“นายหัว...ทำแบบนี้ดีแล้วเหรอครับ?”
“...” เอสเปอร์ไม่ตอบ มองไปที่สาวร่างบาง ซึ่งถูกเขาจับมัด แล้วลักพาตัวเข้ามาในกระท่อมกลางป่า ทว่านี่มันไม่ได้อยู่ในแผนตั้งแต่แรก
“กูถอยหลังกลับไม่ได้แล้วว่ะ”
“ฮืออ” แต้มตัวสั่นเทิ้ม เมื่อขาวยื่นหน้าเข้ามาใกล้ แถมรอบตัวยังเต็มไปด้วยชายฉกรรจ์
“พวกมึงกลับไปพักผ่อนได้แล้วไป”
“ไม่สนใจแบ่งกันเชยชมเหรอครับนาย...”
ผลัวะ
“โอ๊ย ผมเจ็บนะพี่แมน”
ขาวจับศีรษะตนเอง ตรงที่แมนโบกมือลงมาเต็มแรงรัก ทำเอามันสมองอันน้อยนิดสะเทือน
“ถ้าผมความจำเสื่อมขึ้นมาจะทำไง”
“มึงอยากความจำเสื่อม หรือตายคาตีนนายหัวละห้ะ...ไปๆ กลับบ้านพร้อมกับกูเลย”
..
.
“จับฉันมาทำไม” แต้มถามหลังจากอีกฝ่ายแก้เชือกที่ปิดปากออก เขาไม่ตอบคำถามหมุนตัวไปหยิบอุปกรณ์ทำแผล มานั่งทำแผลข้างๆ แต้ม
“ตัดเล็บล่าสุดเมื่อไรเนี่ย แม่ง แสบฉิบหาย ซี้ดด” เอสเปอร์คำรามเมื่อสำลีชุบแอลกอฮอล์ซับบนรอยขีดข่วน ที่แต้มเพิ
