หนาวนี้ขอแค่เธอ

1 วันพันเหตุการณ์

ไอรินถูกตาลุงพ่อน้องเดนเดินตามต้อยๆ ไม่ว่าจะไปไหนเขาก็ตาม แล้วไอ้ที่ป่าวประกาศบอกคนอื่นเขาไปทั่วว่าเธอเป็นเมียเอย เรียกเธอที่รักเอย เธอยังไม่ได้ชำระแค้นเลยนะ แล้วนี่อะไร มาจับมือเธอเพื่อ นู้น... ลูกตัวเองน่ะ ไปจับสิโว้ย...

"นี่ลุงเอ้ยคุณ มาจับมือฉันทำไม ลูกคุณอยู่ตรงนี้คุณควรจะจับเอาไว้สิ จะบ้ารึยังไงมาจับมือฉันเนี่ย.. "

" เถอะน๊า... เงียบๆหน่อยยัยแคระ ฉันต้องใช้เธอเป็นไม้กันแมวก่อน เพราะดูสิ ผู้หญิงแถวนี้มองฉันตาเป็นมันเลย... อย่างว่าแหละคนมันหล่อ เธอควรจะภูมิใจนะที่คนอย่างฉันลดตัวลงมาให้เธอควงแขนเนี่ย..."

ไอรินถึงกับต้องเบ้ปากใส่ หล่อน่ะไม่เถียงแต่ไอ้หลงตัวเองนี่สิ... สุดยอดเลย... คนบ้าอะไรวะจะหลงตัวเองได้ขนาดนี้..ใครได้เป็นผัวคงจะฝันร้ายแน่นอน....

เร็นเดินเล่นกับไอรินและน้องเดน ที่นี่อากาศดีใช้ได้คนที่นี่ใช่ชีวิตกันอย่างเรียบง่าย แต่ถึงอย่างไรเขาก็ต้องระวังตัวเอาไว้ตลอดเวลา และตอนนี้ยัยแคระก็คือหนึ่งคนที่เพิ่มมาอีกหนึ่งที่เขาจะต้องระแวดระวังภัยให้ยัยนี่ด้วย.... ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน....

~~~~

" ว่าไงครับพ่อเลี้ยง...." เร็นถึงกับต้องเอ่ยเสียงหวานเวลาเขาคุณกับเพื่อนรัก ที่ทำแบบนั้นเพราะถ้าพูดไม่เพราะเมื่อไรมันจะขุดวีรกรรมของเขาออกมาแฉ....

' มางานแต่งด้วยนะ... '

" ห๊ะ อะไรนะ ใครแต่ง มึง? กับใคร ตอนไหนเมื่อไหร่ไหนเล่า" เร็นต้องการรู้เป็นอย่างมาก อะไรคือแต่งงาน แต่งงานกับใคร แล้วใครคือเจ้าสาว แล้วเจ้าสาวเป็นใครมาจากไหน?

' กำลังจะเล่ามึงนี่ขี้โวยวายนะ... ไม่เล่าแม่งละ รอมาเจอเอง ช่วงสิ้นเดือน เดี๋ยววันเวลาจะบอกอีกทีแค่นี้...'

" อะอ้าว... ไอ้เวรนี้... " เร็นถึงกับหัวเสีย ตอนแรกก็อุสาห์เตรียมหูไวรอฟังมันเล่า แต่มันดันบอกไม่เล่าน่ายิงทิ้งชิบหาย....

" เบาหน่อยได้ไหมคะ พูดจาไม่เพราะ แต่แล้วแก่เลยจริงๆ ไปคะเดน ไปกับพี่ไอรินดีกว่า พี่ไอรินพาเข้าสวนไปดูผลไม้..." ไอรินละอยากจะตีปากตาลุงสักสามที เสียงดังหนึ่ง โวยวายสอง และพูดไม่เพราะสาม ทั้งที่รู้ว่าลูกตัวเองอยู่ใกล้ๆแต่ก็ยังตะโกนอีก บ้าบอที่สุด....

" หึ๊ย... ระวังเถอะ จะโดนคนแก่จับทำเมีย ถ้าโดนนะ พ่อจะล่อให้พิการเลย..." เร็นตะโกนไล่หลังยังแคระอย่างโมโห คำก็แก่สองคำก็แก่ เกิดก่อนแล้วไงวะ ผิดกฏหมายงี้เหรอ?

~~~~

ในที่สุดน้องเดนก็ต้องกลับบ้าน แต่ก่อนกลับก็ทำน้องเดนเสียนำตาไปเป็นถังน้องเดนบอกอย่างเดียวว่าไม่อยากกลับๆ อยากอยู่กับไอริน แต่มันเป็นไปไม่ได้ไง เพราะพรุ่งนี้เธอต้องเรียนอีก อีกไม่นานก็จะจบแล้ว

"เดนครับ วันเสาร์พี่ไอรินก็จะไปหาแล้ว วันเสาร์เราได้เริ่มเรียนกันแล้วนะครับ ดังนั้นรอหน่อยน๊า... พรุ่งนี้พี่ไอรินมีเรียน ไปหาไม่ได้ แต่วันเสาร์อาทิตย์นี่แน่นอน พี่ไอรินจะรีบไปแต่เช้าแล้วกลับเย็นๆเลย..."

' พี่ไอรินอยู่กับเดนไม่ได้เหรอครับ? เดนอยากให้พี่ไอรินไปอยู่กับเดน แด๊ด... ให้พี่ไอรินไปอยู่กับเดนนะครับ เดนรักพี่ไอริน พี่ไอรินเป็นแฟนเดนนะครับ ถ้าพี่ไอรินเป็นแฟนเดน พี่ไอรินจะได้ไปอยู่บ้านเดนเหมือนกับเวลาแด๊ดพาแฟนเข้าบ้าน...'

โอ้ว.... ไอ้ลูกรักของแด๊ด... ทำไมถึงเผาแด๊ดได้ขนาดนี้...ดูสิแด๊ดเกรียมไปหมดแล้ว...

" เอ่อเดนครับ แด๊ดไม่มีแฟนนะครับ ไม่มีเลยสักคน ยังแคระเธออย่าไปเชื่อที่เดนพูดนะ ฉันยังไม่มีแฟนสักหน่อย"

" แล้วลุงเอ่อคุณจะมาบอกฉันทำไมคะ มีไม่มีก็เรื่องของคุณสิ... น้องเดนค่ะ วันเสาร์เจอกันนะครับพี่ไอรินต้องไปเรียนจริงๆ" ไอรินก็จะตกใจหน่อยที่อยู่ๆเดนชวนเธอให้ไปอยู่ด้วยและไหนจะขอเธอเเป็นแฟนอีกเพื่อที่จะได้ให้เธอไปอยู่กับน้องได้.. น่ารักจัง...

" ก็แค่บอกเถอะ เอาเป็นว่าเรื่องที่น้องเดนพูดถ้าพ่อเธอพิจารณาแล้วท่านอนุญาตฉันไม่ติดนะ จะขึ้นเงินเดือนให้อีก2เท่า แล้วก็สวัสดิการต่างๆอีกด้วย ลองเอากลับไปคิดดู..."

.......

รถหรูเคลื่อนที่จากบ้านของหญิงสาวออกไปอย่างเชื่องช้า เดนเปิดกระจกฝั่งคนนั่งเอาไว้แล้วก็โบกมือลาหญิงสาวตลอดจนลับสายตาไป....

เฮ้อ.....

' หนักใจที่เจ้าหนูเดนพูดเหรอ? พ่อไม่ติดนะถ้าเราจะไปช่วยเขาเลี้ยงน้องเดนน่าสงสาร แกต้องการคนอยู่ด้วย แกขาดความรักมากๆเลยนะริน'

" ค่ะรินทราบค่ะพ่อ แต่ถ้ารินไปแล้วพ่อจะอยู่ยังไงล่ะคะ? รินเป็นห่วงพ่อนะคะ " นั่นคือสิ่งสำคัญที่สุดที่เธอเป็นห่วง เธอเป็นห่วงพ่อของเธอ เพราะท่านต้องอยู่คนเดียวในเมื่อท่านไม่ยอมพาแฟนสาวของท่านมาเปิดตัวสักที เธอก็เลยยังเป็นห่วงอยู่แบบนี้ไง เรื่องเงินเธอไม่ได้ติดอะไรมาก แต่เธอแค่สงสารน้องเดนก็เท่านั้น...

"หรือพ่อจะชวนแฟนมาอยู่ด้วยหนูก็ไม่ว่านะคะ พ่อควรจะมีใครสักคน ถ้าเมื่อไรที่หนูต้องไปหางานทำแล้วได้งานไกลจากบ้าน พ่อจะต้องอยู่คนเดียวนะคะรินเป็นห่วง"

อะแฮ่...

' พูดอะไร... พูดไปเรื่อยนะเราเนี่ย... ไปรดน้ำต้นไม้ดีกว่า..'

ฮ่าๆๆ

และพ่อของเธอก็หาทางเอาตัวรอดไปอีกวัน...

~~~~

งานแต่งพ่อเลี้ยงชรัณ งานช้างประจำจังหวัด ตอนนี้แขกเหรื่อนับร้อยต่างถยอยกันเข้ามาเพื่อแสดงความยินดีให้กับบ่าวสาว บางคนก็ให้ความสนใจเจ้าสาวจนออกนอกหน้า บางคนก็ให้ความสนใจเจ้าบ่าวจนเกินพอดี....

" ทำหน้าดีๆหน่อยสิ รู้น่ะว่าถูกบังคับ ผมก็ไม่ได้เต็มใจแต่งงานกับคุณสักเท่าไรหรอกนะคุณแพรพลอย..." ชรัณต้องรีบเตือนเจ้าสาวของเขาเพราะดูเธอทำหน้าเข้าสิ อย่างกับโดนสั่งให้มาตา-ยยังไงยังงั้น..

" ค่ะ รู้ก็ดี เพราะว่าฉันก็ไม่ได้อยากจะแต่งงานกับคุณเลยสักนิด ฉันอุส่าห์ขัดใจคุณแม่คุณและคุณแม่ฉันแล้ว ทำไมคุณไม่ขัดใจท่านทั้งสอง ขัดคำสั่งสิคะ แก่กะโหลกกะลา หรืออันที่จริงคุณแอบชอบฉันแต่ไม่ยอมพูดออกมา " แพรพลอยอุส่าห์ขัดคำสั่ง คัดใจ ขัดมันทุกอย่างที่จะทำให้งานแต่งนี้ล่ม แต่มันไม่ได้ผลเลยสักนิด เพราะเธอกลับถูกคนของพ่อเลี้ยงหอบเธอกลับมา เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสาเหตุของเขาคืออะไรกันแน่ แทนที่จะปล่อยให้เธอไปใช้ชีวิตตามแบบที่เธออยากทำ แต่เขากลับเอาตัวเธอมาเพื่อแต่งงานกับเขา เธอไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก ไม่เข้าใจเลย...

" เงียบไว้ก็พอ... เอาเป็นว่าคุณควรจะทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่ได้แล้ว อายุก็ไม่ใช่น้อยๆทำตัวอย่างกับเด็ก6ขวบ... ปั้นหน้าเสแสร้งไปว่ามันคืองานแต่งที่เราสองคนยินยอมและเห็นพร้อมต้องกัน และแสดงให้คนอื่นเห็นว่าเราสองคนรักกัน ผมเตือนคุณเอาไว้แค่นี้ ผมไม่ได้ใจดีเหมือนหน้าตา ผมจะบอกคุณเอาไว้ให้รู้นะ..." ช่างไม่รู้อะไรเลยสักนิดนอกจากบ่น บ่น แล้วก็บ่น ขอให้ได้บ่นไว้ก่อน..

" แหวะ... หลงตัวเองนี่ที่หนึ่ง... หล่อกะด้อกะเดี้ย หล่อเกิ๊น... หล่อจนหมาหอน โอ้ยหมู่สู คักแท้.."

ชรัณถึงกับงงว่ายัยคนนี้พูดอะไร อะไรคือหล่อกะด้อกะเดี้ย ไม่เข้าใจโว้ย... วุ้นแปลภาษา เขาต้องการด่วน....

" อ้าวไอ้เร็นมาแล้วเหรอ แล้วน้องเดนล่ะ? อ๋อ นี่แพรพลอยเจ้าสาวกูเอง สวยเนอะ " ชรัณปลายตามองพร้อมชวนให้เพื่อนเขาดู...

แพรพลอยติดใจคำว่าสวยเนอะของเขามากที่สุด กะสวยอยู่เด้อ อย่าหาว่า

' สวยอีกออก ไม่แย่ ส่วนเดนอยู่นู้นกำลังมากับครูพี่เลี้ยง... นั่นไงๆมาแล้วๆ' เร็นบุ้ยปากไปยังทิศทางของทั้งสองคน อ๋อ ตอนนี้ไอรินมาอยู่ที่บ้านเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มาอยู่ได้เกือบสองอาทิตย์แล้ว และวันนี้เขาก็พายัยแคระมาด้วย เพราะน้องเดนบอกว่าต้องให้ยัยแคระมาเปิดหูเปิดตาแล้วก็มาทำความรู้จักกับเพื่อนของเขาอย่างไอ้ชรัณ

" จริงจัง? สวยดี " ชรัณเผลอชมครูพี่เลี้ยงของน้องเดนออกไปทั้งที่เจ้าสาวก็ยืนอยู่ข้างๆเขา แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น...

' จริงจังบ้าไรล่ะ เดนจองเว้ย ของเดน อย่าเชียวนะ อย่าหาแซว เดนโกรธได้นะมึง อ๋อ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับที่ได้มันเป็นเจ้าบ่าวคุณแพรพลอย ชื่อเพราะนะครับ สวยด้วย...'

" ขอบคุณค่ะ พลอยลี่ก็คิดแบบนั้นค่ะว่าตัวเองนี่น่าสงสารที่สุดในสามแดนโลกธาตุ เสียดายความสวยความโสด แต่ความโหดเต็มร้อยนะคะ " หญิงสาวพูดที่เป็นคนไม่ถือตัวเอ่ยตอบกับเพื่อนลุงชรัณอย่างสนุกสนาน....

ฮ่าๆๆ

' เหมาะครับ เหมาะกันดี มีลูกเร็วๆนะครับ'

"วายยย บ่จ๊ะ พลอยลี่ยังบ่อยากมีลูกค่ะ กับตาเฒ่าผู้นี้ด้วย... บ่ค่ะ บ่มัก..."

ฮ่าๆๆๆ

เร็นถึงกับต้องหัวเราะ เขาแปลไม่ออกหรอกแต่ไอ้ท่าทางของเธอน่ะสิ ตลกดี น่ารักดีด้วย...

' ลุงชรัณสวัสดีครับ นี่พี่ไอรินแฟนเดนครับ.. พี่ไอรินสวัสดีลุงชรัณสิครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย..'

ไอรินถึงกับต้องหัวเราะให้กับความน่ารักของน้องเดน เด็กบ้าอะไรน่ารักชะมัด...

' สวัสดีค่ะ ยินดีด้วยนะคะ หนูชื่อไอรินนะคะ เป็นครูพี่เลี้ยงน้องเดน'

" ว่างไหมคะ มาช่วยถ่ายแบบเสื้อผ้าที่ร้านให้หน่อยสิ... อ๋อ ชื่อแพรพลอยนะคะ เรียกว่าพลอยลี่ก็ได้คะ ยินดีที่รู้จัก ไม่ต้องอวยพรให้มีลูกด้วยกันนะคะ พลอยลี่บ่มักอย่างแรงจ๊ะ..."

" นี่ให้มันน้อยๆหน่อย ผมไม่ได้ทุเรศทุรังขนาดนั้นป่ะ ดูสิไม่งั้นผู้หญิงในงานคงไม่สงตาหวานตาเยิ้มมาให้ขนาดนี้... แล้วไอ้ที่หาชวนคนอื่นเขาไปถ่ายแบบให้น่ะ ถามเจ้าของเขาก่อนว่าเจ้าของน้องเขาอนุญาตรึเปล่า..." ชรัณคิดว่าท่าทางของสาวน้อยคนนี้มันก็คงจะถูกตาไอ้เพื่อนยากของเขาบ้างแหละไม่งั้นคนอย่างมันคงไม่ยอมให้ออกงานด้วย

" คนจ๊ะบ่แม้นหมา จะมาขอเจ้าของไรก่อน แก่แล้วแก่เลย เลอะเลือนไปหมด น่ามคาญ..."

แพรพลอยล่ะเบื่อคนแก่มาก คนอะไรพูดไม่รู้ฟัง บ่นจริง บ่นตลอด บ่นมันทั้งวี่ทั้งวัน บ่นๆๆ บ่นยิ่งกว่าแม่เธออีก....

'ฮิๆ ถ้าไม่โป๊ก็พอช่วยได้ค่ะ ' ไอรินตอบรับอย่างแบ่งรับแบ่งสู้ เธอชอบพี่คนนี้จัง ดูเป็นคนน่ารักตลกๆ แบบนี้สิถึงเป็นลูกพี่เธอได้...

"อ่า.. ตามนั้นค่ะ อยู่จนจบงานนะคะ เดี๋ยวเจ้จะแวะไปหา... " แพรพลอยต้องรีบกำชับสาวน้อยผู้โชคร้ายเอาไว้ก่อน...

ส่วนชรัณถึงกับต้องหลับตาเอาไว้เพื่อที่จะไม่โวยวายออกมา เขาไม่รู้ว่าเขาแต่งงานหรือว่าเขากำลังมีลูกน้อย... ทำไมมันแลดูวุ่นวายอย่างนี้ก็ไม่รู้...