“โน่เด้อ เดี๋ยวปู่มายับไปหม่ำปานึ่งอิ๋วกับเงาะป๋องที่โต๊ะจีน” สนิมบอกเมนูสุดโปรดของโต๊ะจีนอย่างภูมิใจ
มาลัยกับชานนท์รู้สึกซาบซึ้งใจที่ครอบครัวนี้มีน้ำใจกับพวกตนเหลือเกิน พวกเขาเกรงใจมาก คิดว่าไม่ควรเอาความใจดีนี้มาใช้อย่างสิ้นเปลือง ประจวบเหมาะกับพ่อของชานนท์จะต้องไปงานขึ้นบ้านใหม่ของเพื่อนบ้านจึงจะพาสนิมไปด้วย โดยจะขี่จักรยานมารับตอนสายๆ
แหย็บ แหย็บ แหย็บ
“ยูกยักเคยหม่ำโต๊ะจีนเป่า หย่อยมากๆ” สนิมถาม แต่ลูกรักยังไม่ตอบ
แหย็บ แหย็บ แหย็บ
“ในเงาะป๋องมีฉับปะยดอุดไว้ด้วย” สนิมอวดเมนูสุดท้ายของโต๊ะจีน เงาะสอดไส้สับปะรดคือสวรรค์ของเด็กน้อยเลยทีเดียว
ลูกรักชี้ที่ปากตัวเองให้สนิมดูว่าตนกำลังเคี้ยวข้าว พูดด้วยไม่ได้
แหย็บ แหย็บ แหย็บ เอื๊อก
“โทะจีมเหยอ” ในที่สุดลูกรักก็เอ่ยถามได้หลังจากกลืนอาหารลงคอ
“เยปก้ะ โต๊ะใหญ่ฉุดๆ หย่อยมาก” สนิมโฆษณา
“ยูกยักหยักหม่ำโทะจีม” ลูกรักสนใจมาก
“อีกห
