คฤหาสน์ของริว รัฐพล
เช้าของอีกวันด้านริวและเจนิส สองสามีที่จะออกไปทำงาน ทว่าขณะที่เดินมาถึงลานจอดรถ สายตากับสะดุดเข้ากับแมคลาเรนของลูกชายที่จอดเทียบกับรถของบิดา
“พี่ริว เมื่อคืนตาฟรอสต์ไม่ได้กลับคอนโดเหรอคะ” เจนิสถามสามี และไหนเห็นบอกจะรีบเอากีตาร์ไปคือเจ้าไทม์
“เจจะเอาอะไรกับคนใช้ชีวิต ตามความรู้สึกอย่างตาฟรอสต์ วัยรุ่นก็แบบนี้แหละครับ เมื่อคืนฝนตก เจ้าฟรอสต์อาจจะขี้เกียจขับรถกลับคอนโดก็ได้น่า” ริวหันมาเอ่ยกับภรรยา
“แปลกแฮ่ะ” เจนิส ขมวดคิ้วด้วยสีหน้าสงสัย จากนั้นสองสามีภรรยาก็รีบขึ้นรถไปทำงาน
ส่วนคนที่บิดาและมารดาพูดถึงอยู่นั้น ฟรอสต์ร่างสูงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในเวลา 9 โมงเศษๆ สายตาคมเหลือบมองไปรอบๆ ของบ้าน ทว่ากับไร้เงาของคนที่เขาร่วมรักมาตลอดทั้งคืน เมื่อคืนปาลิน โดนเขาจัดหนัก ถ้าจำไม่ผิดน่าจะถึงตี 4 ได้ ไม่รู้ว่าผมโดนตัวไหนมา ห่างเธอนาน ดีดชิบหาย
“ฟรอสต์พอเถอะ นี้ฉันไม่ไหวแล
