ฟืดๆๆๆ ปักๆๆๆ
เสียงร้องเรียกและเสียงทุบประตูหายไป แต่มีเสียงอย่างอื่นดังอยู่ที่ประตู
“ย้าๆๆๆๆๆๆ” จากนั้นก็เป็นเสียงลูกรักร้องเพลง...เพลงปวดประสาทที่ก๊อบปี้มาจากเสียงในของเล่นเด็ก
“ม้อมมมมมม-มี่” ลูกรักร้องเรียกแม่
“ย้าๆๆๆๆๆ”
ฟืดๆๆๆๆ ปักๆๆๆ
“ม้อมมี่ ดะดี๊ ยูกกกกย้ากกกกก”
“ฮะๆๆๆ”
ปกป้องเปิดประตูห้องน้ำออกมาก็ต้องผงะ เบิกตาโต เด็กน้อยช่างมีพรสวรรค์เอาของที่ไม่ใช่ของเล่นมาเล่นเหลือเกิน แล้วก็หาเก่ง เจอเก่งเสียด้วย
“ดะดี๊” ลูกรักเรียกเขาอย่างไม่ใส่ใจ
ฟืดๆๆๆ
มือซ้ายกำปากกาเมจิกสีน้ำเงิน มือขวากำปากกาเมจิกสีแดง ขีดฟืดๆๆ ไปบนพื้น นั่นไม่น่าตกใจเท่ากับตอนนี้บนใบหน้าของลูกรักเต็มไปด้วยเมจิกสองสีนี้ รวมถึงชุดนอนสีขาวลายมิกกี้เม้าส์
“ขอแด๊ดดี้ได้ไหม” ปกป้องแบมือขอปากกาเมจิก
“โน่เด้อ” ลูกรักลุกขึ้นวิ่งหนีเข้าห้องนอนไป
ปกป้องกวาดตามองอย่างรวดเร็ว บนประตูห้องน้ำ ผนังสีเทา โซฟาที่เคยมีร่อ
