“เมียมึงจะไม่ว่าเหรอ”
“หึ กูคุยด้วยก็ไม่คุยกับกู กูตอนนี้ยิ่งกว่าอากาศธาตุอีก” แซมขยี้หัว ก่อนสะบัดแรงๆ
ทำเอาผมที่แต่เดิมก็ไม่ได้เซตมาอยู่แล้วยุ่งเหยิง กลายเป็นคนหล่อในลุคเซอร์ๆ ขณะที่เขาก้มหน้าลงเล็กน้อย โดยที่ปากคาบบุหรี่
มือหยาบกร้านข้างหนึ่งป้องเปลวไฟแช็ก แล้วสูดเอาสารนิโคตินเข้าปอด จากนั้นก็พ่นมันลอยหายไปกับสายลมราตรีที่หนาวจับใจ
จินนี่ที่ถูกแม่สั่งให้เอากับแกล้มมาให้พ่อและเพื่อนของเขาชะงัก รอแซมสูบบุหรี่เสร็จถึงเดินเข้าไป เนื่องจากเธอแพ้กลิ่นบุหรี่
“พ่อหนูขอไปอยู่กับอาแซมนะคะ”
จินนี่ยิ้มหวาน ตอนที่ปาร์ตี้กับน้องๆ ในบ้านเธอครุ่นคิดเรื่องที่แซมเอ่ยกับพ่อ
เริ่มแรกโกรธเพราะการที่พ่อและแซมมองเธอเป็นเด็กดื้อ มันเหมือนกับว่าพวกเขาเห็นเธอเป็นเด็ก ทั้งที่ตอนนี้อายุยี่สิบปีบริบูรณ์แล้ว
แต่พอคิดดูดีๆ การไปอยู่บ้านแซม ซึ่งแซมก็มีเมียมีลูกแล้ว เขาจะมาทำอะไรเธอได้
นี่เท่ากับว่าเธอจะได้รั
