Sesleri duyduğunda kaşlarını çatıp aşağı doğru bakan Afşin, ağacın kalın dalında sırt üstü yatıyordu.
Kızı sıkıştıran Oğuz’u görse de kızın kim olduğunu fark etmemişti.
Yine de bacağını uzandığı daldan aşağı sarkıtırken “Lan, pezevenk, kızı sal,” diye seslendi.
İkili de anında durup uzaklaşarak kendine baktığında adamın alnından akan kanı gördü.
“Sen kimsin lan? Orada ne bok yiyorsun!” cevabını alınca dalı tutup aşağıya atladı.
Üç metreden yüksekte olsa da atlayış onu zerre zorlamamıştı.
Oğuz’a odaklanıp ondan uzaklaşarak kendine doğru çekilen kızı kolundan tutup kenara çekti.
Sakince “Ne dedin sen? Bir daha söyle bakayım!” diyerek kendinden epeyce kısa olan adama dik dik bakmaya başladı.
Oğuz, “Sana ne bilader, manitamla konuşuyorum, ne demeye maydonoz oluyorsun, diyorum!” dedi.
