EP.04 [แอบคบ]
1085 Words
[แอบคบ]
.
.
.
“เมื่อไหร่...” เสียงลมหายใจฟึดฟัดคล้ายกับอดกลั้นอารมณ์เดือดพล่านในกาย เฮียยังไม่ยอมปล่อยมือจากคอเสื้อไซเรนท์ซึ่งเขาก็ไม่ได้ปัดป้องมือหนานั่นออก “มึงแอบคบกันมานานแค่ไหนแล้ว!”
“...” สายตาคมจับจ้องมาทางฉันที่ยืนเป็นใบ้ไปแล้ว ฉันเคยคิดอยากจะคบกับเขาแบบเปิดเผยนะ แต่ตอนนี้ความรู้สึกเหล่านั้นมันเปลี่ยนไปแล้ว ด้วยเหตุผลหลาย ๆ อย่างของเราทั้งคู่ ถึงแม้ตอนนี้หัวใจฉันจะยังรักเขาเหมือนเดิม แต่สิ่งที่มันเปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ คือร่างกายของฉันต่างหาก!!
“วันเกิดน้องมึง...”
“....”
“...ปีที่แล้ว”
พลั่ก!
“อ๊ะ!” ฉันยกสองมือปิดปากกลั้นเสียงกรี๊ดตกใจเมื่อหมัดหนัก ๆ ของเฮียพันไมล์พุ่งใส่ข้างแก้มไซเรนท์ในที่สุด เขาล้มลงบนพื้นในขณะเฮียสาวเท้าเข้าไปซัดหมัดอีกครั้งอย่างเกรี้ยวกราด เขาแค่นั่งนิ่ง ๆ ไม่ปัดป้องและต่อสู้ใด ๆ จนฉันที่ก้าวขาไม่ออกมาเกือบนาทีรีบวิ่งเข้าไปรั้งแขนของเฮียเอาไว้ “หยุด! หยุดนะเฮีย!”
“ปล่อยกูนะเว้ยยย” เฮียสะบัดแขนด้วยความรุนแรงจนฉันล้มลงไปนั่งบนพื้นห้อง ดวงตาสีดำสนิทหันมองอย่างรวดเร็ว แววตาคู่นั้นวูบไหวครู่หนึ่งก่อนจะรั้งหมัดหนักที่กำลังพุ่งใส่หน้าเขาอีกครั้ง “มึง! มึงแอบคบกับน้องกูเป็นปี! ในขณะที่มึงนอนกับผู้หญิงคนอื่นไปทั่ว!!”
“...อึก”
“มึงทำให้น้องกูเสียใจมากี่ครั้งแล้วไอ้ไซเรนท์!!”
แหมะ… น้ำตาที่เหือดหายไปจากความรู้สึกหลายปีค่อย ๆ หยดลงบนหลังมือฉัน คำพูดเกรี้ยวกราดแสดงออกถึงความห่วงใยน้องสาวอย่างฉัน ความรู้สึกหลากหลายมันเอ่อล้นจนฉันจุกแน่นไปทั้งหัวใจ
มันเป็นความจริง...ความจริงที่ทำร้ายฉันมาตลอดระยะเวลาที่คบกัน เขาเป็นแฟนฉันในขณะที่นอนกอดกับผู้หญิงคนอื่น ฉันรู้ว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชาย มันเป็นสัญชาตญาณของเขา แม้จะเย็นชาแค่ไหน แต่เขาก็ไม่ได้ไร้ความรู้สึก กลับกัน... เขาเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าเลยด้วยซ้ำ ฉันคอยปลอบใจตัวเองอยู่เสมอ เพราะเขาไม่กล้าแตะต้องฉัน เขาถึงต้องไประบายกับผู้หญิงคนอื่น แต่ถึงจะคิดแบบนั้น... หัวใจฉันก็ไม่เคยเจ็บน้อยลงเลย
เรื่องรูปภาพที่เขาจูบฉันในวันนั้นก็เป็นเพราะฉันบังเอิญไปเจอเขานอนกับผู้หญิงคนอื่น เขากำลังมีเซ็กส์กับเธอในห้องนี้!
ตอนนั้นเราทะเลาะกันรุนแรงและฉันก็เสียใจมาก ถึงขนาดพูดคำ ๆ นั้นออกมา คำที่เปรียบดังคมมีดกรีดหัวใจฉัน ฉันจึงระบายความเสียใจด้วยการดื่มเหล้า วันนั้นฉันไปนั่งดื่มคนเดียวที่ T CLUB ไนต์คลับคู่แข่งของ Z CLUB เพราะคิดว่าเฮียคงจะตามหาฉันไม่เจอและคงคาดไม่ถึงว่าฉันจะไปที่นั่น
คืนนั้นฉันดื่มหนักมาก มีผู้ชายหลายคนเข้ามารุมล้อมแล้วกรอกเหล้าเข้าปากฉัน ตอนนั้นมันมึนงงและสมองพร่าเบลอไปหมด สิ่งที่จำได้เลือนรางคือภาพของผู้ชายคนหนึ่งเจ้าของเรือนผมสีทอง เขาเข้ามาช่วยฉันเอาไว้ แล้วหลังจากนั้น....
“ฮึก!” ฉันก้มหน้าปิดปากแน่น กลั้นเสียงสะอื้นที่กำลังถาโถมเข้ามาไม่ยอมหยุด หลังจากเหตุการณ์เลวร้ายในวันนั้นฉันไม่ได้ร้องไห้ พยายามไม่นึกถึงมันอีก พยายามปลอบใจตัวเองว่ามันเป็นแค่ความฝัน ฝันร้าย...
แต่ตอนนี้ฉันทนไม่ไหวแล้ว ฉันกลั้นความเสียใจเหล่านั้นไม่ไหวอีกแล้ว.. ฉันอ่อนแอเหลือเกิน... อ่อนแอจนไม่อยากจะรับรู้เรื่องราวอะไรอีกแล้ว....
“พันเก้า!!”
.
.
.
ร่างบางหมดสติลงในอ้อมกอดของชายหนุ่มเจ้าของห้อง ก่อนหน้านี้เขานั่งมองเธอที่พยายามกลั้นเสียงสะอื้นจนร่างนั้นเริ่มโอนเอนแล้วกำลังล้มลงบนพื้น เขาจึงรีบสะบัดมือหนาของเพื่อนสนิทออกจากคอเสื้อตัวเองแล้วพุ่งตัวเข้าไปรับร่างอ่อนแรงนั้นไว้อย่างทันท่วงที หยาดน้ำตาบนแพขนตาหนาชุ่มช่ำทำให้หัวใจด้านชาของเขากระตุกวูบ
...เธอเสียใจกับการกระทำของฉันขนาดนี้เลยเหรอพันเก้า
“ปล่อยน้องกู...” คนเป็นพี่ชายเอ่ยขึ้นหลังจากได้สติ เขาตกใจจนนิ่งไปนานเมื่อเห็นน้องสาวที่เขาทั้งรักและห่วงใยร้องไห้จนหมดสติ ยิ่งคิดว่าสาเหตุมันมาจากเพื่อนสนิทที่เขาไว้ใจ เขาก็ยิ่งอยากจะฆ่ามันให้ตาย “มึงจะพาน้องกูไปไหน!”
นอกจากไซเรนท์จะไม่ยอมปล่อย เขายังเลือกที่จะอุ้มร่างเล็กไว้ในอ้อมกอดแล้วสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องนอน ค่อย ๆ วางร่างที่หมดสติในวงแขนลงอย่างถะนุถนอมจนคนเป็นพี่ชายต้องหยุดยืนมอง สีหน้าห่วงใยกับการกระทำแสนอ่อนโยนนั่น เขาไม่เคยเห็นจากเพื่อนรักคนนี้เลยซักครั้ง
“มึงจริงจังกับน้องกูหรือเปล่า?” พันไมล์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง เขาต้องการฟังคำตอบที่แน่นอน ถ้าไซเรนท์รักพันเก้าจากใจจริง เขาก็พร้อมที่จะยอมให้สองคนได้คบกัน ที่ผ่านมาเข้าเองมีส่วนผิด ถ้าไม่บีบบังคับให้น้องสาวอยู่แต่ในกรอบ เรื่องบ้า ๆ พวกนี้คงไม่เกิดขึ้น เขาปล่อยให้น้องสาวต้องเสียใจมาตลอดหนึ่งปีโดยไม่รู้เรื่องเลยได้ยังไงว่ะ!
“ตอบ!” เขากระชากเสียงใส่เมื่อเพื่อนรักของเขาเอาแต่นั่งมองหน้าน้องสาวเขานิ่งเงียบ จนเขานึกรำคาญกับนิสัยเย็นชาของเพื่อนคนนี้นัก
“...อืม”
“แล้วรักล่ะ?” คราวนี้ดวงตาสีดำขลับหันมาสบตากับเพื่อนรักที่มองมาเหมือนต้องการคำตอบ เขานิ่งไปชั่วครู่จนพันไมล์ถามย้ำอีกรอบ “มึงรักพันเก้าหรือเปล่าไอ้ไซ”
“...กูรักน้องมึง” เขาตอบพลางหันกลับมามองร่างเล็กบนเตียง ความจริงเขาแน่ใจมาสักพักหนึ่งแล้วล่ะ แต่เพิ่งจะมายอมรับจริง ๆ ก็ตอนนั้น... ตอนทะเลาะกันครั้งล่าสุด ตอนที่คำพูดประโยคหนึ่งหลุดจากริมฝีปากบางของเธอ
‘เราเลิกกันนะเฮีย... ฉันขอหัวใจของฉันคืน’
- Writer
