เมื่อความท้าทายที่อีกฝ่ายมอบให้ มันกลับทำลายสติและความยั้งคิดของเธอจนหมด
“กล้า”
ทั้งสองมองสบตากันนิ่งอย่างไม่มีใครยอมใคร ในใจลึกๆ นั่นต่างประหวั่นหวาดกลัวอยู่ไม่น้อย แต่ก็ยังดึงดันที่อยากจะเอาชนะ ต่างใช้ความรักในครั้งนี้เป็นเดิมพัน ทว่าเมื่อมองสบนัยน์ตาของอีกฝ่ายมองลึกเข้าไปดวงตาคู่นั้นก็เห็นวูบไหวหวาดกลัวไม่มั่นใจฉายชัดออกมาทั้งๆ ที่พยายามปกปิด ผิดกับอาการที่เธอพยายามแสดงออก ริมฝีปากเล็กยกยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำให้ปริมรดาถึงกับชะงักนิ่งอึ้งไปทันที
“ฉันกล้าค่ะ แต่ฉันไม่จำเป็นต้องทำแบบที่คุณบอก เพราะตอนนี้ฉันไม่มีอะไรที่ต้องเสียอยู่แล้ว เพราะฉันก็คบกับเขา คงไม่ต้องพิสูจน์อะไรแบบนี้หรอกนะคะ เชิญคุณปริมนั่งเล่นพักผ่อนต่อเถอะค่ะ หรือจะกระโดดไปเล่นน้ำก่อนก็ได้ เฟย์จะเรียกเด็กในเรือมาช่วยดูคุณให้นะคะ” ร่างเล็กส่งยิ้มหวานให้ ก่อนจะเดินกลับไปร่วมกลุ่มกับทุกคนที่อยู่ท้ายเรือ ไม่สนใจหั
