“ลูกรักอยากอยู่กับน้องแพรค่ะ” แพรสวยรับหลานสาวมาได้ก็หอมแก้มยุ้ยๆ อีกที ก่อนจะยื่นแก้มตัวเองให้หลานหอมบ้าง
ฟอด ฟอด ฟอด
แต่ละฟอดนั้นลูกรักพลิกปากไปมาจนปากที่เปื้อนชีสและซอสสะอาด
“ทิชชูครับพี่แพร” คนที่ยืนมองอยู่ยื่นทิชชูให้ แต่ลูกรักคว้าหมับเอามาเช็ดปากตัวเองเสียอย่างนั้น
“ฮะๆๆๆๆ ต้องให้ป้าแพรเช็ดแก้มสิครับ เพราะลูกรักเอาคราบพวกนี้ไปไว้บนแก้มป้าแพรหมดแล้ว” ปกป้องหัวเราะในความช่างเรียนรู้ของลูกรัก จากนั้นก็โน้มไปหอมแก้มลูกสาวบ้าง “น่ารักจัง ลูกใครครับ”
“ม้อมมี่”
“อื้อหือ เป็นลูกม้อมมี่คนเดียวตลอดเลย ไม่เอาใจแด๊ดดี้เลยนะ ไหนคืนนี้จะนอนกับใครครับ” ปกป้องถามคำถามที่ทุกคนยังไม่หายคาใจ แต่คนแก่ที่สุดในที่นี้รีบพูดแทรกเด็กอายุน้อยที่สุด
“ถ้านอนกับปู่ พรุ่งนี้ปู่พาไปร้านไอติมของปู่ พาไปดูวัวที่มันร้องมอๆๆๆๆ แล้วก็พาไปเดินเล่นที่ห้าง ลูกรักอยากไปไหม” พยัคฆ์โน้มน้าวเต็มที่ คิดว่าไม่พลาดแน่
“
