ไอรินตื่นขึ้นมาในเช้าถัดไปด้วยความมึนงงว่าเธอมาอยู่ที่ห้องของเดนได้ยังไง ทั้งที่เมื่อคืนเธอกับเขา... ช่างเถอะๆ อย่างน้อยเดนตื่นขึ้นมาจะได้ไม่งอแงเธอ....
" ตื่นได้แล้วครับน้องเดน.. " ไอรินต้องปลุกน้องเดนก่อนเพราะเธอจะต้องไปมหาลัย
ก๊อกๆๆ
เร็นเคาะประตูห้องของลูกชายตัวน้อยเพื่อเข้ามาดูความเรียบร้อย เขาออกจากห้องไปนานแล้ว แต่เขาต้องกลับเข้ามาดูยัยแคระด้วยเพรายัยนี้ต้องไปเรียน
" ตื่นกันรึยังเอ่ย.... " เร็นถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มทุ้มอย่างที่เขามักจะใช้มันกับลูกชายอยู่เสมอ แต่มีเพียงแค่ไอรินเท่านั้นที่ไม่เคยได้ยิน...
" น้องเดนยังไม่ตื่นเลยค่ะ แต่ฉันต้องไปเรียนแล้ว ยังไงฝากคุณดูน้องเดนด้วยนะคะ... วันนี้มีเรียนเช้า" ไอรินรีบเก็บข้าวของเครื่องนอนของเธออย่างรวดเร็วพรอมกับรีบไปจัดแจงตัวเองให้ทันเวลาที่จะต้องนั่งรถไปเรียน....
" เดี๋ยว! " เร็นเรียกไอรินอย่างรวดเร็วเพราะเขากลัวว่าถ้าเขาช้าไปล่ะก็ยัย
