The Hated Daddy

KABANATA 1 (B)

Hindi agad ako naka sagot sa kaniyang iniral. Napipi nanaman ang aking bibig at hindi gumana ang aking utak.

Nagdadalawang isip ako na tumingin sa kaniya. Mahirap pumili sa tanong ni Papa dahil wala pa akong absent sa klase. Hinahabol ko ang honorable mention, medal at sertipiko na maaring matanggap kapag nagtapos na ako ng senior high school. Sa kabilang banda, gusto ko rin na kasama si Papa dahil sa ilang taon kaming hindi nagkita ng matagal. Gusto kong hingin sa kaniya ang pagkukulang niya sa akin noong ako ay bata pa.

Umuwi siya noong nag 18 ako pero saglit lang siya. As in saglit lang siya. Mga pitong oras lang siyang nagtagal dito at bumalik na agad sa Japan. Parang may kinuha lang siya. Kinuha niya ang dapat sa akin na ibibigay ko sa iba sa pagdating ng tamang panahon. Kaya ang pakiramdam ko ay deca-decada kaming hindi nabuo. Grade six ako noon ng matagal siya ditong nagbakasyon.

Hindi ko namalayan na matagal na akong naka tingin kay Papa. Nabali na lang iyon ng marinig ko ang pagkimpian ng ngipin niya. Humigpit rin ang kapit niya sa aking baywang, na lalong nakapag padikit ng katawan ko sa kaniya.

"Ano... Silver?" matigas na pagsambit niya sa aking ikalawang pangalan. Biglang dumilim ang awra ng muka niya na parang gusto niya akong saktan. Hindi pa galit na galit si Papa nito dahil hindi niya pa ako tinatawag sa una kong pangalan, na kasing kaparehas niya.

"Sige po... Pa---Daddy.." putol kong ani.

Agad akong nag-iwas ng tingin sa kaniya ng makita ko ang naka singkit niyang mata na naka pukol sa akin na waring sinisiyasat ako nang muntik ko masabi ang 'papa'. "Uuwi po ako ng alas sinco rito." pagpapatuloy ko.

"Good, Boy..." papuri niya na siyang ikinalunok ko ng laway.

Nailang ako kung kaya't itinuon ko na lang ang aking atensyon sa pekeng halaman na nasa loob ng aming bahay. Bigla kong naramdaman ang nakaka kiliting bagay sa akig sintido.

"Ang bango mo. Baby, Boy.." pabulong niyang saad.

Pero sa bawat kataga ay ramdam ko ang pagka gigil ni Papa. Nagsitayuan ang aking balahibo ng bumaba ang paglapat ng kaniyang labi at bigote sa aking pisngi. Humaplos naman ang kaniyang kamay sa aking hita habang ang naka yakap naman sa akin ay lalong humigpit.

"Sige na... Umakyat kana at maghanda ka na sa skwela." aniya. Kinalas niya ang pagkaka kapit sa akin. Mabilis naman akong tumayo at nagpa alam sa kaniya. Pero bago ako lumabas ng kusina ay nakita ko ang naka tayo niyang alaga.

Dali-dali akong nagtungo sa sala ng makita ko iyon. Agad kong dinampot ang aking iPad na nasa lamesa lang para sana umakyat.

"Pano ba ito patayin?" tanong ni Kuya Toto na mukang kanina pa pumipindot sa remote. Aburido na ang muka nito dahil hindi niya mapatay ang t.v.

"Remote kasi ng sound bar 'yan Kuya To." natawa siya at napa kamot na lang ng ulo dahil sa kahihiyan.

"Ganoon ba?! Ikaw ng bahala diyan at natatae ako." aniya.

Hindi na niya ako pinansin pa at kumaripas ng labas sa kusina kung saan nandoon ang back door pa punta sa kaniyang bahay.

Ako naman ay ginawa ang kailangan kong gawin dahil malapit na ang oras ng aking pagpasok. Tinapos ko ang lahat ng dapat gawin para sa aming project ni Kiko.

Malayo pa naman ang pasahan, gusto ko lang na maaga gawin ito para hindi maiipon ang mga gawain. Hindi ko gustong natatambak ang mga proyekto at gawain dahil hindi ako makapag pokus kapag sabay-sabay. Sigurado akong dadami ang mga project dahil nalalapit na ang aming pagtatapos, tiyak rin na bubulusok lahat ng requirements bago mag graduation.

Natapos akong lahat sa aking ginagawa. Nakapag suot narin ako ng aking iskul uniporm. Handa na akong bumaba para sumabay sa pagkain kaso wala akong tao na nadatnan.

Wala parin sila mama at papa. Napaisip ako na baka nagpapa hinga pa ang mga ito. Lalo si papa na pagod pa sa biyahe at pagakaka injury ng paa.

Napag pasiyahan ko na tawagin si Kuya Toto para may kasabay akong kumain. Mainit na nilaga ang aming ulam. Mukang si Papa ang nagluto nito dahil trademark nito ang magulay na nilaga.

"Ang sarap ng luto ng Papa mo.." papuri ni Kuya Toto matapos na kainin ang malambot na baka.

Nagtaka naman ako dahil alam kong itong ang unang beses niyang matitikman ang luto ni Papa kaya pano niyang nalaman na niluto ito ni papa?

"Nakita ko siyang nagluluto kanina matapos akong umano... Alam mo na.." aniyala. Agad namang nasagot ang kalituhan sa aking isip ng mapagtanto ko kung ano ang nais niyang iparating. Napatango-tango ako bilang pagsang ayon.

Handa na kaming umalis ni Kuya Toto ng makalimutan ko ang iPad ko sa aking kwato. Madali akong bumaba ng Jeep at agad na nagtungo sa aking kwarto para kuhain ang aking nakalimutan.

Napaigtad ako ng dibdib at braso ni Papa ang unang bumungad sa akin. Matiim ako nitong tinitigan bago nagwika.

"Aalis ka na pala bakit hindi ka man lang nagpa alam sa Daddy mo??"

"Akala ko po kasi nagpapahinga kayo kaya... Hindi ko na po kayo inistorbo." alanganin kong saad.

Isang simpleng tango na lang ang isinagot ni Papa. Naka salubong parin ang kilay niya.

"Ohh.. Baon mo.." ani Papa at dumukot sa garter ng kaniyang itim na boxer shorts ng pera.

Binuklat ko ang ibinigay ni Papa sa akin, napatalon na lang ako ng makita kong tatlong libong piso ang ibinigay niya sa akin.

Nang dahil sa tuwa niyakap ko si Papa ng mahigpit. Pumulupot ang kaniyang kamay sa aking pwetan para ako ay alalayan dahil sa aking pagkaka tingkayad.

Naramdaman ko ang mainit at bato-bato niyang katawan. Mabango ang amoy ni Papa at parang amoy bagong ligo.

"Thank you Daddy I LOVE YOU!" maligalig kong sabi ng kumalas ako sa aking pagkaka yakap.

Tinanguan lamang ako nito. Wala na itong naging kibo, hindi din ako naka tanggap ng 'i love you too' sa kaniya. Hindi ko pa siya naririnig na mag I love simula ng nag out ako. Baka nahihiya lang siya? Haha.

Masaya akong bumaba at sumakay ng jeep dahil sa laki ng aking baon na natanggap. Nakuha ko narin ang aking iPad at dala-dala ko na ito.

Napansin naman ni Kuya Toto ang aking pagngiti kaya naging busangot nanaman ang muka nito.

Sa kalagitnaan ng biyahe, nagsimula na itong mang alaska. Inasar-asar nanaman ako nito sa kung sino-sinong lalaki na kinaiinisan niya.

"Kuya To naman eh!" maktol ko ng hindi niya ako tinitigilan.

"Kuya Tohh nimen nih!!" pang gagaya niya sa akin sa manipis at parang pang batang boses.

Inirapan ko siya kaya inirapan niya rin ako. Muli akong nagmaktol kaya ginaya niya na naman ako sa parehas na pambatang tinig.

Hindi ko siya kinibo. Hindi ko siya pinansin kahit na anong pagpapa kitang gilas niya sa akin. Inilabas ko ang aking iPad para hindi ako matawa o mag react sa kaniyang mga ginagawang pagpapa pansin.

"Oliver.. Sorry, ito naman..." ani Kuya Toto habang pabaling-baling sa akin at sa daanan.

Hindi ko parin siya kinibo. Na nood na lang ako sa YouTube ng mga cute na cute na panda na walang ibang gawin kung hindi kumaim at matulog.

Halos ilang minuto na lang ay mararating na namin ang bahay ni Kiko pero hindi ko parin siya nililingon o kinikibo. Mga ilang liko na lang ay paroroon na kami ng ihinto niya sa tabi ang Jeep.

"Ano ba?!" singhal niya. Napataas naman ang aking kilay sa kaniyang inasta. Mukang napikon na siya dahil hindi ko pinapansin ang pag hingi ng tawad niya.

"Bahala ka! Huwag mo kong pansinin..." aniya. Binaling niya ang kaniyang tingin sa harap na waring nagdadabog na bata.

"Nag-so-sorry na nga 'yung tao!" parinig niya. Nagulat na lang ako ng bigla niyang mani-obrahin ang Jeep pa pa-atras.

"Hindi ko na susunduin 'yang Kiko na iyan!" singhal niya pa.

Agad naman akong na-alerto sa kaniyang tinuran. Hindi pwedeng hindi namain sunduin si Kiko dahil nagsabi na ako dito at pumayag narin ito. Katunayan nga ito ang unang beses na sasabay ito sa amin, nasa pagawaan pa kasi ang triysikel nila kaya napag pasihayan kong isabay ito.

"Kuya To naman nih!! Umaasa 'yung tao doon! Tapos hindi natin susunduin.." dabog ko. Napa kamot pa ako sa aking ulo sa sobrang pagka aburido. Alam niya naman kung bakit ito sasabay sa amin- bukod sa pag-uusapan namin ang aming proyekto.

"kuyaaaa!!" tawag ko sa kaniya ng hindi niya ako kibuin at patuloy parin sa dahan-dahan na pag-atras. Nabaligtad na ang sitwasyon namin, siya naman ngayon itong hindi namamansin at ako naman itong na ngungulit.

"Hay nakoo!! Ohh! Tsokolate! Bati na tayo!"

Dinukot ko sa aking bag ang mahabang tsokolate at agad na ibinigay sa kaniya.

Napa tingin naman siya sa akin ng nakataas ang kilay saka hininto ang pag maniobra sa jeep.

"Sorry na... Bati na tayo.. Peace offering ko sa'yo." pagpapa-cute ko sa kaniya.

Napa ngiti naman siya ng pilit kong iniabot sa kaniya ang tskolateng nakuha ko sa ref na dapat kakainin ko. Akin lang dapat 'yang tsokolate na 'yan kaso nagtampo si Choco Man.

"Isa!" bilang ko pa ng hindi niya abutin ang hawak ko. Ako naman ngayon ang nagtaas ng kilay.

"Na ngangalay na ako!" kunyareng mataray na sabi ko. Tuluyan na siyang napatawa at napangiti sa aking inasal.

Iniabot niya ang tskolateng ibinibigay ko. Agad niyang tinanggal ang balot non at itinapon sa labas. Bumali siya ng tskolateng matigas-tigas pa dahil galing iyon sa freezer nga aming ref.

"Oh! Subo mo!" napangiti ako dahil ang unang kagat ng tskolate ni Choco Man ay sa akin.

"Ang sarap! Ikaw din!" pumutol ako ng tsokolate at isinubo ko iyon sa kaniya.

"Ang sarap noh?!! Choco Man!" naibulalas ko na lang bigla.

Kunyaring lumaki ang kaniyang mga mata. Kumagat din siya ng kaniyang ibabang labi na waring napipikon. Nagsulobong din ang kilay niya habang papalapit ng papalapit sa aking tagiliran ang kaniyang kamay na naka amba na ma-ngiliti.

"Kuya To... Joke lang.." natatawa tawang aniko. Nag peace sign pa ako habang pa-atras ng pa-atras sa aking upuan.

"Hindi... Choco Man... Ihh?!!" aniya habang pa-palapit siya ng pa-palapit sa akin.

"KUYA TO AHAHA!" sigaw ko ng dumapo ang kaniyang kamay sa aking tagiliran.

Kiniliti niya ako ng kilti. Tawa naman ako ng tawa dahil sa hindi niya pagtigil. Napa tawa narin siya sa aking paghalak-hak.

Natigil lang iyon ng may humampas sa hood ng Jeep na sinasakyan namin.

Nakatingin kami doon at nakita namin si Kiko na naka ngiti.

Masaya itong lumapit palapit sa amin.

"Uy!! Sali akoo!!" pumasok siya at umupo sa aking tabi.

"Huwag na aalis na tayo.." walang ganang saad ni Kuya Toto. Parang timang ito, kanina lang tawa pa kami ng tawa. Tapos panay pa ang pangungilit sa akin tapos magiging ganito.

Parang timang!

Napasinghay na lang ako ng sinimulan niyang pa andarin ang Jeep pa punta sa aming skwelahan.

Binalingan ko na lang si Kiko at tinanong kung bakit at pano niya kami nakita.

Sinabi niya naman na naiinip siya kaya siya na ang lumakad palabas sa barangay nila.

Sinabi niya rin na may naka hambalang sa daan baka raw hindi maka pasok ang sasakyan namin.

Napatango-tango na lang ako, kapagkuwan pinag usapan namin ang bagay-bagay patungkol sa skwela at kung saan kami mag kokolehiyo.

Wala pa akong gustong pasukan dahil nakila Mama at Papa ang huling desisyon. Ang sabi kasi ni Papa sa syudad daw ako mag-aaral pero ang gusto ni Mama dito-dito na lang para hindi na ako lalayo pa.

Si Kiko na nag unang nagbali ng usapan dahil hindi ko siya masagot ng maayos. Siya rin naman kasi wala pang skwelahang napipili. Gusto niya na lang na maging modelo at huwag ng mag-aral pa.

"Nga pala... May bibigay ako sa'yo." aniya. Pina pikit niya pa ako kaya lalo akong na-excite sa kaniyang ibibigay.

Hindi ako mapakali dahil ang tagal niyang magkal-kal sa kaniyang bag.

"Oh! Dilat na!" aniya. Pagbukas ko ng aking mata tumambad sa akin ang cute na cute na mga panda na ballpen.

"Ito pa! Be lated Happy Birthday gift ko sa'yo." pigil akong napatili ng ilabas niya ang mga paborito kong ballpen na we bare-bares. Kumpleto ang mga iyon na naka lagay pa sa transparent na kahon.

"Salamaaat!!" natuwa kong ani.

Maraming salamat sa paghihintay ng matagal.

Ako po ay humihinge ng pasensya sa mabagal na update.

Agad kong kinuha ang mga iyo at tinignan isa-isa. Napa cute talaga ng mga ito lalo na yung naka lagay sa transparent na box.

"Salamat talaga!! Ang cute cute nila!!" masayang-masaya kong ani.

"Mas cute ako diyan..." anito.

"Sabi mo-" hindi natuloy ang aking sasabihin ng biglang prumeno ang sinasakyan namin.

Nagtataka kaming napa tingin kay Kuya Toto na ngayon ay busangot at lukot ang pagmumuka.

"Pasensiya na may pusa kasi.." tiim bagang niyang ani.

Sabay na lang kaming napa tango ni Kiko. Muli ng pina andar ni Kuya Toto ang Jeep namin. Binagtas namin ang patag na daan pa punta sa Bayan.

Hindi na kami nag-usap pa ni Kiko. Naglabas siya ng selpon niya at nilaro-laro niya iyon.

Dinama namin ang sariwang hangin at mga huni ng mga hayop hanggang sa makarating kami sa aming paaralan.

Nagpa alam na ako kay Kuya Toto at ganoon din ito sa akin. Tinanaw niya pa ako hanggang sa makarating ako sa loob ng gate ng iskul.

Naging masaya ang klase namin kahit na hindi ganoon kalaki ang popolasyon ng nag-aaral. Trenta'y sinco hanggang apat na pu lang bawat klase.

Naging tahimik lang kami ng magsimula ng magturo ang aming guro. Nagpa activity at assignment ito kaya pare-parehas kaming napa singhay. Ito na ang sinasabi ko na matatambak ang mga gawain.

"Hayy.. Buti na lang recess na." ani Kiko ng matapos ang aming first sets ng subjects naming dalawa. Sa ikalawang set ay saka lang kami magkaka hiwalay pero ayus lang dahil atleast nakakapag sabay kaming kumain.

Kumain kami sa ilalim ng malaking puno sa likod ng canteen malayo sa maraming estudyante. Tahimik sa aming pwesto, walang kalat at masarap huminga dahil napaliligiran ito ng puno na bumubuga ng sariwang-sariwang hangin.

May dala siyang baon gayon din ako kaya lagi na lang kaming naka tambay dito para makalayo sa pulusyon ng mga studyante.

Sinimulan kong kainin ang aking pagkain ganoon din siya. Nagpalitan kami ng ulam kagaya ng naka gawian.

Pagdating sa panghimagas ay inilabas ko na ang mga tskolate na para sa kaniya at para sa aming dalawa.

Nagulat siya dahil hindi niya naman alam kung saan nangaling ang mga tsokolateng ibinibigay ko sa kaniya. Ang alam niya lang ay nasa abroad ang aking ama pero hindi pa umuuwi dito sa Pilipinas.

"Baka nilalason mo ako ahhh?!!" aniya na kunyaring ataw tanggapin ang mga tsokolateng ibinibigay ko.

"Kunyari kapang unggoy ka!! Baka kainin mo pati balat niyan. " biro ko sa kaniya.

Alam ko naman na mahilig siya sa tsokolate. Kapag magkasama kaming dalawa sa labas kung hindi chocolate milk shake, chocate rolls, chocolate bars at chocolate cake ang oorderin niya ay tubig na lang o kaya nabuburyong siya kapag wala ang gusto niya.

Napa irap na lang ako dahil ayaw niya paring tanggapin ito at patuloy parin sa pagpapa panggap.

"Gagi! Walang lason 'yan. Umuwi na si Papa kaya may ganyan..."

Napatango-tango siya. Bigla na lang hinablot ni Kiko ang tsokolate sa aking kamay. Kaagad niya iyong binuksan at napangiti siya ng dumampi sa kaniyang labi ang matamis na tsokolate.

"Ang sarapp..." naibulalas niya na lang bigla.

Tinitigan ko siyang kumain ng aking bigay. Napapa pikit pa siya habang nginunguya at sinisipsip ang masarap na pagkain na aking ibinigay. Naiingit ako kung kaya naman ay kumain din ako ng maliliit na tsokolateng bilog na mayroong Iba't-ibang kulay.

Natapos kami sa pagkain ng aming panghimagas. Hinatid niya ako sa aking klase dahil sa ikalawang palapag lamang ako habang siya ay sa pang-apat at pang huling palapag ng aming gusali.

Malapit ng mag alas sinco. Malapit narin ang oras na susurpresahin ako ni Papa.

Kumabog ang dibdib ko habang tumatakbo ng milya-milya ang aking isipan. Hindi ko namalayan na pumasok na ang sumunod naming guro na agad-agad nagpa quiz ng one to one hundred.

Lumabas din ito agad dahil may meeting sila.

Gusto kong tumakas na hindi ko maintindihan. Maraming maaring mangyari kapag ako ay tumakas. Una pwede akong mahuli at ma guidance. Pangalawa mawaaala ang perfect attendance ko. Pangatlo nakakahiya. Sobrang nakakahiya.

Huli pwedeng magalit si Papa.

"Hindi naman nag attendance si Sir..." ani ng aking isip.

Nabuhayan ang aking loob ng mapagtantong hindi nag-aatendance si Sir. Pwede akong tumakas at itake na lang ang exam sa susunod basta ay may eksyus letter na papa pirmahan ko kay Kuya Toto.

"TAMA!!" naisigaw ko na lang sa klase. Pinagtinginan tuloy ako at sinesyasan na huwag maingay dahil pare-parehas na nag kokonsentrate ang mga ito.

Nagawi ang tingin ko kay Rebeca na may inilagay sa harap sa ibabaw ng teacher's table.

"Guys! Walang magkokopyahan miminusan daw ni Sir... Nandito lang ang anikdota niya!" aniya at tinuro ang inilapag sa ibabaw ng lamesa ni Sir.

"Wala ng Score miminusan pa..." ani ng aking katabi at napa iling na lang.

Napasampal naman ako sa aking noo. Lahat ng files, record, at attendance ay naka sulat doon. Hindi ko namalayan na iniwan pala ni Sir 'yun kay Rebeca.

Nako wala ng pag-asa pang maka uwi ako ng ma-aga. Ayoko mag cutting classes at magsakit sakitan para lang makauwi.

Madali kong binuklat ang questioner para simulan ang aming quiz.

Nagbell ng alas sais at kara-karaka akong sumakay ng Jeep papunta sa sakayan ng Tricycle.

Wala si Kuya Toto dahil karaniwang umuuwi iyon ng alas diyes ng gabi kung saan pasara na ang aming bigasan at kasabay na si Mama. Hindi ko kasabay si Kiko dahil alam kong may practice pa sila sa basketball.

Kinakabahan ako at pinagpapawisan kahit malakas ang pagbugso ng hangin. Na ngingilabot pa ako dulot ng malamig na hampas ng hangin, para uulan dahil makapal at madilim ang langit.

Nak ng weteng talaga! Ito na nga ba ang sinasabi ko kapag masyadong masaya may kaparusahan! Tsssk!

Mabilis na akong bumaba ng Jeep at sumakay ng Tricycle. Nag special trip ako para mabilis ang usad at hindi na kailangan pang mag hintay para sa kasabay kong pasahero.

Mabilis ang pagpapatakbo ni Manong kaya medyo nakahinga ako ng kaunti. Panatag akong napasandal sa sandalan ng upuan kahit na papano.

Nagulat na lang ako ng bigla itong tumigil sa isang tindahan ng gasulina. Mayroon pang dalawang tricycle na nasa harapan kaya hindi kaagad kami maasikaso ng nagtitinda.

Bigla akong kinabahan dahil alas sais bente na ng gabi ayon sa aking relos. Halos padilim na ang lugar at magkaka layong street lights na lang ang naka bukas.

Kung saan-saan tumatakbo ang aking isipan. Maraming sirkumstansiya ang maaring mangyari pag dating ko sa aming bahay.

Gusto ko ng takbuhin ala naruto pa-uwi ang aming bahay dahil Ilang kanto at liko na lang nandoon na kami.

Nagsalin na si Manong ng ikalawang bote ng gasulina. Nababagalan ako sa kilos niya na parang gusto kong ako na lang ang magmaneho, pero ipinirmi ko na lang ang aking sarili at baka mapahiya pa ako.

Nakaramdam ako ng vibration sa aking bag. Binuksan ko iyon at nakita ang sangkatutak na mga tawag at mensahe ng aking Ama. Lalo akong kinabahan ng nagkaroon ng incoming call.

Nagdadalawang isip ako kung ito ba ay sasagutin ko o hahayaan na lang ng kusa.

Napagdesisyunan kong sagutin ang tawag ni Papa at baka nag-aalala na siya. Kaso kusang nagshutdown ang aking selpon.

Sinubukan kong pindutin ng matagal ang power button kaso Apple logo na lang ang lumabas at kusang namatay uli. Lowbat siya!! Kaninis!!

Bumilis ang pintig ng aking puso. Baka isipin ni Papa ay pinatayan ko siya ng tawag na ayaw na ayaw niya dahil isa iyong kabastusan.

Sumibat na kami ni Manong ng maibayad na nito sa gasulina ang aking bayad pasahe. Pa sipol-sipol pa nitong pina andar ang tricycle.

Palapit ng palapit ang aking sinasakyan. Pabilis ng pabilis ang pagtibok ng puso ko. Para na itong sasabog dahil sa sobrang kaba. Panay rin ang pagkagat at pagsipsip ko sa ibabang labi ko na ginagawa ko tuwing ako ay kinakabahan.

"Pst! Boy! Dito na tayo Block 13..." ani ni Manong Driver. Napalingon naman ako dito bago bumaba.

Sumibat na ito ng alis. Tahimik na tahimik ang buong kapaligiran. Walang kahit na anong ilaw ang nakabukas sa aming bahay kung kaya't dahan-dahan akong naglakad palapit sa aming gate.

Maingat kong isinuot ang aking kamay sa bakal para matanggal ang lock nito pero hindi ko sinasadya na gumawa ito ng ingay.

"Shitt.... " napamura ako ng paglingon ko ay gumagalaw ang curtain sheer sa bintana ng kwarto nila Mama At Papa.