ปัง!
กริ๊ก!
ผมอาศัยจังหวะที่มันสองคนกำลังเถียงกันรีบเปิดประตูเข้าห้องแล้วกดล็อกทันที ไอร้อนจากร่างบางทำให้ผมรีบพาเธอเข้าไปในห้องน้ำ พันเก้าเริ่มดิ้นขึ้นมาอีกครั้งพลางมองไปรอบห้องน้ำอย่างหวาดระแวง
“จะทำอะไร! ปล่อยนะ!”
“เปลี่ยนเสื้อผ้าไง ตัวเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำอย่างนี้ อยากเป็นปอดบวมตายหรือไง” ผมวางพันเก้าลงบนเคาน์เตอร์ แผ่นหลังของเธอแนบชิดกับกระจกบานใหญ่ ใบหน้าซีดเซียวเรื่อแดงขึ้นอีกรอบจึงอดไม่ได้ต้องยกมือขึ้นแตะหน้าผากสวยเพื่อวัดอุณหภูมิ
เพี๊ยะ!
“อย่ามาแตะนะ” มือบางปัดฝ่ามือผมออก ดวงตาสวยมองผมอย่างรังเกียจ ตัวร้อนขนาดนี้ยังไม่สิ้นฤทธิ์อีก มันน่าจับกดสักทีดีไหมเนี่ย!
“ไม่มีแรงแล้วยังจะอวดเก่ง”
“เรื่องของฉัน!”
“งี่เง่า”
“นาย...”
“น่าโมโห”
“...”
“หงุดหงิดฉิบ!” ผมสบถพลางหันหน้าไปอีกทางโดยไม่ได้ขยับร่างกายออกห่างจากเธอ สภาพของเราสองคนตอนนี้ค่อนข้างล่อแหลมสุด ๆ พันเก้านั่งหย่อนขาบนเ
