บทนำ
1698 Words
แกร็ก!
“บวก 4 แต้ม!”
ลูกกลมเกลี้ยงสีน้ำตาลกลิ้งไปด้วยความเร็วตามทิศทางที่ไม้คิวกำหนดก่อนจะไหลลงชิ่งไปร่างสูงที่ปล่อยไม้คิวยืดตัวขึ้นเพื่อดูผลงานก่อนจะโน้มตัวลงกับขอบโต๊ะเพื่อเล็งลูกสีแดงเป็นลูกถัดไป
ใบหน้าหล่อเหลาคิ้วดกดำเรียงกันอย่างสวยงามรับกับดวงตาคมกริบสีดำดั่งเหยี่ยวจมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากบางเฉียบทุกองค์ประกอบรวมเข้าด้วยกันทำให้เขาดูมีเสน่ห์เหลือร้าย
แกร็ก!
“บวก 1 แต้ม”
“เล่นกับไอ้ไฟไม่สนุกเลยวะ”
ต้าร์หนุ่มหล่ออีกคนในห้องบ่นออกมาพลางยกแก้วขึ้นมาจิบแก้เบื่อเพราะเขานั่งรอเพื่อนนานแล้วแต่มันแทงไม่เคยพลาดสักที
“ทำใจเว้ย วันนี้ฟอร์มมันดี!”
เขาก็ฝนไม้คิวรอนานแล้วยังไม่ได้เล่นเลยต้องยอมรับว่าในกลุ่มเรื่องแทงสนุกเกอร์มันเซียนสุดแทบจะไม่เคยพลาดเลย
“ไอ้เสือแม่งไปฝนไม้รอแล้ว ฮ่าๆ”
“มึงก็เหมือนกันแหละไอ้ทาย”
กิจกรรมหลังเลิกเรียนบางทีถ้าไม่มีงานอะไรพวกเขาก็จะมาที่อินเตอร์คลับใกล้มหาลัยเพื่อเปิดห้องวีไอพีแทงสนุกเกอร์และจิบแอลกอฮอล์ตามประสาวัยรุ่นทั่วไป
“ไอ้ไฟแล้วเรื่องเมียแม่มึงว่าไง”
กึก!
“ฟาล์วแล้วเว้ย!”
ไม้คิวที่กำลังเล็งจะแทงลูกขาวไปกระทบลูกน้ำเงินเป็นอันต้องสะดุดลงทำให้ปลายหัวคิวกระทบลูกขาวเพียงเล็กน้อยเพียงแค่นี้ก็ทำให้เขาฟาล์วได้เป็นเพราะคำถามของเพทายที่ทำให้เขาไม่ทันได้ตั้งตัว
“แหม่ พูดถึงเรื่องเมียแล้วสะดุดเลยหรอว่ะ”
“สัส!”
ไฟกัดฟันตอบเพื่อนก่อนจะเบี่ยงตัวหลบให้เพื่อนอีกคนเข้ามาแทนที่ส่วนเขาก็เอาไม้คิวไปพิงกับผนังก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะอย่างหงุดหงิด
ใช่!เมื่อเดือนที่แล้วมารดาบังเกิดเกล้าของเขาโทรมาบอกว่ากำลังหาเมียให้เขาแถมครั้งนี้ไม่อนุญาตให้ปฏิเสธอีก เกิดมาจนอายุ 21 ปี ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะต้องมาโดนจับคลุมถุงชนไร้สาระแบบนี้
“แล้วสรุปเรื่องเมียนี่จริงหรอวะ”
ต้าร์ที่ได้ยินมาจากเพทายอีกทีเลยหันมาถามบ้างเพราะเขาไม่คิดว่าคนอย่างไฟจะยอมอยู่แล้ว
“เออ!”
“แสดงว่าแม่มึงรู้ว่ามึงแรดแม่มึงเลยหาเมียมาคุมกำเนิดมึง”
“ไอ้ห่า มึงก็คิดได้เนอะ!”
ต้าร์แม่งปากดีเรื่องแรดไม่น่ามาเล่นเพื่อนหรอก ตัวเองก็ใช่ย่อยเอาจริงก็ใช่ย่อยทุกคนแต่ดีสุดก็ไอ้เสือแล้วเพราะมันมีเมียแล้ว!
ตื๊ด!
คุณหญิงพิมพ์
เสียงเรียกเข้าจากเบอร์ของแม่ทำให้เขาไม่อยากกดรับเพราะกลัวว่าท่านจะมาพูดเรื่องหาเมียให้เขาอีก!
“ครับ”
[ไฟลูกรัก]
“.....”
[แม่มีข่าวดีจะบอกลูก]
น้ำเสียงมีความสุขของปลายสายทำให้ร่างกายแข็งเกร็งขึ้น
“แม่มีอะไร ตอนนี้ไฟไม่ว่าง”
เขารีบปฏิเสธไม่อยากได้ยินข่าวดีอะไรของแม่ทั้งนั้นเพราะเขาคิดว่ามันอาจจะเป็นข่าวร้ายของเขาก็ได้!
[โถ่!ลูกรักคุณแม่บอกข่าวดีแป๊บเดียวแล้วแม่จะรีบวางเลยเพราะแม่ก็มีธุระเหมือนกัน]
“ครับ”
[คืองี้ลูก ข่าวดีที่จะบอกคือ…แม่หาเมียให้ลูกได้แล้วนะคนนี้ดีมากเหมาะสมมากแม่เห็นมาตั้งแต่เด็ก]
“.......”
[เรื่องแต่งรอเรียนจบก่อนค่อยแต่งแต่แม่จะให้จดทะเบียนไว้ก่อนนะลูกอีกสองวันแม่จะให้น้องย้ายไปอยู่กับไฟที่คอนโดนะ]
“แม่!!ผมบอกแล้วไงว่าไม่เอา”
[ไม่ได้นะลูกยังไงก็ต้องเอา]
“แม่ ผมโตแล้วนะอีกอย่างนี่มันสมัยไหนแล้ว”
[ถ้าลูกไม่ทำตามที่แม่บอกความเป็นแม่ลูกของเราขาดกัน ..ใช่สิ..ใครจะมาสนใจแม่แก่ๆ คนนี้ ฮึกๆ]
“มันไม่ใช่แบบนั้น”
[งั้นแบบไหน คุณพ่อก็มีคนอื่นไปแล้ว ส่วนลูกก็จะไม่รักแม่แล้วต่อไปแม่คงต้องอยู่คนเดียว..]
“ก็ได้ แต่งก็ได้”
[จริงหรอลูก..แม่รู้ว่าไฟรักแม่ที่สุด!]
“แต่แค่แต่งหรือจดตามหน้าที่แต่ถ้าอยู่ด้วยกันไม่ได้ผมหย่าแล้วแม่ก็ห้ามยุ่งด้วย”
[ได้เลย ลองไปอยู่ด้วยกันก่อนถ้าต่างคนต่างอยู่ด้วยกันไม่ได้แม่จะไม่ห้าม]
“ครับ”
[งั้นแม่ไม่กวนไฟแล้วแค่นี้นะลูก..รักลูกนะ]
ติ๊ด
หลังวางสายคุณหญิงพิมพ์ได้แต่ลอบยิ้มยังไงลูกสะใภ้คนนี้ไฟไม่มีทางหย่าแน่นอนเธอรับประกัน!
ด้านไฟหลังจากคุณหญิงพิมพ์วางสายไปเขาก็คว่ำโทรศัพท์ลงบนโต๊ะทันทีมือหนากำเข้าหากันแน่นอย่างคนอดกลั้นพลางนึกไปถึงตัวปัญหาในอนาคต
อย่าหวังว่าเธอจะมาแล้วได้อยู่อย่างสุขสบาย!
ถึงตอนนี้จะยังไม่รู้ว่าใครที่แม่หามาให้แต่เขาก็ตั้งแง่รังเกียจเธอไปแล้วเพราะเธอทำให้ชีวิตที่ปกติสุขของเขาต้องเปลี่ยนไป!
ควีน Talk
ร่างบางสมส่วนในชุดเดรสสั้นสีชมพูเอนตัวซบหน้าลงบนโซฟาขนาดใหญ่ผมยาวดัดลอนสยายเต็มโซฟาเกิดเป็นภาพงดงามละมุนนุ่มนวลเหมือนกับใบหน้าของเธอ
สาวสวยสุดแสนเพอร์เฟคด้วยหน้าตาฐานะชาติตระกูลล้วนดีพร้อมไปหมดภายใต้ใบหน้าสวยหวานละมุนตาแต่ภายในกลับเป็นคนเอาแต่ใจกล้าได้กล้าเสียไม่ยอมคนและเย่อหยิ่ง
“น้องควีนงาน..”
“แคนเซิลค่ะ!”
“เอ่อ แต่พี่รับปากไปแล้วนะคะหนู”
“รอบก่อนก็ทำตัวชีกอใส่ควีนรอบนี้อาจจะลวนลามเลยก็ได้ควีนไม่อยากเสี่ยงกับผู้กำกับคนนี้ค่ะ”
น้ำเสียงนุ่มนวลเอ่ยบอกผู้ชายจัดการอย่างจริงจังถึงที่บ้านเธอจะรวยจนมีเงินให้ใช้ตลอดแต่เธอรักงานถ่ายแบบมากทำให้เธอเข้าวงการนี้ตั้งแต่เรียน ปี 1 เพียงแต่เธอไม่ได้ทำประจำแค่ถ่ายให้กับนิตยสารสายแฟชั่น แบรนด์เสื้อผ้า หรือกระเป๋ามากกว่าส่วนงานที่พี่ขนมรับให้ล่าสุดเป็นงานถ่ายแบบนิตยสารซึ่งฉันไม่มีปัญหาแต่พอรู้ชื่อผู้กำกับเท่านั้นแหละ
ฉันขอยกเลิกดีกว่า คนเจ้าชู้และชอบลวนลามนางแบบ แบบนี้ทำงานด้วยไม่เห็นจะคุ้ม!
“แต่ถ้ายกเลิกเราต้องจ่ายค่าปรับมหาศาลเลยนะน้องควีนเพราะงานเป็นงานใหญ่เลยพี่กลัววะ”
“จ่ายเท่าไหร่ก็จ่ายค่ะ ควีนไม่เกี่ยง!”
“แต่เดือนนี้หนูรับงานน้อยมากแล้วยังมีค่ากระเป๋าแบรนด์เนมต่างๆ อีกนะคะ”
“ก็ไม่เป็นไรค่ะ”
“แล้วก็..”
ตื๊ด!
ขนมผู้จัดการสาวของควีนกำลังจะบอกเธอว่าเงินที่ทำงานแทบจะหมดแล้วของแบรนด์เนมที่น้องควีนซื้อมันไม่ได้เยอะหรอกแต่ที่เงินแทบจะหมดบัญชีคือพี่ชายของน้องควีนมาขอยืมก่อนนี้แหละซึ่งน้องควีนก็บอกไปแค่ว่าถ้าครอบครัวมาขอมายืมก็ให้ไปเลยซึ่งเธอคงไม่สนใจหรอกว่าพี่ชายจะเอาเงินมาคืนไหม!
“ฮัลโหล”
[ควีนลูก]
“คุณแม่มีอะไรรึเปล่าคะ เสียงดูไม่ดีเลย]
[แม่มีอะไรจะบอกลูกน่ะ]
“คุณแม่พูดมาได้เลยหนูฟังอยู่ค่ะ”
[ควีนฟังแม่ให้ดีๆ นะลูก…บ้านเรากำลังจะล้มละลายอาก้องยักยอกเงินในบริษัทตอนนี้คุณพ่อไม่มีแรงพอจะกอบกู้บริษัทได้แล้วลูก พรุ่งนี้เรื่องนี้คงเป็นข่าว]
“......”
[แม่อยากให้หนูเตรียมตัวเตรียมใจ]
“แม่ค่ะ นะหนูช่วยแม่ได้ไหม”
ตอนนี้ฉันช็อกมากหลังจากที่รู้ว่าครอบครัวกำลังล้มละลายร่างกายแทบไม่มีเรี่ยวแรงขนาดเธอคนที่ไม่ได้คลุกคลีกับบริษัทยังช็อกขนาดนี้แล้วคุณพ่อคุณแม่คนที่ลงแรงและสร้างมันขึ้นมาจะเสียใจขนาดไหน เธอไม่อยากจะคิดเลย
[แม่ขอบใจมากที่หนูเป็นเด็กดีมีใจอยากช่วย แต่หนูเก็บไว้เถอะลูก]
“พี่ขนมเงินในบัญชีของหนูมีเท่าไหร่ค่ะตอนนี้”
ยิ่งคุณแม่เป็นแบบนี้ฉันยิ่งสงสาร ฉันหันหน้าไปถามพี่ขนมผู้จัดการของฉันในระหว่างที่ถือสายกับคุณแม่อยู่ อย่างน้อยเธอมีเงินและมีคอนโดหลายสิบล้านมันอาจจะกอบกู้บริษัทไม่ได้แต่ก็พอจะใช้จ่ายได้บ้างแหละ
“น้องควีนพี่กำลังจะบอกเลยว่า..เงินของหนูคุณคิมพี่ชายหนูยืมไปยังไม่คืนสักบาทตอนนี้เงินในบัญชีที่เหลือมีอยู่แค่ห้าแสนเอง”
“ห๊าาาา!!!”
โอ้ยยยยย ฉันอยากจะกรี๊ดมีอะไรซวยกว่าการเกิดมามีพี่ชายโง่เง่าบ้าง!!
“ฮัลโหลแม่ค่ะ แม่คงได้ยินแล้วตอนนี้คิมเขา..”
[คิมอยู่กับแม่ลูก ตอนนี้พวกเรากำลังขึ้นเครื่องไปออสเตรเลียกันเพื่อไปอยู่กับญาติห่างๆ ของแม่น่ะ]
เดี๋ยวนะ แล้วทำไมเธอถึงรู้เรื่องคนสุดท้ายและทำไมทุกคนถึงได้อยู่สนามบินกันหมด!
“แม่แล้วหนู..”
[ลูกไม่ต้องห่วงนะแม่หาสามีไว้ให้ลูกแล้ว เขาจะดูแลหนูอย่างดี]
0.0
[แม่ขอโทษนะควีน แต่บ้านเราต้องใช้เงินเพื่อนแม่เขาเลยเสนอเงินและให้ลูกแต่งงานกับลูกชายเขามะ]
“แล้วแม่ก็รับหรอ!...แม่ทำแบบนี้กับหนูได้ยังไงแม่รู้ไหมว่าแม่กำลังขายลูกกิน”
[ควีนแม่..แม่ขอโทษลูกแม่ขอโทษ ฮึก]
[คุณเครื่องจะขึ้นแล้ว/ควีนแม่ต้องไปก่อนนะลูกส่วนเรื่องสามีลูกเดี๋ยวเพื่อนแม่ป้าพิมพ์เขาจะโทรหาลูกเอง แม่ต้องไปแล้ว]
ติ๊ด!
ปลายสายถูกตัดไปแล้วแต่สมองของฉันยังวนเวียนอยู่กับเรื่องราวมากมายที่หลั่งไหลเข้ามาภายในหัวไม่หยุดหย่อนและในที่สุดสติสัมปชัญญะของฉันก็ดับวูบไป
- Writer
