“เอ่อ ผมลืมบอกไปว่ากาแฟที่คุณอิงลดาชมว่าอร่อยนักอร่อยหนาน่ะมาจากไร่ของผมเองครับ” ชายหนุ่มพูดพร้อมรอยยิ้มที่เพิ่มมากขึ้น น้อยคนนักจะได้เห็น
ทว่าอิงลดากลับมีความรู้สึกเหมือนเธอถูกเขายิ้มเยาะมากกว่า
เสียงโทรศัพท์ของภูวดลดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มต้องขอตัวเดินออกไปรับ และก็กลับเข้ามาหลังจากนั้นไม่นานด้วยรอยยิ้มเต็มหน้า
“ไอ้เรน พี่แจงบอกว่าจะมาพักกับเราด้วยคืนนี้ เพราะน้องภีมร่ำร้องอยากจะมานอนดูดาวที่เขาใหญ่”
“จริงหรือคะคุณเคนที่ว่าพี่แจงจะมา” อิงลดาที่นั่งก้มหน้ามองกาแฟในแก้วอยู่เงยหน้าขึ้นฉับพลันแล้วถามด้วยน้ำเสียงดีใจ เมื่อรู้ว่าอภิรดีหรือหัวหน้างานของเธอ ซึ่งมีศักดิ์เป็นพี่สาวของภูวดลจะมาที่นี่ พลอยทำให้ลืมเรื่องขุ่นใจเมื่อครู่ไปสิ้น
“จริงครับคุณน้ำอิง เจ้าภีมจอมซนก็จะมาด้วย” ภูวดลบอกยิ้มๆ นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเกรงใจ
“ถ้าผมจะฝากพี่แจงกับน้องภีมนอนที่เต็นท์ด้วยจะเป็นการร
