Prof and Me

Chapter 8: Label

Cyhyara's PoV

"For third place. Megorio Academy!" nagsimulang maghiyawan ang mga estudyante na galing sa paaralan na iyon.

Its Gio, he won that third place. He deserve it anyway. But I feel hopeless right now.

Siguro nga ay wala talaga akong place. Maybe I need to accept that. Kahit sabihin nilang mag stay positive ako, but how? Lalo na sa nangyayari ngayon. How can I still positive?

"Saint Lucia for second place!" nagsisigaw rin ang mga estudyante ng Saint Lucia.

Last nalang ang tatawagin and my job is done here. Im sorry if I will dissapoint you prof Adam. I just didnt make it.

But I promise, inayos ko ang lahat ng sagot ko, I even doble che--.

"Morgan University won for science, congratulations!" Morgan University.

I am the representative of that school!!

I won the first place!

Mas lalong mas malakas ang sigawan ng Morgan University. I though I didnt won. I though I didnt won any place. But here I am, winning the first place.

Sinabitan nila ako ng medalya at kinamayan ako. Agad ko naman itong tinanggap.

I even saw professor Adam at the side. He mouthed this words to me. I know this is for me.

'Im so proud of you honey'

That's what he said while smiling and clapping for me.

Nilingon ko si mama na katabi ni Mira ngayon, tuwang tuwa si mama at napapaiyak na ito. Gusto ko man syang lapitan pero may seremonya pang nangyayari.

Bumalik na ako ulit sa pwesto ko at ni congrats ako ng mga katabi at bawat madadaan ko, and I just said 'thank you'.

At sa billboard ay nakalagay ang bawat puntos naming sampu, mayroong nag tie pero sa explanation ito binawi.

I cant believe that I just had three mistakes. Ninety seven is my score.

Suddenly Im proud of myself. Natapos na ang seremonya at okasyon. Nagliligpit na rin ang mga organizer. Its six p.m. already.

Pupunta na sana ako kila mama ng may humatak sa akin.

Its professor Adam, bakit ba hilig nya akong kini-kidnap?

"Hey, Im so proud of you" sabi nito sa akin and patted my head.

"Dont pat may head Im not a dog." sabi ko at umirap sa kanya. Di naman ito makapaniwalang napatingin sa akin bago tumawa ng maiksi.

"You're really adorable. I can't resist your charms. Come here, let your professor hug you" lumapit nga ako sa kanya gaya ng sabi nya.

Linggo na ang lumipas at lagi akong nasa office ni prof Adam.

Pero balik na ako sa classroom dahil nga tapos na ang contest.

Sabay kaming nagla lunch. And pag uwian naman ay kakain muna kami sa labas. Bago nya ako ihatid sa amin.

At pag natanong ni mama kung sino yon, ay sinasabi ko ang totoo. Na ang professor ko ang naghahatid sa akin, total ay taga rito rin sya ay sumasabay nalang ako.

Mabuti naman at hindi na sya nagtanong patungkol doon.

Pero mamaya mukhang mag isa akong uuwi.

Kasalukuyan kasi silang nag uusao ngayon nung kambing, este si Miss Zwen.

"How about a dinner later? What do you say?" sabi nito at lalong dumikit kay prof Adam.

Hey Im here!!

Akala mo silang dalawa lang ang nandito ah.

Dahil doon ay binitbit ko na ang bag ko at lumabas na ng office nya.

Tss, bahala sya don. Magsama sila ng kambing nya.

Umalis na ako agad. Dumiretso ako na ako sa bahay dahil wala naman akong gagawin.

Matawagan nga si Alex, kamusta na kaya ang bruha?

"Hoy" pambungad ko sa kanya.

"Hoy ka rin gaga ka. May kasama ako ngayon pero naninira ka nanaman. Kaimbyerna ka na ha?" pagrereklamo nya pa.

"Aba't, ikaw nga hindi na nagparamdam sa akin" sabi ko.

"Babe, wait lang ah?" narinig ko pang pagpapaalam nya.

"Yeah sure" rinig ko ulit sa kabilang linya.

Is that her new boyfriend?

"Hoy punta ka dito, sama mo na yan. Mukhang di kayo mapaghiwalay eh" pakikipagusap ko sa kanya.

"Fine, thirty minutes and we'll be there" binabaan nya na ako matapos nyang sabihin iyon.

Matatanggal na ang pagkabored ko at pagkainis ko kay prof Adam ng pansamantala. Salamat Alex!!

Habang nagla laptop ako ay may narinig akong doorbell.

Agad na akong bumaba oara salubungin ang bisita.

"Eto na ako bruha ka. Aano naman ako dito sa bahay mo aber? Bat mo pa ako pinapunta? Sinira mo ang date namin ng babe ko" naiinis nyang bungad sa akin.

Napatwa nalang ako sa pinagsasabi nya.

Nilingon ko ang likod nya, akala ko ba may kasama sya?

"Nasa kotse, pabalik na rin. Mag bake ka nalang ng cake. Tutal monthsary namin. Dali na. Gift mo na sa amin." napailing nalang ako at tumungo sa kusina.

Agad namang umupo si Alex sa sofa, feel at home na feel at home ang gaga.

"Hey babe, come here." narinig kong sabi nya. Kaya naman nilingon ko kung sino nanaman ang bagong boyfriend nya.

And to my shock, its Gio!!

Yung sa mall and naka third place!!

Oh my gosh, small world.

"Hoy Yara, lika dito papakilala kita sa pinaka gwapo kong boyfriend sa buong universe" hindi nya pa man nasasabi yon ay nakalapit na ako.

Maging si Gio ay nagulat ng makita ako.

Tumingin naman ako kay Alex na naguguluhan sa ina akto namin ng boyfriend nya.

Pero naputol ang pagtitinginan namin ni Guo ng biglang nagsalita o mas tamang sabihing sumigaw si Alex.

"Oh my god, dont tell me may affair kayo? Ganon ba? Kaya ganon kayo magtinginan? Huh? Gan--" tinakpan ko ang bibig ni Alex.

Kahit kailan tamang hinala ang babaeng ito. Ano ano ang pumapasoj sa utak nya.

"Tanga. Isa sya sa nakasama ko nung nilaban ako few weeks ago, he won the third place. Osya punta muna ako sa kusina" pagpapaalam ko sa dalawa.

Ngumiti nalang si Gio sa akin at binalingan ang girlfriend nyang mukhang badtrip sa pangyayari.

Isang oras at kalahati nang matapos ko ang cake.

Vanilla flavor ito dahil iyon ang favorite ni Alex. At imbis na 'happy monthsary' ang ilagay ko ay 'congatulations to me' ang inilagay ko.

Napahagikgik nalng ako sa kalokohan ko.

"Oh lovers. Ito na cake nyo. Specially made by me. Hoy gaga one five yan ha? Bukas mo na bayaran" pagbibiro ko kay Alex kaya nanlaki ang nga mata nya.

"Gipit ako ngayon!! Oh sayo na yang cake, binabawi ko na ang sinabi ko kanina!!" sabi nito at nakatingin sa akin ng masama.

"Joke lang, sayo na yan." sabi ko at natawa.

Umuwi na sila bandang eight ng gabi. Ihahatid nalang daw sya ni Gio sa bahay nila.

Mukha namang mabait si Gio kaya ipinagkatiwala ko ang bestfriend ko sa kanya.

Pansamantala kong nakalimutan si prof Adam.

"This is for today's lesson. Goodbye" pagpapaalam ni Miss Zwen habang todo ngiti.

Tss, good mood ah?

If I know natuloy ang dinner date nila ni professor Adam.

Napairap nalang ako nang umalis sya.

"Tara, sabay na tayo sa cafeteria" narinig kong ani ni Sam at hinawakan ang kamay ko.

Napangiti naman ako dahil doon. He looks like a little brother to me.

"Sige" sagot ko at tumungo na kami ng cafeteria.

Naghanap na ako ng upuan. Hihintayin ko nalang si Sam dito.

Inilabas ko ang cellphone ko sa bulsa ko at nagsimulang mag scroll.

Napataas naman ang isang kilay ko nang makitang nag message si prof Adam.

'Hey, what's wrong? Pansinin mo na ako. Hindi mo nanaman ako kinakausap'

Alam kong nakasinangot ito habang tina type nya yon.

Pakielam ko naman?

'Wala. Mag la lunch na ako'

Sabi ko at ipinawer off ang cellphone.

Nakakaasar sya, sinira nya nanaman ang mood ko ngayon araw. Hindi pa nakuntento kahapon.

"Come with me" bigla nalang may nanghila sa akin sa kung saan.

At hindi na ako magtataka kung sino ito.

Napunta nanaman kami sa likod ng building. Kung saan lagi nya akong hinahatak.

Bigla nalang akong niyakap. Well ganito naman sya lagi tuwing nanghihila ay kung saan saan nya ako hinihila.

"You're being clingy again, professor Adam" seryoso kong sambit habang nakayakap pa rin ito sa akin.

"I don't care" parang bata naman nyang sabi.

Suddenly natanggal agad ang inis ko sa kanya.

Damn this professor for making me crazy and drool over him!!

He's such an ass!!

"Oh musta dinner date nyo nung babae mo?" pagtatanong ko sa kanya. Napasibangot naman ito sa sinabi ko.

If I know nag enjoy sya. Pa humble pa eh.

"Hindi ako sumama sa kanya" sabi pa nito.

I make a face.

Weh? Hindi nga?

"Oh really? Bakit hindi ka naman sumama?" tinitigan ko naman ito sa mata ng tuwid at diretso. Hindi rin ako kumukurap.

"Kasi magkakaroon lang ako ng kasalanan sayo" sabi nya kaya pinigilan ko ang ngiti ko.

"Ano pa?" pagpapatuloy ko.

"Syempre hindi sya ang honey ko" isip bata.

Sige na nga. You can call me marupok pero ewan ko ba. Basta pag dati sa kanya nagkaka ganito na ako bigla.

"Fine, sige pasok na ako." pagpapaalam ko at akmang aalis na pero hinatak nya nanaman ang kamay ko pabalik.

Nagsalubong ang kilay ko at tinignan sya. Anong meron?

"Wag ka masyadong lumalapit kay Mr. Roman, okay?" pagpapaalala nya naman. And who? Samuel? Why?

Sya na nga lang ang nag iisa kong kaibigan sa buong school. Lalo na at hindi na kami parehas ni Alex ng pinapasukan.

"And why is that, Si Adam" iniinis ko sya ngayon. Ayaw nyang tinatawag na sir Adam, kaoag kaming dalawa lang.

Pero baliwala ito sa kanya, hindi nya ito pinansin.

"No hindi pwede, kasi sa akin ka lang" pagpapatuloy nya pa. My face heated.

"Anong sayo ako? Manahimik ka nga. Wala nga tayong label" sabi ko at ngumuso.

Totoo naman eh. Mag iisang buwan na kaming ganito pero hindi ko alam kung anong namamagitan sa aming dalawa.

Napakunot naman ang noo nya sa sinabi ko. Para bang naguguluhan sya kung ano at para saan yon.

"Label?" parang tanga nyang tanong sa akin.

Tumango naman ako bilang sagot.

"Ano yon? Para saan?" see? Hindi nya nga alam kung ano at oara saan iyon.

"Eto tayo. Ano label natin? Lovers? Friends?" pagpapaliwanag ko sa kanya at bahagyang kinumpas ang kamay oara ma explain ng mabuti.

"Oh, should I court my little girl now?" teka bakit ako ang tinatanong nya?

"Bakit ako ang tinatanong mo? Ako ba ang manliligaw?" naiinis konh saad kaya tinawanan nya ako.

"Okay, I'll court you." pinal nyang sabi bago umalis. Pero bago sya umalis ay pinatakan nya muna ako ng halik sa noo.

Pero totoo? Hindi natuloy ang dinner nila ni Miss Zwen?

Oh s**t si Samuel!!

Nakalimutan ko nanaman sya. Hinatak kasi ako nung gunggong na iyo, ayan tuloy at nakalimutan ko si Samuel.

Hinihingal akong bumalik sa cafeteria, at mabuti at nakita ko si Samuel. Agad akong lumapit sa kanya na parang walang nangyari.

"Saan ka galing, Yara?" pagtatanong nito at kumagat sa burger. I bet di pa sya kumakain dahil hinintay nya ako.

"Huh? Ah wala. May pinuntahan lang ako saglit. Ang tagal mo kasi eh" ngumiti ako sa sinabi ko.

Hindi ko alam kung kaniniwala ba sya o hindi. Pero sana ay maniwala sya.

Wala na akong maisip na dahilan kundi iyon.

"Oh, okay. Lets eat" pag aalok nya kaya sumunod ako.

We began eating. And when we became full, we rushed to the classroom.

Nag kwentuhan kami ng kung ano ano. At hindi ko namalayang nandoon na pala si prof Adam sa desk nya sa harapan.

And he look mad right now. Very mad.

Oh no.

"One hundred Items now!!" sabi nito kaya nagulat kaming lahat.

Ang bilis nya ring magsalita. At dalawang beses nya lang inuulit ang bawat tanong.

Hindi ako naka pag review. Bwisit na surprise quiz to!

"Pass your papers now, finish or not finish." at dahil sya sa badtrip na tono ni prof Adam ay nagsi sunod ang mga kaklase ko.

Pati na rin ako. Baka mamaya ako pagbuntungan nya ng galit.

Bakit ba bigla nalang syang nagalit?

I looked at Samuel who is bow facing the board.

At lumingon ako kay prof Adam na msama ang tingin sa akin.

Oh no, Im sorry Samuel!!