Napahilot ako ng noo ko dahil sa sakit ng ulo ko uminom ako kagabi dahil sa inis sa sarili ko na hindi ko man lang nagawang magpaliwanag kay Mia Rose.
Ang sakit na nakita ko sa mga mata niya pakiramdam ko ay wala akong kwentang lalaki dahil wala akong magawa para matulungan siya sa sumpa na hanggang ngayon ay hindi pa rin maalis sa kanya.
Kahit pa na ginawan na ng paraan noon ng kanyang ina at ama na isinakripisyo ang mga buhay para lang mabuhay siyang muli ay hindi pa rin naalis ang sumpa sa kanya.
Parang nabewala ang lahat ng pinaghirapan noon ng kanyang mga magulang na hanggang ngayon ay natutulog pa rin.
Matagal na ang mga itong natutulog at nasa pangangalaga sila ng pinunong babaylan na nakatira sa bansang Tibet.
Mas pinili namin na itago sila dahil delikado ang buhay nila kapag
