[Special Part Wayuphat]
ก๊อก…ก๊อก!
ทันทีที่ได้ยินเสียงเคาะประตูจากด้านนอก ร่างเล็กสะดุ้งเป็นการตอบสนอง ราวกับเธอเพิ่งถูกปลุกให้ตื่นภวังค์ กำปั้นน้อยสองข้างที่อยู่บริเวณหน้าท้องผมเพิ่มแรงทุบมากขึ้นและถี่ขึ้น
แต่ผมเป็นพี่ชายที่นิสัยไม่ดี ไม่อยากปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป ผมยังอยากตักตวงความหอมหวานนี่ไว้อีกสักหน่อย จนกระทั่ง…
ก๊อก!…ก๊อก!…ก๊อก!
มันถี่ขึ้นและเพิ่มความดังอีกระดับ จนผมต้องยอมถอนจูบออกในที่สุด
มิเชลดันผมออกและขยับถอยห่างทันที ดวงตากลมหลุกหลิกจนหาจุดโฟกัสไม่ได้ แต่ถึงหาได้ก็คงไม่ใช่หน้าผม ไหล่เล็กไหวขึ้นลงถี่จากแรงหายใจหอบ ใบหน้าหวานแดงก่ำราวกับคนเป็นไข้
นี่ทำให้ผมรู้สึกผิดขึ้นมานิดหน่อยที่ใจร้อนเกินไป
ผมเอื้อมไปลูบแก้มนวลเบาๆ เพื่อปลอบประโลมชั่วครู่ แล้วจึงยันตัวลุกขึ้นยืน จับดึงชายเสื้อยืดนิดหน่อย ก่อนจะก้าวเดินไปทางหน้าห้องเพื่อเปิดประตูให้มารผจญที่ไม่ต้องเดาให้เสียเวลา เพร
