"ตาต้าดูน้องคนนี้สิมาหาเรื่องวาวา ถึงคณะเลย คงคิดว่าตาต้าจะทิ้ง และมาอยู่กับวาวา พอเห็นเราสองคนทำอะไรกันอยู่ คงเกลียดวาวาน่าดู เลยมาหาเรื่องวาวา วาวากลัวน้องเขาทำร้ายค่ะ ตาต้าต้องช่วยวาวาด้วยนะคะ" ผมดูเหตุการณ์มาสักพักแล้ว คนที่พูดจาว่าร้ายเป็นเธอ คงรู้จักลูกหมูผมน้อยไป เจอลูกหมูฟาดกลับ วาวาแสดงละครเก่งมากถ้าคนอื่นเห็นคงหลงเชื่อเธอไปแล้ว แต่ผมกลับไม่อิน โดนผมเล่นงานไป ยังไม่เข็ดชอบโหกไปเรื่อย มันคงอยู่ในสายเลือดเธอไปแล้ว วาวาเดินเข้ามาเกาะแขนผม ผมจึงสลัดมือเธอออก
วาวาหน้าเสียไม่น้อย
"พอสักทีเถอะวาวา คนแถวนี้เห็นธาตุแท้เธอหมดแล้ว ละครฝืดๆของเธอมันใช้ไม่ได้ผลอีกไป ไม่ว่ากับฉันและครอบครัวฉัน เตรียมไปแก้ตัวกับพ่อเธอดีกว่า แล้วเสียงโทรศัพท์ของวาวาดังขึ้น ดูจากหน้าซีดๆ ถ้าทางไม่ผิดน่าจะเป็นคุณลุงพิภพ พราะผมส่งหลักฐานให้พ่อผม และลุงภพดู และคงจัดการถอนการลงทุนลุงพิภพเรียบร้อย ต่อไปนี้วาวาก็ไม่ม
