Kör Nota | Gizli Bahçe
Karanlığın içinden çıkan sesler, notalar yan yana gelip beni sarıp sarmalayan bir bedene dönüştü. Öyle sıkı tuttu ki kollarımdan, öylesine tutsak etti ki beni kendine direnmenin bahsini bile geçiremezdim. Teslim olmaktan, kendimi bırakmaktan başka bir seçeneğim yoktu. Hoş, olmasını da istemezdim zaten. Bu tutsaklığa, gözlerindeki derin kuyulara, parmaklarından düşen notaların kalbime pranga oluşuna, kokusundaki sarhoş edici zehre, dokunuşuyla İbrahim gibi ateş çemberine düşüşüme çoktan gönüllüydüm ben.
Mavileri tesadüfen gözlerime değdiğinde nefesimi tuttum. Sanki... Sanki görüyor gibiydi. İçimde bir sıkışma olurken kalbim ellerini kaldırıp teslim oldu, defalarca kez yakalandığı bir çift deniz göze.
Yeni bir parça için piyano başındaki kuzeni parmaklarıyla hafif
