“ขอบคุณพวกท่านมากที่ย้อนกลับมาทัน ไม่อย่างนั้นข้ากับสามีต้องแย่แน่”
ที่จริงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่พวกเขาย้อนกลับมา แต่เพราะนางได้แอบฉกป้ายของพวกเขาไว้ ของสิ่งนี้สำคัญมากด้วยต้องใช้ยืนยันตัวตนตอนกลับเข้าเมือง จึงทำให้พวกเขารีบกลับมาตามหาที่บ้านของนาง แม้ว่ามันจะดึกแล้วก็ตาม
“ฮูหยินพูดอะไรแบบนั้น เป็นเจ้าสองคนที่เตรียมรับมือกับพวกโจรได้ดี หากไม่ใช่เพราะเจ้ากับสามีสู้ยิบตาถึงพวกข้าย้อนมาก็คงไม่ทันได้จับตัวพวกเขาเช่นนี้ อู๊ย! เจ็บ ๆ”
“แล้วนี่พวกท่าน กลับกันไหวรึไม่เจ้าคะ”
เห็นสภาพของพวกเขาไม่ได้ดีไปกว่าพวกโจรเลย เพราะตอนที่พวกเขาวิ่งเข้ามาได้เหยียบเอาน้ำมันที่สาดไว้บนพื้นจนลื่นหงายหลัง หัวหกคะเมนตีลังกาไปหลายตลบ ล้มลุกคลุกคลานกว่าจะทรงตัวขึ้นมาได้ แต่ถ้าไม่ใช่พวกเขาพุ่งเข้ามาทันการ จนไถลถีบหน้าโจรผู้นั้น อาหมิงคงได้ถูกฟันคอขาดไปแล้ว
“ไหว! แค่หกล้มกันนิดหน่อย ไว้นำตัวสองคนนี้โยนเข้าห้องขัง
