เร็นประกาศหาพี่เลี้ยงให้กับน้องเดนลูกชายสุดที่รัก เขาประกาศหามาหลายเดือนแล้ว แต่ละคนที่มาส่วนใหญ่มักจะอยากเลี้ยงเขาเสียมากกว่าเลี้ยงลูกเขา น้องเดนตอนนี้เริ่มต่อต้านเขาเรื่องที่จะหาพี่เลี้ยงมาเลี้ยงและสอนลูกเขา เพราะแต่ละคนที่เข้ามาคือเอิ่ม.... เขาแทบจะแยกไม่ออกว่าพวกหล่อนมาทำงานหรือว่ามาเที่ยวดิสโก้กันแน่ แต่งตัวแต่งหน้ามากันซะเต็มที่ แต่โทษทีเถอะอย่าล้างหน้าเป็นอันขาด....
" น้องเดนครับ วันนี้จะมีพี่เลี้ยงคนใหม่มา น้องเดนช่วยเป็นเด็กดีหน่อยจะได้ไหมครับ...แด๊ดดี้ขอร้อง ถ้าน้องเดนเป็นเด็กดีน้องเดนอยากได้อะไรแด๊ดดี้จะหามาให้หมดเลย... "
' น้องเดนไม่อยากได้... ทุกคนมาเพราะจะจับคุณพ่อ... ฮือออ น้องเดนไม่เอา ไม่เอาแล้ว '
เร็นถึงกับต้องกุมขมับ เพราะตอนนี้น้องเดนต่อต้านเขาเรื่องนี้อย่างเดียว เขามีหลายอย่างที่ต้องทำ เขาไม่สามารถพาน้องเดนไปทำงานด้วยได้ตลอดเวลา เลขาเขาก็เลือกเป็นผู้ชาย เขารับรู้ว่าน้องเดนอิจฉาผู้หญิงที่เข้ามาใกล้เขา เขาเคยคบกับผู้หญิงหนึ่งคน ตอนแรกเธอก็ดีอยู่นะ แต่ไปๆมาๆ เธอแสดงอาการที่ไม่ชอบลูกเขาเลย เธอชอบจิ๊กตาใส่ลูกเขา เธอชอบพูดบางคำให้ลูกเขาเก็บเอาไปคิดอย่างเช่น ถ้าเขากับหล่อนมีลูกใหม่ น้องเดนก็จะต้องตกกระป๋อง มันเลยทำให้เขาเลิกกับหล่อนทันที ที่สำคัญ น้องเดนมาเล่าให้ฟังว่าเธอคนนั้นแอบหยิกลูกเขาบ้าง แอบทุบลูกเขาบ้าง เขาถึงกับโกรธมาก เขาสั่งให้ลูกน้องไปสั่งสอนนิดๆหน่อย แค่นิดหน่อยเอง น้องเดนคือหัวใจของเขา ใครก็ตามที่ทำให้หัวใจของเขาเจ็บ มันพวกนั้นก็จะเจ็บยิ่งกว่าเป็นร้อยเท่า....
" น้องเดนครับ น้องเดนรอดูก่อนนะครับ คนนี้เขาเป็นครูด้วย ถ้าน้องเดนไม่ชอบคุณพ่อจะ... เอ่อ เอาไว้พ่อจะมาบอกอีกทีนะครับ" เพราะเอาจริงเขาก็ไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อ แต่อย่างน้อยเขาก็ต้องหาพี่เลี้ยงหรือคนมาช่วยเลี้ยงน้องเดนให้เร็วที่สุด....
' ขอโทษครับนาย มีคนมาหา เธอบอกว่าเป็นคณครูคนใหม่ครับ'
" อืมๆ ให้เข้ามา... น้องเดนครับ พ่อขอล่ะนะครับ ใจเย็นๆ อย่าดื้อนะครับ พอขอร้องนะครับ..." เร็นแทบจะยกมือไหว้ลูกชายสุดที่รักของเขาเพื่อเป็นการร้องขอให้รู้แล้วรู้รอด...
' น้องไม่รู้ครับ'
เฮ้อ.....
ก๊อกๆ
" เชิญเข้ามา"
ตึกตึกตึก....
" สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อไอริน ที่จะมาเป็นครูพี่เลี้ยงให้น้องเดนค่ะ" หญิงสาวแนะนำตัวเองอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
"บ้านนี้ทำไมน่ากลัวจังดูแต่ละคนเข้าสิ... จะรอดไหมเนี่ยไอรินเอ้ย.... ท่านเจ้าที่เจ้าทางช่วยลูกช้างด้วยนะเจ้าคะ... " หญิงสาวถึงกับต้องขอให้ท่านเจ้าที่เจ้าทางช่วยเธอให้เธอมีชีวิตรอดกลับไป เพราะคนในบ้านนี้ดูน่ากลัวม๊ากมาก... ดูสิแต่งชุดดำราวกับพวกขี้มอร์ไซต์ตามทวงหนี้...
" เอ่อ.. สวัสดีค่ะ น้อง... อะไรเอ่ย..."
หึ...
" อ้าว... น้องเป็นใบ้เหรอคะ? คุณไม่เห็นบอกก่อน"
" นี้!!! ลูกฉันไม่ได้เป็นใบ้... แค่เขาไม่อยากได้คนมาดูแล ไม่ต้องการพี่เลี้ยง ไม่ต้องการใครนอกจากฉัน..." เร็นล่ะอยากบีบคอยัยเด็กบ้านี่เสียจริงเลยให้ตายเถอะวะ อยู่ๆมาว่าลูกเขาเป็นใบ้ซะงั้น...
" ก็ดิฉันไม่เห็นน้องพูดนี่คะ ดิฉันก็คิดว่าน้องเป็นใบ้.. ขอโทษน๊าต้าวตัวเล็ก... หึหึ น่ารักจัง หล่อนะเนี่ย... โตขึ้นสาวคงจะมาจีบเต็มแน่เลย เตรียมตัวหาเลขาส่วนตัวเอาไว้จัดคิวสาวๆได้เลยนะครับ.."
' หึ... จิงเยอ? เดนหล่อจิงอ่ะ?'
" ครับ ดูสิ หล่อกว่าพ่ออีก หล่อว่าใครไหนๆที่พี่ไอรินเห็นมาเลยน๊า... มีแฟนยังครับ พี่ไอรินจีบเราได้ไหมเอ่ย..."
0//0
เดนถึงกับต้องบิดตัวไปมาเพราะความเขิน เขารู้หรอกน่าว่าตัวเองหล่อ แต่ไม่เคยมีใครบอกว่าเขาหล่อว่าแด๊ดดี๊เขาเลยสักครั้ง...
' อืม... ขอคิดดูก่อนนะ แด๊ดไปได้แล้ว ไปทำงานสิคับ ยืนรอไรอ่ะ มาเร็วพี่ไอริน มาเล่นหุ่นยนต์กับเดน... ไปชิคับแด๊ด...' เดนถึงกับต้องไล่แด๊ดไปทำงานให้เร็วที่สุดตอนนี้เขาอยากอยู่กันสองต่อสองกับครูพี่ไอริน...
" เอ่อ... ไม่ให้แด๊ดอยู่ด้วยจริงๆเหรอครับเดน? " เร็นต้องถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง เพราะอยู่ๆลูกชายเขาก็ออกปากไล่เขาออกจากบ้านซะงั้น เพียงแค่ครูพี่เลี้ยงคนใหม่มา ชมนิดหน่อยเจ้าลูกชายของเขาก็ตามเขาต้อยๆ ที่สำคัญเจ้าตัวดีลากแขนครูพี่เลี้ยงไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เขายังไม่ได้พูดคุย หรือตกลงอะไรสักอย่างเลย เจ้าลูกคนนี้นิ กะล่อนได้ใครนะ....
" เดี๋ยวฉันจัดการเองค่า~~ " สียงใสตะโกนออมาตามหลัง ตอนนี้เธอถูกเด็กน้อยน่ารักคนนี้ลากตัวมายังห้องนั่งเล่นของบ้าน เพื่อที่จะเล่นกับน้อง..
เฮ้อ....
" ไปพวกเราไปจัดการงานกันก่อน รีบไปรีบกลับ เพราะฉันยังไม่ได้คุยกับครูพี่เลี้ยงคนใหม่เลย.. แกไอ้เคน แกหาคนมาเฝ้าเอาไว้ด้วย สอดส่องดูความเรียบร้อย และคอยจับตาดูผู้หญิงคนนั้นให้ดีๆ "
' ครับนาย' เคน.. เลาขาสุดเนียบ แสนมึนและซึนๆของเร็นตอบรับคำสั่งของนายทันที พร้อมกับรีบไปจัดการในสิ่งที่นายบอกเขาเอาไว้...
เพียงไม่นานเร็น เคน และลูกน้องบางส่วนก็พากันไปยังคาสิโนใต้ดินสุดหรูที่อยู่ในเขตรีสอร์ทหรูอลังการของเจ้าพ่อคาสิโน..... สายเลือดมาเฟียเก่าของรัสเซียและกลุ่มยากูซ่าของญี่ปุ่น ดังนั้นไม่ว่าเขาจะย่างกรายไปไหนทุกคนจะต้องกลัวและเกรงใจเขามากที่สุด... แต่ที่เขามาอยู่เมืองไทยแห่งนี้ เขาพยายามลดบทบาทเจ้าพ่อมาเฟียแห่งรัสเซีย และทายาทกลุ่มยากูซ่าที่ใครต่อใครในญี่ปุ่นรู้จักเขาเป็นอย่างดี เขาเพียงต้องการชีวิตที่สุดแสนจะธรรมดาให้น้องเดน เขาไม่อยากให้ลูกชายของเขาต้องมาใช้ชีวิตแบบเสี่ยงๆเหมือนกับเขา ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะมาเมืองไทย มาสานต่อธุรกิจของคุณยายนั่นคือรีสอร์ทที่ท่านรัก เพราะท่านสร้างมากับมือ แต่เขาก็ต้องเพิ่มรายได้ให้กับครอบครัวของเขาด้วยนั่นก็คือ... คาสิโน ใครจะบอกว่าผิดกฏหมายก็ไม่ถูกแต่ถูกกฏหมายก็ไม่ใช่.... แต่แล้วไง เขาจำเป็นต้องสนใจ?
~~~
"น้องเดนคะ? น้องเดนอ่านหนังสือออกไหม เคยมีใครสอนน้องเดนบ้างรึเปล่าคะ? " ไอรินต้องการทราบข้อมูลของเด็กชายที่นั่งอยู่ข้างๆของเธอ เธอไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับน้องเดน ไม่รู้เลยสักเรื่อง....
' เดนอ่านไม่ออกครับ คุณน้าคนที่แด๊ดเคยพามาเขาบอกว่าไม่จำเป็นต้องเรียน ไม่ต้องอ่านหนังสือครับ เพราะแด๊ดมีเงิน' เด็กชายตัวน้อยตอบตามที่เขาเคยได้ยิน ผู้หญิงที่แด๊ดเคยพาเข้าบ้าน มักจะบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้องเรียนหนังสือ เพราะแด๊ด มีเงินม๊ากมาก
" ไม่ได้สิครับ ถ้าน้องเดนอ่านหนังสือออก เขียนหนังสือได้ สาวๆยิ่งชอบนะครับ แล้วน้องเดนก็จะเป็นที่รักใคร่ต่อใครหลายคนด้วย... บางทีน้องเดนได้อ่านนิยายที่มีรู้สัตว์น่ารักๆด้วยน๊า แบบว่าได้รู้ว่าน้องๆกระต่าย น้องหมาเขาพูดคุยอะไรกันในหนังสือ ถ้าน้องเดนอ่านไม่ได้ น้องกระต่าย น้องหมาคงจะเสียใจน่าดู เพราะเขารอให้น้องเดนอ่านเขาอยู่..." เอาวะ ในเมื่อเธอตกลงปลงใจมาทำงานนี้แล้ว เธอต้องทำให้ดีที่สุด แต่แปลกจังทำไมคนพวกนั้นถึงต้องพูดกับน้องเดนแบบนี้ด้วย ต้องเป็นคนแบบไหนกันเชียวที่สอนน้องแบบนี้...
'จริงเหรอครับ น้องกระต่ายจะเสียใจจริงๆเหรอครับ... แล้ว... มันยากไหมครับ อ่านหนังสือเนี่ย เดนไม่รู้เลยสักตัว...'
น้ำเสียงที่แผ่วเบาหลุดออกมาจากปากเด็กน้อยคนนี้มันทำให้ไอรินถึงกับต้องถอนหายใจออกมาด้วยความเวทนา
" ไม่ยากครับ ถ้าน้องเดนตั้งใจยังไงน้องเดนก็อ่านได้ ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวครูพี่ไอรินจะสอนเอง น้องเดนได้อ่านอวดคุณพ่อกับพวกพี่ๆในนี้แน่นอน ครูพี่ไอรินรับรอง..."
^__^
' จริงเหรอครับ เดนจะอ่านได้ใช่ไหมครับ.. เราเริ่มกันเลยดีไหม? '
ไอรินดีใจที่อย่างน้อยน้องเดนก็มีความกระตือรือร้นที่อยากจะเรียน นั้นถือว่าเป็นสัญญาณที่ดี
" รอพรุ่งนี้ได้ไหมครับ เดี๋ยวครูพี่ไอรินจะหาหนังสือมาให้ น้องเดนจะได้เรียนไปพร้อมกับครูพี่ไอรินเลย.. " ไอรินไม่ได้ตระเตรียมอะไรมาเลยสักอย่างนอกจากกระเป๋าสะพายใบเล็กใบเดียว... นอกนั้นไม่มีค่ะ
' ให้คนของแด๊ดไปซื้อก็ได้นี่ครับ... นะครับๆ เดนอยากอ่านหนังสือออก เดนอยากเขียนด้วย...'
" เอ่อ... คือพี่ไม่ได้ขออนุญาตคุณพ่อของน้องเดนเอาไว้ก่อน พี่คิดว่าคงจะไปซื้อไม่ได้ รอพรุ่งนี้ได้ไหมคะ เดี๋ยวครูพี่ไอรินจะไปซื้อหลังจากที่กลับจากบ้านน้องเดนเลย... " เธอไม่ได้พูดคุยอะไรกับพ่อน้องเดนเลยสักนิด ยังไม่ได้คุยรายละเอียดอะไรเลยสักอย่างเธอไม่กล้าหรอก ไม่กล้าที่จะพาลูกเขาออกไปไหนมาไหนลำพัง
' งั้นเดนขอให้เองครับ...'
พูดจบเด็กน้องก็วิ่งหายไปทันที เธอก็ไม่รู้ด้วยสิว่าน้องเดนจะไปไหน เธอไม่กล้าไปตามอ่ะ เพราะจากที่เธอนั่งๆมา... คนที่เฝ้าน้องเดนยืนเป็นยักษ์ปักหลั่นอยู่ไม่ไกลจากเธอมากนัก แค่หายใจเธอยังต้องค่อยๆทำเลย ปวดฉี่ก็ปวด แต่เธอก็ไม่กล้าเข้า... เธอกลัวอ่ะ....
' มาแล้วครับ เดนมาแล้ว... เดี๋ยวเราค่อยไปซื้อหนังสือกันนะครับ เดี๋ยวแด๊ดก็มา'
ห๊ะ? คืออะไร อะไรคือเดี๋ยวแด๊ดมา แด๊ด พ่อน้องน่ะเหรอ? แล้วมาทำไม มาทำอะไร? ...