Defne’den
Kaçırılma kurtarılma maceramız sonrası yavaş yavaş eski düzenimize dönmeye başladık ama tek bir sorunumuz var; Mert'i görmek hassas kalbimi acıtıyor. Hemen bir gün sonra Gökhan’a geçmiş olsuna gittim, odasındaydı. Yıkanmış paklanmış ama bana sinirli bakıyor. Madem kızacaktın, kurtarmak için koşmasaydın peşimden; babam gelir, bulurdu beni.
Gökhan bile ısrar kıyamet hastaneden evine çıktı, bu hâlâ hastanede, çarşıda, otoparkta karşıma çıkıyor. Hastam Ahmet'in son tedavi sonrası artık daha iyiydi, ayakta duruyor, adım bile atıyordu. Tedavisi artık daha seyrek olacak. Bu süreçte burada yapamayacağımı anladım; yeni hasta kabul etmiyorum, mevcut hastalarımın tedavisini tamamlayıp Ankara'ya gideceğim.
Oturup bir kere düzgünce konuşmadık bile. Bana söyledikleri, “Seni ilgilendirmez.”
