หนาวนี้ขอแค่เธอ

เหมือนมีลูกน้อย

และในที่สุด.... ทุกคนก็มาอยู่ที่บ้านของเธอ น้องเดนไม่ยอมอย่างเดียว ทำท่าจะนอนกับเธอให้ได้ จนเธอต้องหอบมาด้วยและมาถามคุณพ่อของเธอก่อน... เธออยู่กับพ่อสองคน คุณแม่เสียไปนานแล้ว และคุณพ่อก็ไม่ได้มีภรรยาใหม่ ทั้งที่เธอก็พอรู้ว่าท่านคุยกับสาวหนึ่งคน เธอไม่ติดน่ะถ้าท่านจะมีใคร แต่เธอไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมคุณพ่อถึงไม่ยอมมีใครจริงๆจังๆสักที...

" เอ่อ... พ่อคะ นี่น้องเดน ลูกชายของลุงเอ้ย ของคุณคนนั้นค่ะ น้องเดนเป็นเด็กที่หนูไปเป็นครูพี่เลี้ยงให้แกคะ... คือว่า น้องเดนอยากมานอนบ้านเราน่ะค่ะ หนูบอกน้องไปแล้วนะคะว่าต้องถามคุณพ่อก่อน.... ต้องขออนุญาตคุณพ่อก่อน... ถ้าคุณพ่อไม่อนุญาตก็ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูไปตกลงกับน้องเดนใหม่อีกรอบ"

'คุณลุงคนหล่อครับ.... รับเดนเลี้ยงเอาไว้สักคนจะได้ไหมครับ เดนไม่ดื้อเดนสัญญา เดนจะรักพี่ไอรินเหมือนแฟนเดนเลย เดนจะดูแลและปกป้องพี่ไอรินด้วยชีวิตของเดนเอง คุณลุงคนหล่อ หล๊อหล่ออนุญาตให้เดนนอนด้วยจะได้ไหมครับ นึกเสียว่าสงสารเด็กตาโตๆคนนี้ด้วยนะครับ'

เหอะๆ

' ไอ้เด็กคนนี้นิ ช่างพูดช่างจาเหรอเกิน เรียกว่าตาเถอะลูก ว่าแต่พ่อเราเขายอมรึเปล่า ต้องถามพ่อเราก่อนนะเจ้าตัวเล็ก'

" เดนครับ ผมชื่อเดน เจัาตัวเล็กไม่ใช่ชื่อของเดน... แด๊ดไม่ว่าอะไรครับ.. แด๊ดจะได้มีเวลาไปหาสาวๆของแด๊ดด้วย'

" อ้าว... เดน ทำไมถึงพูดแบบนั้นแล่ะ แด๊ดไม่มีสาวที่ไหนเลยนะเดน เดนใส่ความแด๊ดนี่.. "

' ก็เดนเห็นแด๊ดชอบคุยกับผู้หญิงนี่ครับ เอาเป็นว่าเดนนอนนี่ นอนกับพี่ไอริน...'

" แล้วถ้าแด๊ดไม่อนุญาละ?"

' เดนจะไม่รักแด๊ดอีกต่อไป... ฮึก... แด๊ดไม่รักเดนแล้ว...'

ฮือ....ฮือ....

" น้องเดน... ไม่เอาค่ะ ไม่ร้องน๊า... แด๊ดของเดนแค่พูดเล่นจริงไหมลุง... ตอบลูกสิ... ยืนหน้าแก่อยู่ได้ ดูสิเดนร้องขนาดนี้แล้ว..." ไอรินล่ะอยากเตะแรงๆที่สีข้างของตาลุงคนนี้จัง เป็นบ้าอะไรถึงต้องทำให้น้องเดนร้องไห้ด้วยล่ะ....

" แด๊ดพูดเล่นครับน้องเดนโอ๋ๆ แล้วน้องเดนจะนอนยังไงครับเสื้อผ้าอะไรก็ไม่มีเลยสักอย่าง..."

' มีครับนาย เสื้อน้องเดนอยู่ในรถก็มีนะครับ' เคนผู้แสนดีรีบตอบให้นายของเขาได้รับรู้ทันที เสื้อผ้าน้องเดนออกจะเต็มรถขนาดนั้นเอาตรงไหนมาไม่มีก่อน....

เร็นถึงกับต้องหันไปมองคาดโทษไอ้เคนทันที แสนรู้ สู่รู้ สาระแนนัก...

' แด๊ดคร๊าบบ ให้เดนนอนนี้นะคร๊าบบบบ นอนกับพี่ไอริน ดินอยากนอนนี่ นะครับๆ แด๊ดดี๊...'

" ให้น้องเดนนอนนี้ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะไปส่งเอง เพราะวันจันทร์มีเรียนด้วย.... ว่างอีกทีก็วันเสาร์ กับอาทิตย์" ไอรินต้องช่วยอธิบายให้ตาลุงฟังอีกที ดูสิน้องเดนเล่นเกาะขาเธอเอาไว้ขนาดนี้ แล้วการที่ทำหน้าทำเสียงออดอ้อนงอแงนี่อีก... เธอจะใจดำไล่กลับก็ไม่ได้....

เฮ้อ....

" งั้นฉันนอนด้วย..."

"ห๊ะ!!! คุณจะบ้าเหรอ... บ้านฉันหลังนิดเดียว แล้วคนที่ตามคุณมาอีกล่ะ จะให้เขานอนที่ไหน? บ้าบอเกินไปแล้ว..." ตาลุงนี่ท่าจะอาการหนักนะ ตกลงใครติดใครกันแน่ พ่อติดลูก หรือว่าลูกติดพ่อ...

' รินงั้นให้พ่อหนุ่มนี่นอนห้องพ่อก็ได้ เตียงพ่อยังว่าง แล้วให้ตาหนูเอ้ย น้องเดนใช่ไหมลูก... ไปนอนกับพี่รินเขา ส่วนพวกคนที่เหลือตกลงกันเอาเอง ห้องนั่งเล่นยังพอมีพื้นที่อยู่บ้างเลือกกันเอาตามสบายเลย หรือตรงสวนก็ได้นะ กางเต้นท์นอนได้ ว่าแล้วพ่อก็อยากนอนเต้นท์นะริน'

" พ่อค่ะ มันก็จะเกินไปไหมคะ เราให้พวกเขานอนหมดนี่ไม่ได้ จะบ้าเหรอ พ่อดูสิผู้ชายหน้าโหด โหด แล้วก็โคตรโหด..... มานอนในบ้านเราเต็มไปหมดเลย ใครเขาผ่านมาเห็นเขาจะว่ายังไงกันคะ" ไอรินล่ะกลัวเหล่าป้าข้างบ้านเป็นเอามาก ยิ่งแต่ชอบสอดส่องความเป็นมาเป็นไปของบ้านเธอตลอดเวลาทำตัวราวกับตัวเองเป็นกล้องวงจรปิด...

' แล้วทำไมเราต้องแคร์ยัยพวกป้าข้างบ้านล่ะลูก เอาเป็นว่าน้องเดนไปกับตา เดี๋ยวพี่รินมาค่อยไปนอนกับพี่รินนะลูก ตาพาไปดูอะไร ของสะสมของตา เก่าแต่ดี...'

" พ่อ.... อีกแล้วเหรอ? พ่อ.. พ๊ออออ โอ๊ยอะไรเนี่ย.... ลุง ตกลงจะเอายังไงคะ กลับไปไหม น้องเดนนอนนี่ได้ พ่อฉันไม่มีปัญาดังนั้นก็น่าจะไม่มีอะไร... แต่จะให้นอนหมดนี่คงจะไม่ได้นะคะ.." ไอรินอยากจะไล่กลับกันให้หมอทุกคน.... แต่ติดตรงที่พ่อของเธออนุญาตแล้วน่ะสิ....

" งั้นเอางี้ ผมจะขึ้นไปนอนด้านบนในห้องพ่อคุณ ส่วนลูกน้องผม ผมขอแค่5 คน ให้มันเลือกเอาเองว่าจะนอนไหน พวกมันนอนได้หมอ มันไม่ได้เจ้า

สำอางค์ขนาดนั้น ผมไม่ไว้ใจคุณ..." เร็นไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น เขาต้องรอบคอบไว้ก่อน...

" ฉันก็ไม่ไว้ใจลุงเอ้ยคุณเหมือนกัน ขอให้คุณโชคดีนะคะ หึ..."

เร็นมองรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของยัยแคระแล้วก็รู้สึกกลัวแปลกๆ คือยิ้มอะไรก่อน... ยิ้มทำไม..

" งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ อ๋อ ห้องน้ำอยู่ตรงนั้นนะคะ คุณช่วยบอกลูกน้องของคุณด้วย อย่าเด็ดดอกไม้ฉันล่ะ ฉันหวง ฉันปลูกเอง แล้วก็มีต้นมะลิที่แม่ฉันปลูกไว้ก่อนท่านเสียด้วย ดังนั้นช่วยดูแลมันให้ดีๆด้วยนะ " ไอรินหันหลังให้คุณลุงกับลูกน้องของเขาทันที.....

เพียงแค่ไอรินก้าวขึ้นมาด้านบนเธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะของน้องเดนดังออกมาจากห้องของพ่อเธอ เธอไม่รู้หรอกว่าน้องเดนเป็นเด็กยังไงันแน่ แต่สิ่งที่แน่นอนที่สุดคือน้องเดนต้องการความรักจากคนเป็นพ่อมากๆ...

ก๊อกๆ

" จ๊ะเอ๋.... พี่รินมาแล้วครับ... เดี๋ยวน้องเดนต้องล้างหน้าแปรงฟันนะครับ ลูกน้องของลุงเอ่อ แด๊ดของน้องเดนน่าจะถือของลงมาให้แล้ว ลงไปแปรงฟันกับพี่ไอรินก่อนนะครับ.."

' ได้เลยครับพี่ไอริน พี่ไอรินคร๊าบ... เดนนอนกับคุณตาได้ไหมครับ?'

" อ้าวน้องเดนครับ แล้วแด๊ดจะนอนตรงไหนล่ะ เราตกลงกันแล้วนี่ครับว่าน้องเดนนอนห้องยัยเอ่อพี่ไอริน.. ส่วนแด๊ดจะนอนห้องคุณตา..." เร็นรีบทักท้วงออกไปก็ไหนตกลงกันแล้วนิว่าจะตอนกับยัยแคระ แล้วให้เขานอนห้องพ่อยัยแคระ

" ตกใจหมดแลย... คุณมาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย? มาไม่ให้สุ่มให้เสียง" ไอรินถึงกับสะดุ้ง ตาลุงนี่มันเป็นเป็นคนยังไงกันนะ

เร็นเดินตามขึ้นมาแทบจะทันทีเขายังไม่ได้ตกลงกับลูกน้องเลยสักคำ เพราะเขาไม่รู้น่ะสิว่าห้องพ่อยังยัยแคระอยู่ห้องไหน แต่เพียงแค่เขาเดินขึ้นมา เขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะของเดนที่ดังออกมาจากปากเล็กๆนั้น เสียงหัวเราะแห่งความสุข และสนุกสนานแบบนั้น.... เขาไม่ได้ยินมันมาแสนนานแล้ว.... แต่เขาไม่พอใจก็คือแล้วทำไมน้องเดนไม่นอนกับยัยแคระอย่างน้อยเขาก็จะได้เฝ้าพ่อยัยแคระไว้ถ้าเกิดคิดไม่ดีหรือคิดที่จะทำอะไรเขาจะได้ชาร์ตตัวไว้ทัน....

" ไม่รู้แหละ ไหนเราตกลงกันไว้ตั้งแต่ข้างล่างแล้วไงครับ? "

' เอาๆ งั้นเอาแบบนี้ นอนมันหมดนี่แหละ ดูๆ ห้องออกจะกว้าง ให้เจ้ารินนอนคนเดียวก็ได้ เอาตามนี้นะริน งั้นเราก็เข้าห้องเราไปเถอะ พรุ่งนี้อย่าลืมทำกับข้าวด้วยล่ะ พ่ออยากินน้ำพริกหมูผัด ทำหมูทอดไก่ถอดหรืออะไรก็ได้ให้น้องเดนด้วยล่ะ ไปๆไปล้างหน้าแปรงฟันกันได้แล้วจะได้มานอน นี่ก็จะสามทุ่มแล้ว นอนดึกแก่นะ คุณก็เหมือนกัน นอนดึกแก่นะ คอลลาเจ่นมันจะเริ่มทำงานช่วง4ทุ่ม ถ้านอนดึกกว่านั้นมันจะทำงานได้อย่างไม่เต็มที่นะ'

" นี่พ่อจะบอกว่าเขาแก่เหรอคะ" ไอรินถึงกับอมยิ้มทันที.....

เร็นถึงกับมุมปากกระตุก เอาอะไรมาแก่ แค่32เอง เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวให้

~~~~

เช้าที่สดใส เสียงนกร้องเรียกกันให้ออกไปหาของกินกันยามเช้า... อากาศที่กำลังพอดีไม่ร้อนเกินไป.... ต่างจังหวัดมันก็ดีแบบนี้นี่เอง...

' อรุณสวัสดิ์ครับคุณไอริน' เคนที่ตื่นเร็วสุดรีบทักทายคุณครูพี่เลี้ยงของน้องเดนทันที ยามเช้าที่นี่อากาศกำลังดี เขาตื่นแต่เช้าเดินเล่นรอบๆบริเวณบ้านเพื่อสอดส่องความเรียบร้อยอีกครั้ง...

" สวัสดีค่ะ คุณเคน เป็นยังไงบ้างคะ พอนอนได้ไหม.. เสียงดังไหมคะ?"

' ไม่เลยครับ อากาศบ้านคุณไอรินดีมาก นี่สิครับอากาศบริสุทธิ์ที่แท้จริง...'

ไอรินเดินไปยังทิศทางของแปลงผักเธอเข้าไปเลือกดูว่ามีผักอะไรบ้างที่สามารถเก็บได้บ้าง และตอนนี้ก็มีลูกน้องของตาลุงเดินมาด้วยสองคน พวกเขาสอบถามและทำหน้าที่ช่วยเธอเก็บนั้นจับนี่.... มันเลยเสร็จเร็วหน่อย....

" ลุง.... ทำไมสภาพเป็นงี้อ่ะ....." ไอรินถึงกับตกใจกับสิ่งที่เธอเห็น...คือแบบตาลุงสภาพดูไม่ได้เลย..

เร็นที่ยังคงยืนหลับตาอยู่ เขาเหนื่อยมาก เขาอยากนอนมากอ่ะตอนนี้..ไม่ไหวแล้ว...

" พ่อเธอน่ะสิยัยแคระ กรนใส่หูฉัน จนฉันนอนไม่หลับ.... น้องเดนนอนหลับไปได้ยังไงก็ไม่รู้"

ฮ่าๆๆ

" ก็คุณแก่แล้วไงคะ เลยได้ยินไปเรื่อย ไปดีกว่าไปดูน้องเดนก่อน"

หมับ!!!

"คำก็แก่สองคำก็แก่ อยากเป็นเมียคนแก่ไหม พ่อจะจัดให้หนักๆทุกคืนเลย..."

0//0

" บ้า"

หึหึ... เร็นถึงกับต้องหัวเราะในลำคอ แค่แซวนิดๆหน่อยๆยัยแคระถึงกับอายหน้าดำเอ้ย หน้าแดงวิ่งหนีไปเลยนั่น...

.....

มื้อเช้าผ่านไปด้วยดีตอนนี้เดนตามติดไอรินกับพ่อของไอรินอย่างกับตัวเองเป็นหลานของเจ้าของบ้านยังไงยังงั้น....

' อ้าวริน... ลูกเหรอ? หล่อจัง ไหนพ่อเด็กล่ะ? '

นี่สินะวิถีชีวิตของป้าข้างบ้าน....

"พ่ออยู่บ้านจ้า... นี่ลูกเจ้านายรินเอง น้องเดนสวัสดีป้าข้างบ้านสิครับ"

' สวัสดีครับคุณป้าข้างบ้าน...'

ไอรินถึงกับอมยิ้มให้กับใสซื่อของน้องเดนทันที

" อ้าวริน ทำไมพาลูกออกมาเดินเล่นแล้วไม่เรียกละครับที่รัก..."

0__0

ไอรินถึงกับตกใจอีตาลุงนี่มันมาไม้ไหนวะเนี่ย....

' ผัวเจ้ารินเรอะพ่อหนุ่ม... หล่อนะ แล้วนั่นลูกกับเมียเก่ารึนั่น'

" ครับแต่คนนี้เมียใหม่ ผมรักม๊ากมาก จริงไหมครับน้องเดน รักมี๊ไอรินม๊ากมากเนอะ ถ้าใครทำให้มี๊ไอริเสียใจหรือเอาไปนินทาเสียๆหายนะล่ะก็... ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตครับ"

เร็นพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเป็นมิจมาก.... มิจฉาชีพน่ะสิ ดูสิยัยป้าข้างบ้านนั่นรีบเพ่นไปเลยแห๊ะ....