"Sa palagay mo ba ay makakalakad pa ako, asawa ko?" seryosong tanong ni Sir Jeoff sa akin ng isinusuot ko na sa kanyang mga paa ang rubber shoes.
"Oo naman!" mabilis kong sagot at inayos ng mabuti ang kanyang mga paa na nakapatong sa patungan ng kanyang wheelchair.
"Gusto ko ng tumayo sa upuan na ito. Gusto ko ng maglakad, tumakbo, tumalon ng mataas. Ilang buwan o mga taon pa ba ang gugulin ko na nakaupo lamang ako dito. Buhay ang kalahati ng katawan ko ngunit ang kalahati naman ay patay. Minsan napipikon na ako dahil bakit napakatagal naman." Maktol pa ng asawa ko dahil nga hindi pa rin siya makatayo gamit ang kanyang mga binti at pa.
Kung ako rin naman ang nasa kalagayan niya ay kahit gaano pa kahaba ang pasensya ko ay talagang darating din na mababago na may kasama ng inis dahil nga
