“แล้ววันนี้คุณไม่มีงานทำต่อแล้วเหรอ ถึงได้ไปขนของมาน่ะ”
“ค่ะ พอดีว่าทางกองเห็นว่าฉันเครียด ก็เลยเลื่อนคิวของฉันไปก่อน ให้ถ่ายคิวของคนอื่น อีกสามวันค่อยเริ่มถ่ายใหม่” มธุรดาอธิบายจบก็ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ
“ดีเหมือนกันนะ คุณจะได้พักผ่อน เดี๋ยวผมจะจัดยาให้ คุณกินจะได้หลับสบาย เพื่อน ๆ ที่ทำงานกับคุณ เห็นใจคุณกันทุกคน ก็ดีเลยนะ”
“ทุกอย่างเป็นเพราะพี่จิ๊กกี้ แล้วก็ความช่วยเหลือจากพี่น้ำหวานค่ะ เลยเบาใจขึ้นมาระดับหนึ่ง”
“มีเพื่อนดีมีชัยไปกว่าครึ่งครับ” ปรมะหยิบเช็กเงินสดส่งให้เธอ นักแสดงสาวรับมาอย่างงุนงง
“เช็กที่ผมจะให้คุณ ผมสั่งจ่ายห้าล้านก่อนนะ ส่วนอีกห้าล้าน ค่อยว่ากัน”
“คุณจะเบี้ยวฉันเหรอคะ”
“น้ำหน้าอย่างผมเนี่ยนะจะเบี้ยวคุณ เหอะ...ผมใช้เงินเยอะไม่ได้หรอก เดี๋ยวคุณพ่อคุณแม่สงสัย” นายแพทย์ตบอกตัวเอง คนอย่างเขาไม่เคยฉ้อโกงใคร
“อ๋อค่ะ” ฟังแล้วเธอจึงเข้าใจเหตุผล การเบิกจายเงินจำนวนเย
