“ว้าว... วันนี้ได้เงินบริจาคมาเยอะมากเลยอ่ะ!” มีนเพื่อนผู้หญิงในกลุ่มพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นหลังจากช่วยกันนับเงินกับไกอาจนครบ พวกผู้ชายที่กำลังก้มหน้าก้มตาเก็บอุปกรณ์เครื่องดนตรีพากันเงยหน้าขึ้นมอง
“นั่นสิ ไม่เสียแรงที่อยู่จนเย็นขนาดนี้” ไกอาพูดเสริมขึ้นอีกคนก่อนจะหันมามองหน้าผมยิ้ม ๆ “ต้องขอบคุณเฮียทัพนะเนี่ย ถ้าไม่ได้เฮียมาช่วยร้องเพลงตั้งหลายเพลงพวกเราคงไม่ได้เงินเยอะขนาดนี้หรอก”
ทุกคนหันมามองผมที่กำลังนั่งดื่มน้ำเป็นตาเดียว จะมีก็เพียงพันเก้าที่ตั้งแต่กลับมาจากห้องน้ำ ยัยนั่นยังไม่ยอมพูดกับผมเลย อย่าว่าแต่พูดเลยว่ะ แค่มองหน้ายังไม่มองเลย ไม่รู้เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก นี่ผมอุตส่าห์ร้องเพลงรักไปตั้งหลายเพลงแล้วนะ แต่ยัยนั่นกลับทำเฉยแถมไม่มีอาการสับสนเหมือนก่อนหน้านี้เลยด้วย
“ฮึ... เฮียบอกแล้วไงว่าเฮียยังมี ‘ดี’ อีกเยอะ” ผมตอบยิ้ม ๆ พลางเน้นประโยคหลังแล้วเหลือบมองใบหน้าสวยที่กำลังช่วย
