#3 จำใจไปอยู่กับพี่ของอดีตสามี (END)

961 Words

“วันนี้ขอนอนที่นี่นะ” “หน้า...” มินนี่ชะงัก เพราะลูกๆ อยู่ด้วยแถมยังพร้อมหน้าพร้อมตา “ฉันทำยำขนมจีนให้คุณกินแล้วก็กลับที่พักคุณไปเถอะ ส่วนเรื่องเด็กๆ ค่อยคุยกันใหม่” “อีกไม่กี่วัน ฉันต้องกลับไปดูแลกิจการแล้ว เพราะงั้นเดี๋ยวคุยกันคืนนี้ให้จบไปเลย” “ไม่อยากคุย วันนี้เพลียมาก” มินนี่แกล้งทำเป็นไข้ขึ้น ทว่าสุดท้ายก็คุยกันไปสิบกว่าท่า ร่องสวาทของเธอฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำกามเหนียวข้น วันต่อมา มินนี่ไปทำเรื่องย้ายโรงเรียนลูกๆ อย่างช่วยไม่ได้ และลูกของเธอต่างดีใจที่จะได้ไปอยู่กับลุง ทำให้ไม่นานก็ต้องพากันมาอยู่ที่บ้านนาคิน มินนี่และนาคินกัดกันทุกวันตอนที่ลูกๆ ไปเรียน ทว่าหลังกัดก็สืบพันธุ์กันอย่างดุเดือด มินนี่ช่วงแรกไม่เล่นด้วย หลังๆ ขึ้นขย่มตอเอง “อ๊าา ไอ้บ้านาคินอย่ากัดนม!” “นี่ฉันอายุมากกว่าเธอนะ หรือว่าอยากดูดค*ยฉันอีก หืมม?” นาคินตอก**เน้นๆ ไม่นานก็ฉีดน้ำรักเข้าไปเต็มร่องสวาท บางวันก็ทำกันโต้รุ่ง สามเดือนต่อมา ผลตรวจครรภ์จึงออกเป็นสองขีด มินนี่โกรธจัด เพราะจะกินยาคุม นาคินก็ไม่ให้กิน เธอดิ่งไปหานาคินที่บริษัทรับเหมา โยนที่ตรวจครรภ์ให้นาคินดู “สิบล้านโอนมา แล้วฉันจะเก็บลูกคุณไว้!” มินนี่ไม่ใช่คนใจดำ แต่เธอไม่อยากเสียเปรียบให้พวกผู้ชายสารเลวอีก ท้องครั้งนี้จึงต้องได้อะไรตอบกลับมาบ้าง ใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่งขณะมองที่ตรวจครรภ์ “...ไปตรวจที่โรงพยาบาลพร้อมฉัน แล้วถ้าท้องจริงๆ ฉันจะโอนเงินให้เธอ” “ได้สิคะ เดี๋ยวไปกันตอนนี้เลยนะ” “เอ่อ แต่คุณนาคินมีประชุมด่วนนะคะ” เลขาเอ่ยขึ้น ทว่านาคินที่กำลังสวมสูทเพื่อเข้าประชุมด่วนเรื่องสัมปทานที่ดินที่มีมูลค่าเกือบสามสิบล้านไม่ใส่ใจ คว้ากุญแจรถแล้วเดินนำไป “คุณไปประชุมก่อนเถอะค่ะ คือฉันไม่อยากให้ลูกต้องเกิดมาลำบาก เพราะงั้นฉันรอได้” มินนี่ถูกเลขารั้งไว้ อีกฝ่ายแค่ขยับปากพูดว่าเงินๆ เธอก็ตาโต ไม่ต้องพูดอะไรเพิ่มอีก รีบไปอ้อนให้นาคินเข้าประชุม นาคินก็ไม่คิดขัดเธอ ทำตามอย่างว่าง่ายเสียดื้อๆ “ทำไมวันนี้เขาเชื่อฟังฉันจัง” “สงสัยคุณนาคินดีใจที่คุณท้อง” “เหรอ?” มินนี่ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไร “ไม่ใช่ว่าฉันให้เงินเธอไปแล้ว เธอก็หอบลูกหนีฉันไปนะ” นาคินเอ่ยขณะขับรถหรูคันใหม่ ตอนนี้เขามีเงินมากพอจะเปลี่ยนรถเป็นสิบคันและบ้านก็ใหญ่ราวคฤหาสน์ แถมทุกวันนี้มินนี่ไม่ต้องเขียนนิยาย ก็อยู่ได้อย่างสบาย เพราะก่อนมาที่นี่นาคินเอาบัตรวงเงินไม่จำกัดมาล่อ มินนี่ไม่อยากกลายเป็นคนหน้าเงินแบบนี้หรอก ทว่าความเจ็บปวดในอดีต มันทำให้เธอกลายเป็นคนแบบนี้ แต่เธอก็ไม่อยากเอาเปรียบนาคิน เพราะงั้นจึงตอบแทนด้วยร่างกายและความซื่อสัตย์ “ตั้งครรภ์ได้สิบสามสัปดาห์แล้วครับ” ชายสูงวัยในชุดกาวน์เอ่ย นาคินและมินนี่ต่างมีท่าทีนิ่งเฉย ทว่าหัวใจเต้นกระหน่ำ ยินดีจนแทบน้ำตาจะไหล แต่ต่างฝืนไว้อย่างแนบเนียน “เห็นไหม ไม่ได้โกหก” “อืม” นาคินตอบสั้นๆ “ทำไมโอนมาแค่นี้?” “อีกห้าล้านไว้คลอดแล้วจะให้” นาคินไม่ได้พูดว่าทำเช่นนี้เพราะกันอีกฝ่ายหนี พาเมียไปกินของอร่อยๆ เสร็จแล้วจึงไปรับเด็กๆ ที่โรงเรียน... . . “คุณนาคิน! ฉันจะคลอดแล้ว!” มินนี่ที่นอนกลางวันในห้องทำงานสามีเอ่ยขึ้น ในขณะที่สามีกำลังเคลียร์เอกสาร นาคินรีบทิ้งงานสำคัญทันที ปรี่เข้าไปประคองเมียรัก “ไปหาหมอกัน” “กลัวจังเลย” มินนี่คร่ำครวญออกมา นาคินจึงจูบซับหน้าผากและหอมแก้ม ต่อด้วยปากอวบ “ไม่ต้องกลัว ผมอยู่ตรงนี้” นาคินประคองเมียไปที่โรงพยาบาล ในระหว่างทำคลอดเขาเฝ้าคนรักไม่ห่าง นอกจากระหว่างท้องจะดูแลดีแล้ว ขณะคลอดและหลังคลอดและในทุกๆ วันที่อยู่ด้วยกันจึงทำให้มินนี่ใจอ่อน รักผัวหัวปักหัวปำ “ขอบคุณนะคะพี่นาคิน” นาคินชะงัก “พี่รักเธอนะ” และในที่สุดทั้งคู่ก็แต่งงานกัน หลังแต่งงานไม่นาน มินนี่ก็มีลูกให้นาคินอีกคน ลูกๆ ทั้งห้าคนมีตีกันบ้างตามประสาเด็กส่วนผู้ใหญ่ก็ไม่ลำเอียง ทำตัวเป็นกลาง สอนไปตามถูกผิด เด็กๆ จึงไม่มีใครขาดความอบอุ่น ลูกๆ ของเธอเปลี่ยนสรรพนาม เรียกนาคินว่าพ่อด้วยความเต็มใจกันทุกคน นาคินเองก็รักพวกเขามากๆ “วันนี้ผมอยากกินยำขนมจีนฝีมือคุณ” “ไม่ใช่ว่าแม่มีน้องอีกนะครับ” ต้นแซว ตอนนี้โตเป็นหนุ่มแล้ว ฝึกงานอยู่ในบริษัทของนาคิน “อยากมี แต่แม่เราจะไหวหรือเปล่า” “พอเลยค่ะ แค่ห้าคนนี้คุณเลี้ยงให้ไหวเถอะค่ะ” มินนี่ไร้อคติกับสามีโดยสมบูรณ์ ทำอาหารที่สามีอยากทานเสร็จ ก็ช่วยกันเลี้ยงลูก จากนั้นก็ป้อนอาหารคาวกันบนเตียง ตื่นเช้าก็พากันไปทำงาน มินนี่ไม่ได้ทำงานหรอก แค่ไปช่วยสามีทำอะไรนิดๆ หน่อยๆ และอยู่เป็นเพื่อนผัวจนเลิกงานจากนั้นก็พากันกลับรังรัก ---- จบบริบูรณ์ ---- ขอบคุณครับ 🩷🩷

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more