หนาวนี้ขอแค่เธอ

เหมือนพ่อแม่ลูก

น้องเดนวิ่งดุ๊กดิ๊กๆกลับมาหลังจากหายไปประมาณ10 นาที น้องเดนก็บอกว่ารอแด๊ดก่อน เดี๋ยวแด๊ดกลับมา นั่นก็หมายความว่าเขาจะไปซื้อหนังสือให้ลูกเขาเหรอ แล้วเธอต้องไปด้วยไหม เอ๊ะแล้วเธอต้องทำยังไง? ไอรินถึงกับนั่งทำหน้างงๆ แล้วดูสิน้องเดนก็น่ารักเหลือเกิน มานั่งบนตักของเธอแล้วก็เล่นหุ่นยนต์ตัวโปรดอย่างเรียบร้อย... เด็กอะไรน่ารักจัง ถึงแม้ว่าช่วแรกๆดูจะแอนตี้เธอสักนิด แต่เพียงแค่เธอชมว่าหล่อเท่านั้นแหละ... พ่อคุณนี่ยิ้มแป้นแล่นเลย... คงจะชอบให้ชมสินะ โอเคได้ พี่ไอรินจัดให้ จะชมมันทุกอย่างที่ชมได้เลยลูกเอ้ย....

ครึ่งชั่วโมงไม่ขาดไม่เกิน รถยุโรปราคาแพงก็มาจอดที่หน้าตัวบ้าน พร้อมกับรถที่ขับตามกันมา4คัน.. ตอนนี้เธอชักอยากจะรู้แล้วสิว่าบ้านนี้เขาทำธุรกิจอะไร.... ทำไมดูลึกลับเอาซะเหลือเกิน...น่ากลัวอ่ะ เธอจะโดนฆ่-า ปิดปากไหมเนี่ย..

" มาแล้วครับน้องเดน แด๊ดมาแล้ว น้องเดนอยากได้อะไรครับ? หืม บอกแด๊ดได้ไหมเอ่ย.." เร็นไม่เข้าใจเลยสักนิดในสิ่งที่ลูกเขาพูดในโทรศัพท์ แค่ลูกโทรมาหาเขา เขาก็ไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมาก เขารีบให้เจ้าเคนบึ่งรถกลับบ้านทันที.... เพราะเขากลัวว่ายันพี่เลี้ยงคนใหม่จะรังแกหรือตีลูกเขา....

" คือว่า น้องเดนอยากได้หนังสือน่ะค่ะ แต่ดิฉันบอกน้องไปแล้วว่าพรุ่งนี้ดิฉันถือมาเอง หลังจากกลับจากที่นี้ดิฉันจะไปเลือกซื้อหนังสือให้น้องเดนเอง แต่น้องเดนก็อยากไปด้วยแล้วน้องเดนก็วิ่งหายไปเลยคะ แล้วก็... คุณมาอยู่ตรงนี้แล้ว.." ไอรินทำหน้ามู่ทู่ทันที เธอได้ยินแค่ว่าแด๊ดบอกให้รอ เธอก็คิดว่าเขาจะกลับมาดูลูกของเขาต่อ แล้วเธอก็สามารถกลับไปได้เลย... แต่ดูเหมือนว่าเธอจะคิดผิด..

" อ๋อ.. เรื่องแค่นี้เอง งั้นไปสิ ไปครับน้องเดน แด๊ดพาไปซื้อ อ๋อเธอไปด้วยกันนะ เพราะฉันไม่รู้ว่าจะต้องใช้หนังสือแบบไหนแล้วก็อะไรบ้าง..."

" ได้ค่ะ งั้นก่อนไปดิฉันขอเข้าห้องน้ำก่อนได้ไหมคะ ไม่ไหวแล้ว..."

" แล้วตั้งนานทำไมไม่เข้า? "

อ่า.... แล้วทำไมต้องทำเสียงดุขนาดนั้นด้วยละ? ก็คนมันไม่กล้านิ...

" เอ่อคือ... แบบว่า ดิฉันไม่ทราบว่าห้องน้ำอยู่ทางไหนค่ะ แล้วก็ไม่กล้าไปด้วย คนของคุณยืนเต็มไปหมด... ฉันเลยไม่รู้ว่าสามารถไปตรงไหนได้บ้าง"

เร็นถึงกับส่ายหัวให้กับยันตัวแคระทันที...

" แล้วทำไมไม่ถามล่ะ ปากน่ะมีไว้ทำอะไร? แบบนี้เหรอที่จะมาเป็นครูพี่เลี้ยง.."

" อ้าว... ไหงพูดแบบนี้คะ ก็ใครจะไปรู้ล่ะ ก็เห็นคนของคุณยืนกันเต็มไปหมด ทำอย่างกับว่ากลัวฉันจะขโมยของงี้... โห้... ทีหลังก็บอกก่อนออกไปสิคะว่าฉันสามารถเดินไปตรงไหนได้บ้าง " ไอรินล่ะ อยากจะงับคออีตานี่ทันที ใครมันจะไปรู้ละ ทำอย่างกับว่ากลัวเธอจะขโมยของของเขา เล่นให้คนมายืนเฝ้าเต็มไปหมด...

" ฉันไม่ไว้ใจเธอไง ถึงให้คนมายืนเฝ้า..." เร็นถึงกับต้องขยายความให้ครูพี่เลี้ยงของลูกรักฟังทันที ใครมันจะไปไว้ใจล่ะ พึ่งมาได้ยังไม่กี่ชั่วโมงเลย..

' แด๊ดดี้ครับ เดนอยากไปแล้ว...เดนไปกับพี่ไอรินได้นะครับ แด๊ดอยู่นี่ก็ได้ เดนรักครูพี่ไอรีน... แด๊ด อย่าเสียงดังสิครับ เดนกลัว...'

เอ่อ... นี่เขาเสียงดังขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย? ใครมันจะไปรู้ล่ะ... ก็ยัยคนแคระนี่เถียงคำไม่ตก.. ไม่ตกอะไรนะ? เออๆ ช่างมันเถอะจะตกอะไรก็ชั่งมัน.. ยัยคนแคร๊ะนี่เริ่มไว้ใจไม่ได้แล้วนะเนี่ย มาแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็สามารถทำให้ลูกเขาติดได้ถึงขนาดนี้... เร็นถึงกับต้องหรี่ตามองอย่างจับผิด...

" มองไรคะ ฉันสวยค่ะ ฉันทราบดี ไม่ต้องมองขนาดนั้นก็ได้... น้องเดนคะ ครูพี่ไอรินไปเข้าห้องน้ำหน่อยได้ไหมคะ แล้วเราก็ไปเลือกหนังสือกัน..." ไอรินต้องขอความช่วยเหลือจากน้องเดนอีกครั้ง เพราะจนป่านนี้แล้วเธอยังไม่ได้เข้าห้องน้ำเลย.. ปวดฉี่ไม่ไหวแล้ว...

" เหอะ... ถ้าอย่างเธอสวยก็ไม่มีใครบนโลกขี้เหร่แล้วเถอะแม่คู๊ณณณณ ช่างกล้า..." เร็นใช้สายตามองครูแคระของลูกด้วยสีหน้าที่ใครก็พอดูออกว่า.... ดูถูกในความงามของเธอ....

ไอรินถึงกับมุมปากกระตุก เธออยากด่าเขามาก แต่ก็ทำไม่ได้เพราะน้องเดนยังอยู่ตรงนี้ เธอจะต้องใจเย็นเข้าไว้ บอกใจตัวเองว่าไม่เป็นไร ให้เย็นเข้าไว้ อย่าสวบ อย่าหยุม.. ใจเย็นเข้าไว้.... เธอต้องเข้าใจว่าคนแก่บางคนไม่ได้น่ารักสำหรับลูก

" มานี้ ฉันพาไป... เร็ว ชักช้า..." เร็นกระชากแขนของครูแคร๊ะให้ติดมือเขามาทันที..."

พลัก....

อ๊ะ....

คริกคริกๆ

' แด๊ดกอดครูพี่ไอรินด้วยคริคริ อย่ากอดนานนะครับน้องเดนหวง...ครูพี่ไอรินเป็นแฟนน้องเดน'

" ปล่อยได้แล้วคะ ตาแก่เอ้ย " ไอรินที่กำลังตกอยู่ในอ้อมกอดของตาลุงหน้าหล่อ อือ เขาหล่อจริงเธอยอมรับ แล้วอะไรต้องกอดแน่นขนาดนี้ด้วยล่ะ..

" อยากกอดตายแหละ ตัวเท่าลูกหมา ไม่มีอะไรๆ... ให้จับเลยสักนิด... ไม่เห็นตื่นเต้นเลยสักนิด.." พูดจบเขาก็อยากกัดลิ้นตัวเอง เพราะสิ่งที่เขาพูดมันไม่จริงเลยสักนิด...ตัวเล็ก Se... จัดรึเปล่าก็ไม่รู้ แล้วใครมันจะไปรู้ว่าสิ่งเล็กๆที่เรียกว่านมนั้น... มันจะใหญ่โตได้ขนาดนี้...

" มองไร? ตาเ*******ูเอ้ย... บอกมาได้แล้วค่ะว่าห้องน้ำอยู่ที่ไหน ยืนโง่ๆเหมือนตาแก่ข้างบ้านอยู่ได้.." ไอรินปวดฉี่แทบตายเขาก็ยังยืนโง่ๆมองเธออยู่ได้...

" เดี๋ยวเถอะจะโดนตเฒ่าคนนี้จับฟัดให้ลืมวันลืมคืนเลย... ตามมา"

หมับ!!!

" ไม่ต้องจับก็ได้ค่ะ บอกมาเฉยๆว่ามันอยู่ตรงไหน ฉันน่าจะเดินไปถูก..."

" โง่ๆซื่อบื้อๆแบบเธอไปไม่ถูกหรอก ที่ฉันพาไปเพราะจะไปเฝ้าเธอด้วย เพราะกลัวว่าเธอจะขโมยของที่บ้านของฉันต่างหาก... ของในบ้านมีเยอะแยะ ราคาไม่ใช่บาทสองบาท... คนแบบเธอไม่มีปัญญาซื้อหรอก"

ไอรินถึงกับสะอึกเลย... แล้วไงล่ะ เธอไม่รวยล้นฟ้าแต่เธอก็ไม่ใช่คนที่ชอบขโมยของใคร... แบบนี้มันชักจะดูถูกเธอมากเกินไปแล้วนะ...

ไอรินเดินตามแรงจูงของเขาไปถึงห้องน้ำ ตลอดทางเดินเธอเลือกที่จะเงียบไม่ต่อล้อต่อเถียงกับเขาอีก

เร็นก็ถึงกับงง เพราะอยู่ๆยัยคนแคระก็เงียบไปเลย เขาพูดอะไรเหรอ.. แต่ก็ช่างเถอะไม่ใช่เรื่องของเขา...

@ ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง...

' พี่ไอรินครับ... เราไปดูตรงนั้นกันดีไหมครับ... เดนอยากได้...'

" น้องเดนครับถ้าเป็นของเล่นน้องเดนต้องไปคุยกับเขาเอ่อ... แด๊ดของน้องเดน งั้นเอาแบบนี้พี่ไปเดินดูหนังสือให้เดนก็แล้วกัน ส่วนน้องเดนก็ไปเดินซื้อของดูของเล่นกับแด๊ดของน้องเดนก็ได้นะคะ ตกลงแบบนี้นะ" ไอรินไม่อยากเห็นหน้าตาลุงคนนี้ คนนิสัยไม่ดี....

' แต่เดนอยากให้ครูพี่ไอรินไปด้วยนี่ครับ....' เด็กน้อยถึงกับต้องทำท่าบีบน้ำตาให้กับคุณครูพี่ไอริน เขาอยากให้ครูพี่ไอรินไปช่วยเขาเลือกของเล่น...

" แต่ต้องเดนค่ะ ครูพี่ไอรินต้องหาหนังสือให้น้องเดนสำหรับเอาไว้สอนนะคะ น้องเดนเป็นเด็กดีแล้วก็หล่อด้วย... ไม่ดื้อนะคะ น้องเดนไปกับเขาเอ่อ แด๊ดน้องเดนนะคะ ครูพี่ไอรินอยู่ที่นี่ ถ้าน้องเดนเลือกเสร็จแล้วหรือดูเสร็จแล้วก็ค่อยเดินมาหาก็ได้นี่ค่ะ ครูพี่ไอรินจะรอตรงนี้... โอเคไหม?"

' ก็ด้ายยย ต้องรอเดนนะครับ.. ห้ามหนีเดนไปไหนนะครับ'

" ค่ะ ไม่หนี งั้นครูพี่ไอรินเดินไปดูหนังสือนะคะ"

เดนต้องจำใจเดินไปยังทิศทางที่แด๊ดดี้ยืนอยู่ เขาอยากให้ครูพี่ไอรินไปดูด้วย แต่เขากลัวพี่ไอรินจะดุเอา เขาจะต้องเป็นเด็กดี...

" มีอะไรครับลูกชาย มาหาแด๊ดดี้แบบนี้ไม่ซื้อหนังสือแล้วเหรอ? " เร็นเอ่ยถามด้วยความงงงวย

' ซื้อครับครูพี่ไอรินเป็นคนซื้อ แต่เดนอยากได้ของเล่น ครูพี่ไอรินเลยให้เดนมาซื้อกับแด๊ด ครูพี่ไอรินช่วยไม่ได้ครับ ให้เดนมาดูกับแด๊ดสองคน... แต่เดนอยากให้ครูพี่ไอรินมาเดินด้วย.... แด๊ด... แต่เดนไม่อยากเป็นเด็กดื้อ... เดนอยากให้ครูพี่ไอรินรักเดนแด๊ดดี้ครับ...'

" แด๊ด..เดนตรงนี้กับเคนก่อนนะ เดี๋ยวแด๊ดดี้มา แป๊บเดียว" เร็นรีบปลีกตัวจากลูกชายแล้วเดินไปยังยัยคนแคร๊ะทันที...

หมับ!!!

" มากับฉัน มาเลือกของเล่นให้น้องเดนด้วยกัน น้องเดนแกเสียใจ เธอเป็นพี่เลี้ยงเด็กยังไงถึงไม่รู้ว่าน้องเดนเสียใจที่เธอไม่มากับแก..."

เฮ้อ....

" ฉันอยากซื้อหนังสือคะ ของเล่นควรจะเป็นลุงที่ต้องทำหน้าที่เลือกให้ลูก เพราะลุงกับน้องเดนเป็นพ่อลูกกันน่าจะรู้มากกว่าว่าน้องชอบและไม่ชอบอะไร..."

" คำก็ลุง สองคำก็ลุง เคยเจอลุงบดแรงๆจนนอนติดเตียงไหม? อยากลองดูไหม?"

0//0

" บ้าสิ ปล่อยค่ะ"

มีรึเร็นจะฟังตอนนี้เขาลากแขนยันคนแคระให้เดินตามมาติดๆ แล้วตอนนี้น้องเดนก็ดูจะดีใจและมีความสุขเอามากๆ

ไอรินที่เห็นแบบนั้นก็ได้แต่ปล่อยเลยตามเลย.... ช่างเถอะถ้าน้องเดนมีความสุขเธอก็โอเค ถือว่าสงสารเด็กตาดำๆก็แล้วกัน....