บทที่ 14 สัญชาติญาณนักล่า (NC)

1532 Words

ฉันพยายามจะบอกพี่ตาต้าว่าฉันยังไม่เคย แต่คนตัวโต ไม่ยอมเปิดโอกาสให้ฉันได้พูด ใช้ความชำนาญที่มีมากกว่า ประกบริมฝีปากฉัน และสอดลิ้นหยอกล้อกับลิ้นของฉัน ให้เคลิบเคลิ้ม และเผลอไผลอย่างคนใจง่าย รสจูบช่างวาบหวามชวนใจสั่น ฉันเรียนรู้ที่จะจูบโต้ตอบกลับไป จนไม่รู้ว่าคนมือไวได้ลอกคราบฉันเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงปิดจุก และกางเกงในแบบจีสตริง พี่ตาต้าถอนจูบออกจากฉัน และเงยหน้ามาจ้องมองร่างกายอันเปลือยเปล่า ที่เหลือสิ่งปกปิดอันน้อยนิด "ลูกหมู ใครสั่งใครสอนให้ใส่แค่นี้ มันปิดอะไรมิดบ้างเนี่ย" คนตัวโตเหมือนจะอารมณ์เสีย แต่กลับมีใบหน้าที่พอใจอีกครั้งหลังจากที่ใช้สายตาสำรวจตามที่ต่างๆ ของร่างกาบฉัน "ห้ามมองนะพี่ตาต้า" ฉันรู้สึกเขินที่ถูกจ้องมองไม่วางตา ฉันพยายามเอามือปิดหน้าอก ที่พี่ตาต้ากำลังจ้องตาเป็นมัน สายตาหื่นกระหาย เหมือนเสือที่พร้อมขย้ำเหยื่อ "พี่ไม่ใช่จะแค่มอง พี่จะจับถอดออก และเผามันทิ้งให้หมด ห

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD