“สวัสดีค่ะ”
“ใครเหรอคะ?”
“เธอชื่อหวาย เพื่อนของเจ้ารัน”
“...เอ่อ มีอะไรให้หนูช่วยไหมคะ”
“ไม่มีจ้ะ ไปพักเถอะ พอดีวันนี้ฉันอยากจะทำของโปรดให้เจ้ารันเขาได้ลิ้มรส”
“ค่ะ” หวายเอาของที่ซื้อมาไปเก็บ ในระหว่างนั้นเธอได้ยินทั้งสองคุยกันอย่างสนิทสนมและเซนต์ยังหยิบของที่อยู่ในตู้ด้านบนให้แก้ว แก้วส่งยิ้มให้แทนคำขอบคุณ ภาพเช่นนี้ทำหวายปวดหน่วงแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“ไม่ใช่ว่าเจ้ารันเหมือนคุณหรอกเหรอคะ ชอบพาผู้หญิงมาบ้าน พอเบื่อแล้วก็ไล่”
“หึ มันเหมือนฉันซะที่ไหนล่ะ”
“ถ้าไม่เหมือนก็แล้วไป ฉันไม่อยากให้เขามีนิสัยแบบนั้น” แก้วโต้อดีตคนรัก
“แต่ฉันอยากให้มันเป็นแบบนั้นนะ คุณไม่รู้สิท่า ว่าเจ้ารันโดนผู้หญิงเทอยู่ฝ่ายเดียว...”
“เอ่อ ถ้ามีอะไรให้หนูช่วยเรียกได้เลยนะคะ หนูขอตัวก่อน” หวายไม่อยากพูดขัดทั้งสอง แต่ครั้นจะให้เข้าห้องเลยก็กลัวจะเสียมารยาท
ร่างเล็กหย่อนก้นลงบนเตียง นั่งซึมอยู่อย่างนั้นเนิ่
