แต่กับผู้หญิงที่ชื่ออิงลดาที่ไม่ได้สวยเลอเลิศไปกว่าคนอื่น ซ้ำยังปากดี กลับแสดงท่าทีไม่แยแสสนใจ เหมือนตัวเขาเป็นตัวน่ารังเกียจ ทำให้ความมั่นใจที่เคยมีอย่างเปี่ยมล้นเริ่มจะสั่นคลอน ช่างเป็นผู้หญิงประหลาดจริงๆ ทำตัวไม่น่ารักเอาเสียเลย
‘แต่ ไม่น่ารักจริงหรือ’ เสียงทักท้วงจากในใจลึกๆ ดังแว่วมาจากใต้จิตสำนึก
‘ไม่เห็นจะน่ารัก’ ราวกับจะได้ยินเสียงตัวเองเถียงออกไป ทว่าดูไม่หนักแน่นอย่างที่ควรจะเป็น
เท่าที่เขาจำได้ ช่างภาพดังอย่างเขา ไม่เคยพบกับท่าทีเช่นนี้จากผู้หญิงคนไหนมาก่อน เหตุใดท่าทีดังกล่าวหรือแม้แต่ใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ ถึงได้แทรกซึมเข้ามารบกวนจิตใจของเขาอยู่บ่อยครั้ง ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ
ลอราชสลัดความคิดและสะบัดศีรษะแรงๆ อย่างขัดใจตัวเอง โดยไม่รู้เลยว่าอาการงุ่นง่านดังกล่าวตกอยู่ในสายตาของภูวดล ซ้ำจุดประกายความสงสัยให้เกิดแก่เขาขึ้นเรื่อยๆ จึงมองหน้าเพื่อนแล้วคำนึงในใจ ‘ไอ้เรนเอ๋ย ถ
