ลอราชไม่ได้ตอบเพื่อนว่าอะไร เขาเองก็หนักใจอยู่ไม่น้อยเช่นกัน สำหรับเรื่องของพิมลพัทธ์เขาไม่ห่วงเท่าไรนักเพราะคิดว่ารับมือได้ ในเมื่อตัวเขาไม่ได้มีความรู้สึกอะไรหลงเหลืออยู่ เขาห่วงในตัวอิงลดามากกว่า
“ตอนนั่งดื่มไวน์เมื่อกี้ไม่ยักหนาวแฮะ พออาบน้ำเท่านั้นเกือบจะไม่รอด” อภิรดีในชุดเสื้อหนาวพร้อมผ้าพันคอเรียบร้อยบ่นอุบขณะเดินเข้ามาทรุดนั่ง
“คุณแหนมหลับไปแล้วเหรอครับพี่แจง” ภูวดลถามพี่สาว เวลานี้ตัวเขาหนาวกายคงไม่เท่าหนาวใจ
“หลับไปแล้วจ้ะ” พี่สาวตอบก่อนมองหน้าน้องชายแล้วหัวเราะคิก “เป็นไงบ้างจ๊ะน้องชาย ถูกสาวบอกรักและบอกเลิกในเวลาเดียวกัน เพิ่งจะเคยเห็นนี่ละ ถ้าคุณอารู้คงหัวเราะลั่นบ้านเป็นแน่”
“โธ่! พี่แจง ผมกำลังกลุ้มๆ อยู่นะครับ” คนเป็นน้องโอดครวญเสียงอ่อย
“จะกลุ้มทำไม ก็เราไม่ได้รักได้ชอบเขาไม่ใช่เหรอจ๊ะ” คนเป็นพี่สาวถามหยั่งท่าที
คนถูกถามไม่ตอบเพราะยังไม่แน่ใจตัวเอง แล้วก็หวนนึกถึงคำ
