอาบบ้าง คนตัวเล็กที่ตอนนี้อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำนั่งรอคนตัวสูงอยู่ที่ปลายเตียงด้วยหัวใจที่เต้นรัว เวลาแห่งการเสียตัวใกล้เข้ามาทุกทีแล้วสินะ “เอาเลยมั้ย?” ร่างสูงที่พึ่งออกมาจากห้องน้ำถาม ตอนนี้บนตัวรามิลมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบเอวทำให้เจ้าเอยเห็นแผงอกแกร่งและกล้ามหน้าท้องเป็นลอนชัด ซึ่งเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าหุ่นเขามันจะขนาดนี้... กล้ามแน่นมากแต่บนหน้ายังสวมแว่นอยู่ เกิดมาไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนใส่แว่นแล้วฮอตขนาดนี้มาก่อนเลย “อะ เอาเลยก็ได้” คนตัวเล็กบอกเสียงสั่นเมื่อรามิลทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ จนได้กลิ่นครีมอาบน้ำอ่อนๆ จากตัวเขา พอรู้ว่าใกล้ถึงเวลาเข้ามาทุกทีคนตัวเล็กก็กำมือแน่นไม่กล้าขยับตัวดูเกร็งไปหมดจนรามิลเริ่มรู้สึกแปลกๆ “เธอชอบแบบไหน” คนที่เพิ่งหัดวันไนท์นิ่งคิดกับคำถามของเขา เอียงคอมองหน้าคนที่สูงกว่าอย่างไม่เข้าใจ ชอบแบบไหนหมายถึงอะไรงั้นเหรอ? ดวงตากลมโตส่งผ่านคำถามออกไปโดยไม่ต้องพูดจนรามิลต้องอธิบายต่อ “ชอบให้อ่อนโยนหรือทำแรงๆ” อ่า หมายถึงแบบนี้เองหรอกเหรอ “แบบที่เป็นรามิล” “…” “เอยอยากลองแบบที่เป็นเธอ” คนตัวเล็กตอบเหมือนเอาใจแต่ความจริงแล้วเธอแค่ไม่รู้ว่าตัวเองชอบแบบไหนจึงตอบออกไปแบบนั้น “งั้นมานี่” “เอ๋?” “มานั่งตักเราครับ” ปกติแล้วรามิลมักจะตามใจคู่นอนแต่พอโดนตามใจแบบนี้แล้วมันก็ดีเหมือนกัน ตอนอยู่ที่ผับเขาลังเลไม่ออกมาหาเจ้าเอยสักทีเพราะคิดว่าเธอน่าจะเป็นสายควบคุมซึ่งเขาไม่ชอบแต่สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจออกไปหาเธออยู่ดีเพราะเธอน่าสนใจตรงที่เพื่อนในวงของเขาดูสนใจเธอมาก เห็นนิ่งๆ แบบนี้แต่รามิลมีความชอบเอาชนะสูงเหมือนกันนะ พอตกลงดีลกันแล้วเจ้าเอยกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เธอดูเหมือนคนที่ไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้ว่าแกล้งทำให้เขาสนใจหรือเป็นแบบนี้จริงๆ เพราะขนาดเขาเรียกให้มานั่งตักเธอยังไม่กล้าเลยจนเขาต้องเป็นคนอุ้มเธอขึ้นมานั่งเอง “อ๊ะ! ระ รามิล” “ตกใจอะไร ทำอย่างกับไม่เคย” รามิลเอียงหน้ามองคนบนตักที่กำลังเกาะไหล่เขาแน่นเพราะกลัวตกเมื่อถูกอุ้มให้ขึ้นมานั่งคร่อมทับบนตักแกร่ง ร่างบางเม้มบางแน่นเอาแต่ก้มหน้าไม่ยอมสบตาเขาแถมยังตัวสั่นจนรามิลรู้สึกได้ แปลกๆ แล้ว “ยังไม่เคย?” “ปะ เปล่าสักหน่อย” “งั้นก็เริ่มสักทีสิ” คนตัวสูงค้ำแขนข้างหนึ่งไปด้านหลังอีกข้างก็คอยประคองกอดเอวบางไว้หลวมๆ สายตาคมภายใต้แว่นสายตามองคนบนตักอย่างเชิญชวนจนคนตัวเล็กต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ทั้งรูปร่างและสายตาของรามิลตอนนี้มันดูฮอตยิ่งกว่าตอนที่เขาเล่นกีตาร์ซะอีก “ระ เริ่มยังไงอะ” ‘ไม่ตรงปก’ คำนี้น่าจะเหมาะกับเจ้าเอยที่สุดแล้ว ก่อนหน้านี้เธอเซ็กซี่ยั่วยวนกล้าอ่อยจนรามิลคิดว่าเธอน่าจะเจนจัดพอสมควรแต่พอเอาเข้าจริงเธอกลับไม่รู้อะไรเลย ถึงได้มีคนเคยบอกว่าอย่าตัดสินอะไรจากภายนอกสินะ “สรุปคือไม่เคย?” ร่างบางเงียบเม้มปากแน่นไม่ยอมตอบ “ตอบสิเจ้าเอย” เป็นครั้งแรกเลยที่รามิลเรียกชื่อเธอเต็มๆ น้ำเสียงดุๆ ของเขามันเซ็กซี่ชะมัดแต่นี่ไม่ใช่เวลามาชื่นชมเพราะเธอกำลังโดนจับได้แล้วว่าเป็นแค่แมวห่มหนังเสือไม่ได้เป็นแม่เสือสาวที่เก่งกาจมาจากไหน “อื้อ เอยยังไม่เคย” พอได้รับคำยืนยันจากเจ้าตัวรามิลก็ทำท่าจะดันเธอลงจากตักแต่โดนคนตัวเล็กกอดคอไว้ซะก่อน “ทำต่อนะรามิล” “ไม่ทำ” “ทำไม?” “ไม่อยากเป็นคนแรกของใคร” ‘ครั้งแรก’ มันพิเศษและลึกซึ้งมากนะ เธอควรเก็บไว้ทำกับแฟนไม่ใช่กับคนที่ดีลกันแค่คืนเดียวแบบเขา “แต่เอยอยากให้รามิลเป็นคนแรกของเอย ทำต่อนะ” คนที่รู้ตัวว่ากำลังจะโดนปฏิเสธเปิดโหมดใจกล้าเพื่อทำทุกทางให้รามิลทำต่อ เธอเริ่มบดเอวลงบนตักแกร่งให้กลางกายที่แนบชิดกันอยู่เสียดสีไปมาจนรามิลต้องบีบเอวบางไว้แน่น “เธอ!” ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังดึงสายชุดคลุมอาบน้ำออกจากตัวจนเต้าอวบโผล่พ้นเนื้อผ้าออกมาปรากฏต่อสายตาคมเต็มๆ นมใหญ่ชะมัด ยอดอกก็อมชมพูจนรามิลเผลอกลืนน้ำลาย อารมณ์ที่เกือบจะหายไปแล้วตอนที่รู้ว่าเธอยังไม่เคยถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้งเพราะร่างกายที่แสนเซ็กซี่ยั่วยวนของเจ้าเอย หุ่นโคตรเอ็กส์สมกับที่ผู้ชายหลายคนใฝ่ฝันจริงๆ “ทำเอยนะรามิล” ร่างบางจับมือหนาให้เลื่อนขึ้นมาสัมผัสหน้าอกของตัวเองพร้อมกับออดอ้อนเสียงหวานจนหนุ่มแว่นต้องยกมือขึ้นขยี้ผมตัวเองแรงๆ เขาไม่อยากเป็นคนแรกของใครเพราะรู้ว่ามันจะไม่จบแต่ให้หยุดตอนนี้มันก็ยากเกินไปสำหรับเขาเหมือนกัน ยิ่งคนบนตักเปิดทางให้ขนาดนี้แล้ว “ถ้าทำแล้วห้ามมางอแงทีหลังนะ” ใครมันจะไปปฏิเสธลง...

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more