The Twins: Maureen

Chapter 3

Maureen’s POV

“ma’am may nagpadala naman sayo ng food oh!” it’s Ches sabay nguso sa table ko. Pagkapasok na pagkapasok ko sa faculty yan agad ang bumungad sa akin. Napabuntunghininga na lang ako at tinanguan si Ches. Alam ko na kung sino ang nagpadala nanaman nito.

“take back what you said”

Napailing na lang ako at itinabi ang pagkain dahil di panaman lunch break namin. Di natutunawan yung lalaking yun. Jusko naman di ata ako non patatahimikin hanggat di ko binabawi ang sinabi ko sa kaniya. Joke lang naman yung eh!, tsaka wala ako sa sarili ng sabihin ko yun. Kasalanan niya naman eh! Nanggugulat siya.

He’s handsome that’s the truth.

I was recording the scores that my students got from their quarterly quiz and I’m so proud that a lot of them got the passing score. Meron din namang di nakuha ang passing score pero mataas pa rin naman yun di naman sila babagsak dahil lang di nila nakuha ang passing score ng quiz nila. At wala namang nakakuha ng zero.

Natapos ko na ang pag rerecord and I’m done doing my errands. Ten minutes before lunch break so I just seated here and relax my mind. I feel exhausted today.

“anong laman ma’am?” napamulat ako ng marinig ko ang boses nanaman ni Ches. Ang ingay talaga nitong ba aeng toh. Ang chismosa pa kaya minsan napapailing na lang ako kapag kasama ko toh eh!.

“di ko alam”

“tingnan ko ah!” nagpapaalam pa lang pero binubuksan na.

“anong laman?” tanong ko

“taray yung favorite dessert and favorite ” nang-aasar na sabi niya at mapagdudang mukha ang nakita ko sa mukha nilang dalawa ni Kaye na nakichismis na rin.

“kanino galing?” tanong ko kahit alam ko naman kung kanino galing ang mga pagkain na yan para di nila ako pagdudahan at wala naman talaga silang dapat pagdudahan sa akin.

“walang nakalagay eh!...peroo..may note…take back what you said?” it’s Kaye with a questioning look

“ano yun?” it’s Ches. Nagkibitbalikat na lang ako dahil di ako titigilan ng dalawang toh hanggat di ako nagpapaliwanag.

“dba ito yung .ga oaborito mong pagkain?” tanong nya ulit. Tumango naman ako.

“taray naman ng admirer mo alam kung ano talaga ang paborito nya” It’s Kaye sabay tawa. Wala namang nakkatawa.

Because of what she said it made my forehead caressed. I didn’t say anything to him about my favorites. The last time I checked after kong sabihin yung linyang iyon ay nakita ko na siyang umalis akala ko nga na offend yun sa sinabi ko sa kaniya. Tsaka only Ches and Kaye knows my favorite food wala naman akong pinagsabihang iba. And some of my students also.

Naglalakad ako papuntang parking lot dahil maaga ngayon ang out ko it’s five in the afternoon kaya pupunta muna ako ng mall to buy some groceries na ilalagay ko sa kwarto ko at para .abilhan ko na rin sina mommy la at daddy lo ng pasalubong. While I’m driving my phone vibrated but I ignored it beacause I’m driving baka maaksidente pa ako.

After I bought what I need, dumaan muna ako sa café to have some coffee and breads and I decided to check my phone and I saw unregistered number messaged me and another message popped with the same unregistered number. What the hell!

“ It’s me Claude”

Ghad! This guy. Ano bang kailangan nito sa akin. Imbes na maistress ako kakaisip kung anong gusto ng lalaking toh sa akin ay hinayaan ko na lang ang messages niya instead I relaxes my mind to think clearly. Inilabas ko ang laptop ko to Continue writing. Yes I’m writing a stories. Writing is my hobby if I have free time. It makes my mind calm.

I’m in the middle of writing when some stranger seated in front of me without my consent.

“ Hi ma’am Maureen”

Yeah! It’s Claude wearing his usual annoying and handsome façe and flirty voice.

“calling me with that name sounds sexy” I flirted back to him while typing in my laptop. I heard him chuckled sexily.

“what do you want Sir. Calude” I asked him.

Sinara ko ang laptop ko at tinaasan siya ng kilay. “ you’re raising your brows again” he said and a small smile formed in his red lips.

“may kailangan ka sakin?” I ignore what he said.

“nothing”

Halos malaglag ang panga ko dahil sa sagot niya. Sarap naman sapaking nito sa mukha grabe kung maka storbo with matching may pa message. “ikaw yung nagpaladala sakin ng food?” tinanong ko siya kahit alam ko naman na siya talaga yon pra makasiguro na rin ako.

“yes” simpleng sagot niya

Tumango ako at kinain ang natirang tinapay at inubos ko na rin ang kape ko. Tumingin ako sa labas at medyo madilim na pala di ko napansin ang oras. It’s already six. I need to go home na para makasabay ako sa dinner sa bahay baka magtampo yung dalwang matanda nag promise pa naman ako sa kanila.

I feel Claude staring at me so I stared back at him with a questioning look. He just shake his head as an answer at my question. “ may pupuntahan ka pa?” he then asked me. Di na ata makatiis sa katahimikan.

“sa bahay” simpleng sagot ko kaya napatango siya. Kinuha ko na ang bag ko at tumayo na.

“mauna na ako” paalam ko sabay alis. Di na ako nagabalang tanungin siya dahil baka may pupuntahan pa siya at baka pumunta lang siya sa akin para inisin at guluhin ako.

I don’t feel uncomfortable talking to him but I don’t feel talking to him. Alam nyo yung feeling na komportable ka namn na kausap siya kasi alam mong wala naman siyang gagawing masama pero pag kausap mo na siyanawawaln ka na ng gana, yung feeling na parang nagtatapo ka. Sarap sapakin ng sarili ko. Weird kasi, tsaka di naman kami close nung tao.

Every time he’s near at me I feel de javu. Like I saw him and I met him na kahit kakakilala pa lang nami nung isang araw. I feel like we have connection to each other. It’s weird though, I just ignore it. Bahala na si Batman.

Ipinagsawalang bahala ko na lang ang mga wirdo g pumapasok sa isip ko at pumasok sa bahay.

“good evening po ma’am Maureen” bati sakin ng kasambahay namin nginitian at nagmano sa kaniya bilang paggalang na rin dahil mas matanda sa akin si Manang Celia.

“ Where’s mammy la and daddy lo po manang?” tanong ko sa kaniya

“nasa taas pa ang dalawa Neng” sagot niya tumango na lang ako at tumaas sa kwarto ko para makapaghanda mamayang dinner at pupuntahan ko na rin sina La sa kwarto nila.

I went first to their room and It’s only mommy La’s there. “ where’s daddy Lo?” I asked while she’s busy with her staffs.

“nasa library, he’s talking to the investor of our hospital”

“new investor”

Tumango siya bilang sagot “and by the way sweetie our investor is eating dinner with us” paalala sakin ni mommy La kaya tumango na lang ako. Sanay naman ako na kada may investor na pumupunta dito sa bahay ay dito na rin kumakain kasabay kami. Ang bait kasi ng lola at lolo ko.