"Tumayo ka ng tuwid at humarap ka sa pader. Huwag na huwag kang aalis diyan hanggat hindi ko sinasabi." Madiin kong utos sa anak kong babae na ngayon ay nakatayo habang nakaharap sa pader. Narito kami ngayon sa loob ng library kung saan ko pinaparusahan dahil sa ginawa niya pagsisinungaling sa harap ng maraming tao.
Wala naman siyang angal na sumunod sa utos ko.
"Ano ba ang nasa isip mo at ginawa mo yon? Bakit ka nagsinungaling na Papa mo si Lander? At alam kong kilala mo kung ano ang mukha at pangalan ng totoo mong Papa kahit ngayon mo lang siya nakita. Kaya bakit, Daniela? Bakit ka nagsinungaling?" kalmado ko naman na tanong kay Dani.
Tama naman ang ibang tao gaya ni Lander na huwag ko masyadong parusahan itong anak ko dahil nga kamamatay lang ng kanyang Lola Juana.
Pero hindi niya a
