EP.17 #ประมูล
1048 Words
เสียงเพลงจังหวะแน่น ๆ บีทหนัก ๆ ดังก้องไปทั่วทั้งคลับ ไม่ได้น่าสนใจไปกว่าเรือนร่างสุดเซ็กซี่ขยี้ใจบนฟลอร์เลยสักนิด ผมไม่รู้ว่าตัวเองนิ่งค้างไปนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังทำอะไร รู้แค่ว่าร่างกายผมแม่งร้อนฉ่าไปทั่วทุกส่วนเลยล่ะ เพียงแวบแรกที่เธอคนนั้นย่างกายออกมาจากหลังสเตจแล้วโพสต์ท่า ก่อนจะขยับเขยื้อนร่างกายไปตามจังหวะเพลงอย่างยั่วยวน แม่งสะกดสายตาผมตั้งแต่วินาทีนั้นเลย!
ร่างเพรียวบางทรงนาฬิกาทรายส่ายสะโพกตามจังหวะเพลงช้า ๆ หน้าท้องเนียนขาวประดับด้วยจิวรูปอะไรสักอย่างเหนือสะดือสวยนั่นเรียกเลือดในกายผมให้แตกตื่นทันที ยิ่งเลื่อนสายตาขึ้นมองหน้าอกคัพเอฟที่โคตรน่าขย้ำ หัวใจผมแม่งก็ยิ่งสั่น… ให้ตายสิวะ! ยัยผู้หญิงคนนั้นโคตรน่าฟัดเลยว่ะ!
แต่เดี๋ยวนะ… ทำไมผมรู้สึกคุ้นกับเรือนร่างนั้นจังวะ...
“เหยดดด ถึงกับตาค้างเลยสิมึง กูบอกแล้วไงว่าเธอเด็ดจริง!”
“เชี่ย… ยัยนั่นเป็นใครวะ ทำไมกูโคตรจะคุ้นเลย!” ผมถามแอร์บัสโดยไม่ยอมละสายตา ผมรู้สึกคุ้นกับผู้หญิงคนนี้จริง ๆ นะ ไม่รู้ว่ะ เพราะเธอสวมหน้ากากด้วยไง ผมเลยยิ่งสงสัย โคตรอยากเห็นหน้าอ่ะ!
“ตลอดเว เห็นนมใหญ่ก็คุ้นหมดอ่ะยูว์” เจสันผิวปากแซว
“เฮ้ยกูพูดจริง อยากเห็นหน้าเลยว่ะ!”
“นี่แค่เห็นหุ่นยังค้างขนาดนี้ ถ้าลองเห็นหน้ามีหวังมึงหลงแน่ไอ้พัน ยัยนี่โคตรตรงสเปคมึงอ่ะ แต่กูว่าคงจะได้ยาก หน้าโคตรหยิ่งเลย”
“ดีสิกูชอบ ยิ่งยากยิ่งอยากได้เว้ย” ผมแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจ
ตอนแรกก็แค่อยากจะมาส่องความเคลื่อนไหวของผับไอ้อาร์มี่เล่น ๆ เท่านั้นแหละ แค่มานั่งดื่มแบบไม่ได้คิดจะจริงจังอะไรมาก แต่พอได้มาเห็นโชว์เด็ด ๆ ของเธอคนนี้ ผมก็รู้ซึ้งในทันทีเลยว่าเพราะอะไรผับของมันถึงได้มีนักเที่ยวเยอะขนาดนี้
“นี่มึงคงไม่ได้คิดอะไรชั่ว ๆ อยู่ใช่ไหมวะ อย่าบอกนะว่าสนใจเธอจริง ๆ น่ะ” น้ำเสียงเบื่อ ๆ จากหน่วยรบดังขึ้นข้างกัน มันกำลังนั่งจับผิดผมอยู่หรือยังไงกันวะ รู้ดีจริงเชียว!
“ใช่ กูสนใจ” ผมตอบขณะจับจ้องเรือนร่างสุดเย้ายวนบนสเตจซึ่งกำลังปีนป่ายผ้าไหมสีดำด้วยท่วงท่าสวยงาม ผมรู้จักโชว์นี้นะ มันคือโชว์ที่ใช้การเต้นผสมผสานกับการปีนผ้า โชว์นี้กำลังเป็นที่สนใจและมาแรงอย่างมากในยุคนี้เลยล่ะ
เธอคนนั้นสวมหน้ากากสีทองระยิบระยับทอประกายสวยงาม มันคือหน้ากากครึ่งหน้าที่ปกปิดเพียงเสี้ยวหน้าส่วนบน ผมละสายตาลงจับจ้องริมฝีปากสีแดงสดพลางครุ่นคิดด้วยความแปลกใจ ไม่รู้สิ… ผมรู้สึกคุ้นหน้าเธอจริง ๆ แฮะ มันเหมือนกับว่าผมเคยเจอเธอที่ไหนมาก่อนเลย...
แปะ ๆ ๆ
เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่วคลับเมื่อร่างเพรียวระหงม้วนตัวบนผ้าไหมก่อนจะนิ่งค้างด้วยท่าโพสต์สุดเซ็กซี่กลางอากาศเป็นท่าสุดท้ายอย่างสวยงาม ดวงตาคมเฉี่ยวภายใต้หน้ากากนั่นทอประกายเย้ายวนโคตร ๆ จนผมนี่อยากจะกระโจนขึ้นไปบนสเตจแล้วจับกระชากเธอมาบดขยี้ใต้ร่างซะเหลือเกิน
“สำหรับค่ำคืนนี้ทางผับของเราได้จัดการประมูลพิเศษขึ้นมาอีกแล้วนะครับ โดยครั้งนี้เราจะเปิดให้ลูกค้าทุกท่านประมูลเหล้าราคาแพงที่ POISON IVY แสนสวยของเรากำลังถืออยู่นะครับ” ดีเจประจำผับกระโดดขึ้นมาบนสเตจเพื่อทำหน้าที่เปิดประมูลอะไรสักอย่าง ผมเลื่อนสายตามองขวดเหล้ายี่ห้อดังในมือของเธอคนนั้นนิ่ง…
น่าสนใจดีนี่...
“เจ๋งว่ะ คืนนี้มีประมูลเหล้าด้วย”
“มันคืออะไรวะ?” ผมหันไปถามแอร์บัส ดูเหมือนมันจะมาเที่ยวที่นี่บ่อยพอสมควรเลยล่ะ รู้สึกจะรู้ลึก รู้จริงยิ่งกว่าทีวีพูลซะอีก
“ก็การประมูลทั่ว ๆ ไปนั่นแหละ แต่ครั้งนี้เหมือนจะพิเศษกว่าครั้งก่อน ๆ เพราะได้ขึ้นไปรับของประมูลจากมือของ POISON IVY เลย ปกติไม่มีใครได้เข้าใกล้แม่สาวยาพิษนั่นหรอกเว้ย ต่อให้มึงกระเป๋าหนักหรือเหมาผับยังไง ก็ไม่มีใครบังคับให้เธอมานั่งด้วยได้หรอก กูถึงบอกไงว่ายัยนั่นน่ะหยิ่งโคตร”
“หึ… งั้นก็น่าสนใจล่ะสิ” ผมแสยะยิ้มพร้อมกับความคิดบางอย่างผุดขึ้นมาในหัว ความสงสัยของผมจะต้องได้รับการพิสูจน์อย่างแน่นอน และถ้าอยากจะรู้ว่าเธอคนนั้นเป็นใคร… จะใช่คนเดียวกับที่ผมคิดหรือไม่… มันก็ต้องลอง ‘สัมผัส’ ด้วยตัวเองอย่างนั้นสินะ
“ผมขอเปิดประมูลที่สองพันบาทนะครับ และสำหรับผู้ที่ชนะการประมูลเหล้าในครั้งนี้ ท่านจะได้รับสิทธิพิเศษจาก POISON IVY ของเราด้วยการรินเหล้าให้พร้อมกับป้อนเหล้าด้วยตัวของเธอเอง” เสียงโห่ร้องชอบอกชอบใจของพวกเสือ สิงห์ กระทิง แรด ดังก้องไปทั่วทั้งคลับ “ข้อเสนอน่าสนใจใช่ไหมล่ะครับ อย่ารอช้าให้เสียเวลาเลย ผมขอเปิดการประมูล ณ บัดนี้!!”
ตึง!!
ทันทีที่ดีเจฟาดไม้หนัก ๆ ลงบนพื้นสเตจ เสียงอื้ออึงก็ดังแข่งกันไปทั่ว ทั้งเสียงโห่ร้อง เสียงเป่าปาก รวมทั้งเสียงตะโกนเสนอราคาประมูลของแต่ละคน
“สามพัน!”
“สี่พัน!”
“สี่พันห้า!”
“ห้าพัน!”
เสียงตะโกนจากเหล่านักเที่ยวเริ่มดังอื้ออึงพร้อมกับราคาประมูลที่เริ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ จากเหล้าราคาพันกว่าบาท ณ ตอนนี้อัพราคาขึ้นสูงอย่างไม่น่าเชื่อ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหล้าหรือเพราะว่าสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่กำลังถือเหล้าอยู่กันแน่
แต่ก็แหม… ข้อเสนอมันก็น่าสนใจจริง ๆ นั่นแหละนะว่าไหม?
- Writer
