3 วันต่อมา
ด้านปาลินหลังจากที่ฉันล้มขาแพลง ตอนนี้ก็เริ่มดีขึ้นมากแล้ว 3 วันที่ผ่านมา น้าเจให้พี่เข้มคนขับรถไปส่งฉันที่มหาลัย วันนี้ฉันขอน้าเจไปเอง เพราะเกรงใจผู้ใหญ่ทั้งสอง วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันมีเรียนเช้า
ปาลินเดินออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่ในเวลา 7 โมงกว่า ทว่าขณะที่ร่างบางเดินออกจากบ้านจะเรียกแท็กซี่นั้น
!! บรึ้น บรึ้น !! เสียงรถบิ๊กไบค์ดังขึ้นมา
พาทิศขับรถจะไปมหาลัย พอผมขับรถออกจากบ้าน สายตากับสะดุดเข้ากับปาลินที่เดินอยู่ริมฟุตบาท พาทิศถึงกับขมวดคิ้วมือหนาถอดหมวกกันน็อคนัยน์ตาคมเข้มสบตาเข้ากับปาลิน
!! เอี๊ยด...!! รถบิ๊กไบค์ที่เบรกต่อหน้าเธอ ปาลินตกใจถึงกับชะงัก
“บ้านเธออยู่แถวนี้ งั้นเหรอ” พาทิศ สงสัยไม่น้อย เมื่อกี้เขาไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม ที่เห็นปาลินเดินออกมาจากบ้านของฟรอสต์
“อืม...บ้านฉันอยู่แถวนี้หนะ”
“เธอเป็นไร กับไอ้ฟรอสต์” พาทิศยังถามสิ่งที่ค้างคาในใจเขามาตลอด 3 วัน
