“มาหาทวด ขอหอมหน่อย” สุเมธเข้ามาใกล้ขึ้น
“แงงงงงงงงง” ลูกรักกรีดเสียงร้องไห้ลั่นบ้าน ก่อนจะซบหน้าที่อกปานดวงใจ กระทืบเท้าสองข้างและกระโดดเอาขากอดร่างของหญิงวัยกลางคนแน่น
“กลัวอะไรคะ” ปานดวงใจกระซิบถามเด็กน้อยที่สะอึกสะอื้นไม่หยุด
“บาก” ลูกรักยอมยกหัวออกจากอกของผู้เป็นย่า เอานิ้วจับปากของตัวเองที จับปากปานดวงใจทีแล้วดันนิ้วเข้าไปจนถึงฟันของปานดวงใจ
“กลัวที่ทวดไม่มีฟันเหรอคะ”
“เยป เยป เยป เยป” ลูกรักกระแทกตัวประกอบคำพูดยืนยันและกลับไปซบอกปานดวงใจอีกครั้ง
“เดี๋ยวผมไปเอาฟันปลอมมาให้นะครับพ่อ” พยัคฆ์รู้ว่าสุเมธทำความสะอาดฟันปลอมและแช่ไว้ในแก้วในห้องน้ำเป็นประจำ เขาจึงรีบวิ่งไปเอามาให้
หลังได้ฟันปลอม ชายชราใช้เวลาแค่เสี้ยววินาที ฟันปลอมก็เข้าไปอยู่ในปาก
“หันมาได้แล้วลูกรัก มาให้ทวดกอดหน่อย”
เสียงที่ชัดเจนนั้นทำให้ลูกรักยอมแอบมองจากอกของปานดวงใจ พอเห็นว่าปากของสุเมธไม่ผลุบเข้าไปจนน่ากล
