“พ่อพี่จะไม่บุกมากระทืบผมใช่ปะ?”
แบงค์ถาม ทว่าใบหน้าหล่อร้ายไม่ได้มีความเกรงกลัวสักนิด เขายื่นขวดน้ำเปล่าให้เธอ
“รีบถ่ายเถอะ ฉันจะได้กลับบ้าน”
น้ำฟ้าตอบ ใบหน้าเธอถูกช่างแต่งแต้มจนสะสวย การที่เธอยอมแอบมาถ่ายแบบในวันหยุดนี้ เพราะสถานที่นัดหมายไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด
เป็นสตูดิโอที่อยู่ในตัวเมืองนครปฐม ซึ่งไกลจากที่พักพอสมควร แต่โชคดีมีสองแถววิ่งผ่าน
ทว่าถ้าชักช้าคงกลับไม่ทันรถสองแถวเที่ยวสุดท้าย รอบบ่ายสามโมงเย็นเป็นแน่
“ถ้าไม่ทันรถ เดี๋ยวผมไปส่งพี่เอง”
แบงค์เอนหลังพิงโซฟา ทางบ้านของแบงค์ทำธุรกิจหลากหลาย ส่วนเสื้อผ้าที่เอามาให้น้ำฟ้าใส่ เป็นชุดทำงานสำหรับสาวออฟฟิศที่พี่สาวของแบงค์เป็นคนออกแบบและจะลงขายในเน็ตก่อน
ซึ่งเข้าทางน้องชายตัวดี แบงค์ขอพี่จัดการเรื่องนางแบบและสถานที่ รวมถึงค่าตัวอีกฝ่าย
“ยังไงบ้านพี่กับผมก็ไปทางเดียวกัน”
“ไหนเมื่อกี้ยังกลัวพ่อฉันบุกมาอยู่เลย?”
น้ำฟ้าโต้ เธ
