พ่อเลี้ยงเชษฐาที่ดำรงศักดิ์เอ่ยทักเป็นชายกลางคนรูปร่างสันทัด อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับเขา เป็นเจ้าของไร่ปศุสัตว์ที่มีพื้นที่ติดกันแต่อยู่อีกฟาก
“ครับคุณศักดิ์ ผมมาเยี่ยมพ่อเลี้ยงไงครับ ได้ข่าวว่าถูกยิง อาการเป็นยังไงบ้าง”
คนสนิทของพ่อเลี้ยงพูนลาภมองคนพูดอย่างแปลกใจระคนสงสัยตามมาด้วยความเคลือบแคลง อีกฝ่ายรู้ได้อย่างไรว่าเจ้านายเขาถูกยิง ทั้งที่ยังไม่มีข่าวออกไปสักนิด ตอนมาส่งโรงพยาบาลก็ไม่มีใครเห็นด้วยซ้ำ เพราะเขาขอร้องให้ทางผู้อำนวยการที่รู้จักสนิทสนมกันดีช่วยปิดข่าวเอาไว้ก่อน
“คุณเชษฐาทราบเรื่องพ่อเลี้ยงถูกยิงได้ยังไงครับ”
พ่อเลี้ยงเชษฐายิ้มออกมาเล็กน้อย “พอดีผมแวะมาเยี่ยมเพื่อนที่นี่ แล้วเจอคนของพ่อเลี้ยงที่ห้องน้ำ เลยรู้ข่าวว่าพ่อเลี้ยงถูกยิง แล้วตอนนี้เป็นยังไงบ้างครับ”
“ไม่เป็นไรแล้วครับ ขอบคุณแทนพ่อผมด้วยนะครับที่มาเยี่ยม แต่คงให้เข้าเยี่ยมตอนนี้ไม่ได้เพราะพ่อผมยังไม่ฟื้น” ลอร
