“ไงมึง มาซะค่ำเลยนะ เพิ่งตื่นหรือไง”
ผมทิ้งตัวนั่งลงด้านข้างหน่วยรบที่ยื่นแก้วเหล้ามาให้ ผมรับมาดื่มแก้กระหายแบบทีเดียวหมดแก้วแล้วกระแทกมันลงบนโต๊ะแรง ๆ ตามอารมณ์ที่กำลังขุ่นมัวของตัวเอง ทำให้ไอ้สามเสือที่นั่งอยู่ด้วยกันถึงกับมองหน้ากันไปมาเหมือนจะสื่อสารกันทางสายตาว่าผมกำลังเป็นบ้าอะไรอีก
นั่นน่ะสิ! ผมกำลังเป็นบ้าอะไรอยู่วะ?! ทำไมผมต้องหงุดหงิดงุ่นง่านขนาดนี้ด้วย ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่ะ… ก็แค่ตื่นมาไม่เจอใครบางคนนอนอยู่ข้างกาย… ก็แค่นั้นเอง
“Are you ok?”
“ท่าทางแบบนี้กูว่าไม่โอเคว่ะมึง สรุปเป็นอะไรไอ้พัน ไหนพูด?”
ผมปรายตามองเจสันกับแอร์บัสเล็กน้อย พูดตรง ๆ คือไม่อยากมองหน้าไอ้เวรนี่เลยว่ะ เห็นหน้ามันแล้วนึกถึงฉากจูบสะท้านสนามเมื่อวานขึ้นมาเลย! แม่งเอ๊ย! ทำไมต้องนึกถึงยัยนั่นด้วยวะ!
“อยากกระทืบหน้าคน เอาหน้ามึงไปไกล ๆ กูเลยไอ้บัส ก่อนกูจะยั้งตีนตัวเองไม่ทัน” ผมตอบเสียงหนักพลางยกแก้วเหล
