“ กูไม่ได้เป็นอะไร แต่มะนาวปวดท้องกูเลยพามาโรงพยาบาล ”
“ แล้วเพื่อนเขาไม่มีหรือไงทำไมมึงต้องพาไปวะ ”
“ เพื่อนเขายังไม่มาติดเรียนอยู่กูเลยอยู่เป็นเพื่อน คงต้องดูแลเธอไปก่อนจนกว่าเพื่อนเขาจะมานั่นแหละ ”
“ ทำอย่างกับมึงไม่มีเรียนนะครับคุณน่านน้ำ ”
“ แล้วมึงจะให้กูทำไงทิ้งเขาไว้หรอวะ ตอนกูไม่สบายมะนาวก็ดูแลกู วันนี้เขาไม่สบายกูขาดเรียนดูแลเขาแค่นี้คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ”
ก็ตอนที่ผมไม่สบายก็มีเธอคอยดูแลจริงๆ ตอนนี้เธอไม่สบายผมก็คงต้องดูแลเธอบ้าง จะใจดำทิ้งเธอไว้ที่โรงพยาบาลคนเดียวได้ไง
“ อย่าบอกนะว่ามึงคิดอะไรกับมะนาว ”
ภาคินถามหยั่งเชิงน่านน้ำดู เขาอยากจะรู้เหมือนกันว่าเพื่อนเขาคิดอะไรกับมะนาวหรือเปล่า
“ แล้วถ้ากูคิดมันผิดด้วยหรอวะภาคิน ”
นี่คือคำตอบของน่านน้ำที่ตอบภาคินกลับมาผ่านลำโพง ทำให้พระพายได้ยินทุกคำที่น่านน้ำพูด เธอถึงกับกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อแทบหัก
“ ผิดสิวะ มึงมีคู่หมั
