CHAPTER 62

1605 Words

AGAD-AGAD na umalis si Mister Raven sa kan’yang tabi at mabilis akong nilapagpasan. Narinig ko na lang ang pag bukas sara ng elevator habang tinititigan si Logan na gigil na gigil ngayon. Sinubukan ko namang itago pero parang lumala lang yata lalo. “Why you didn’t tell me about this? Who am I to you?” seryosong tanong n’ya sa ‘kin. Sa 'kin din yata s'ya magagalit ngayon. Sa bagay, nag-sikreto kasi ako tapos nag-sinungaling pa kaninang umaga. “Iniingatan kitang hindi magalusan dahil nangako ako sa ama mo na aalagaan kita katulad ng pagaalaga n’ya sa iyo. But f-uck, look at that. She made you a f-ucking horrible bruises.” Hindi ko alam pero bigla na lang lumundag ang puso ko na hindi naman dapat sa ganitong pagkakataon! Bakit ako kinikilig?! Mamula tuloy ako na hindi ko sinasadya! Pambih

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD