🔥เรื่องที่1 #1 คุณแม่ลูกสามโดนพี่ชายสามีจับปั๊มลูกทั้งวันทั้งคืน
1107 Words
“เธอทำให้น้องฉันต้องตาย ยังมีหน้ามาร่านหาผัวใหม่อีกนะ”
“ตรงนั้นของเธอมันคันนักรึไง?”
“ค่ะ คันมากๆ เลย แล้วก็นะไอ้สารเลวน้องของคุณมันก็สมควรตายไม่ใช่หรือไงค่า?”
มินนี่โต้กลับพี่ชายสามีที่ตอนนี้เหลือแค่ฝุ่นผง
ถามว่าเธอเสียใจไหม ตอนที่ร่วมกตัญญูโทรมาแจ้งเหตุว่าสามีของเธอได้เกิดอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำ เสียชีวิตคาที่เกิดเหตุ เธอร้องห่มร้องไห้
แต่พอนึกถึงสิ่งที่สามีทำกับเธอไว้สารพัด จึงได้แต่ขอให้สามีไปดี อย่ามาหลอกหลอนกัน
ลูกๆ ทั้งสามเธอจะดูแลเอง และตั้งปฏิญาณว่าจะตั้งใจคัดกรอง หาผัวใหม่ให้ดีกว่านี้พันเท่า!
ซึ่งวันนี้หลังเสร็จสิ้นพิธีขาวดำ เธอก็มาเที่ยวบาร์โฮสต์ เปย์หนุ่มหน้าหล่ออายุน้อยสมใจอยาก
นี่มันความฝันสูงสุดของเธอเลยนะ!
แต่ว่าสนุกได้ไม่ทันไร
พี่ชายสามีมาจากทางไหนก็ไม่รู้ ตรงดิ่งมาที่โต๊ะ และกระชากลากแขนเธอออกมานอกคลับ
“ปากดีนักนะ”
มินนี่มองมือหนาที่ง้างขึ้น ท่าทางเหมือนจะหวดหน้าที่สวยธรรมชาติของเธอ เธอซึ่งไม่เกรงกลัวใคร เชิดหน้าขึ้น โดยที่แขนยังคงถูกรั้งไว้
“ตบสิคะ”
“เฮอะ!” นาคินลดมือลง
“ถ้าเธอไม่ใช่เพศแม่ หน้าที่แต่งเติมของเธอรับรองได้แหก จนต้องไปทำใหม่แน่”
“แต่งเติมที่ไหนกันค่ะ ฉันน่ะมันธรรมชาติทั้งกายใจ ใครๆ ก็อยากได้ฉันเป็นเมียทั้งนั้นแหละ”
มินนี่หน้าเบ้ เพราะอีกฝ่ายบีบแขนแรงขึ้น และยังกระชากเธอเข้าหาตัวทำให้หน้าสวยหวานกระทบแผ่นอกกำยำ สูดกลิ่นบุรุษเข้าไปเต็มๆ
“อี๋ ขยะแขยง!”
“ฉันก็ไม่ได้อยากกอดเธอนักหรอกนะ ถ้าไม่ติดว่ามีคนกำลังมองมาทางนี้” นาคินกดเสียงดุ
และพลันเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงทุ้มอ่อนโยน มือประคองเอวคอดกิ่วของคุณแม่ลูกสามที่ยังคงหุ่นฟิตแน่น ดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้าไว้ได้อย่างสมบูรณ์
“ที่รักผัวผิดไปแล้ว ขอโทษนะคะ กลับบ้านของเรากันนะคะคนสวย” นาคินพูดจบคุกเข่าข้างหนึ่ง มือจับฝ่ามือเรียวสวยของน้องสะใภ้
ท่าทางคล้ายขอแต่งงาน ร่างอรชรตะลึงตาค้าง แต่แล้วก็ถลนตาใส่ร่างสูง ก่อนจะหมุนตัวเดินไปที่รถสปอร์ตหรู เพราะตั้งใจจะเคลียร์กับพี่สามีให้มันจบๆ ต่อไปนี้เธอได้เริ่มต้นใหม่สักที!
.
.
“คุณว่ามาเลยจะเอายังไง”
มินนี่นั่งไขว่ห้าง กอดอกอยู่บนโซฟาตัวยาว ภายในคอนโดฯสุดหรูหราแห่งหนึ่ง นาคินที่กำลังออกมาจากห้องครัว โดยถือกระป๋องเบียร์มาด้วย
ไม่ได้ตอบทันทีเพียงแต่เปิดเบียร์แล้วยื่นให้เจ้าของร่างงดงาม ทว่านัยน์ตาคมกริบของนาคินไม่ได้เหลียวแลเต้านมอวบๆ ที่แทบจะล้นออกมา
หรือขาอ่อนที่ร่างเล็กจงใจจะโชว์ เพราะนุ่งกระโปรงสั่นจู๋และยังโชว์สะดือที่สวมจิวรูปผีเสื้อ
เมื่อเห็นว่าคนตัวสูงยังลีลาไม่ตอบคำถาม จึงเมินเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ของโปรดนั่น
ล้วงบุหรี่ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงซับในมาสูบ ในขณะที่เธอถกกระโปรงขึ้น นาคินรีบเบือนหน้าหนี มินนี่เลยหัวเราะชอบใจ แต่พอจะจุดไฟ
บุหรี่ก็ถูกแย่งไป
“เป็นห่วงฉันเหรอ” เธอถามอย่างยียวน
“ฉันห่วงหลานมากกว่า โอนการเลี้ยงดูบุตรมาให้ฉันให้หมด แล้วจะเอาเงินเท่าไรก็ว่ามา”
“สิบล้าน” มินนี่ตอบอย่างไม่อ้อมค้อม แต่ถึงอีกฝ่ายตกลง เธอก็ไม่มีทางยกลูกๆ ให้หรอก
เพราะเธอเลี้ยงของเธอมาตั้งแต่ตัวน้อยๆ และไอ้สามีสารเลวก็ไม่เคยดูดำดูดี จนทำให้เกิดปากเสียงกันบ่อยๆ วันนั้นทะเลาะกันหนักมาก
สามีจึงเบิ้ลเครื่องยนต์รถขับออกจากบ้านไป แต่บอกว่าเป็นความผิดของเธอทั้งหมดก็ไม่ได้หรอก เพราะระหว่างที่ฝ่ายนั่นอยู่
เธอต้องกล้ำกลืนหาเลี้ยงลูกทั้งสามที่โตขึ้นทุกวัน แล้วยังจะต้องมาคอยทำกับข้าวเย็นให้ผัวสารเลวอีก พูดได้เลยว่าไอ้หมอนั่นมันเกาะผู้หญิงอย่างเธอแดก ส่วนพี่ชายสามีเป็นคนสู้ชีวิต
ทุกวันนี้จึงได้ดิบได้ดี ก่อตั้งบริษัทรับเหมาก่อสร้างเป็นของตัวเอง และยังมีธุรกิจเสริมอย่างแกลเลอริสต์อสองแห่งในย่านธุรกิจอีกด้วย
เรียกได้ว่าเป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จ จนกลายเป็นคนมีฐานะระดับหนึ่งขึ้นมา
“เยอะไป ไม่ใช่ว่าฉันให้ไม่ได้นะ แต่เธอมันไม่คู่ควรให้ฉันต้องมาจ่ายมากขนาดนี้”
นาคินวางเบียร์ไว้บนโต๊ะกระจกตรงหน้ามินนี่ ก่อนหย่อนก้นนั่งบนโซฟาอีกตัว สะบัดไล่ความเมื่อยล้าออกจากลำคอ แล้วจึงปลดเนกไท
“งั้น...อยากมีลูกก็ไปทำเอาเองละกัน”
“ถ้าที่ฉันอยากรับผิดชอบหลานด้วยตัวเอง เป็นเพราะอยากมีลูก ฉันคงจับเธอกดตั้งแต่ที่เธอก้าวเข้ามาในห้องนี้แล้ว” นาคินจ้องร่างสวยนิ่งๆ
“หรือเธออยากให้ฉันทำแบบนั้น?”
“เหอะ! ไม่ไหวล่ะ ฉันทนนอนกับคนที่มีสายเลือดเดียวกันกับไอ้เลวนั่นไม่ไหวหรอก เอาแบบนี้ ไว้ฉันหาผัวใหม่ดีๆ ได้สักคน ฉันอาจจะยกลูกๆ ให้คุณดีๆ ก็ได้นะ...ไปล่ะ เสียเวลาชะมัด”
ประโยคหลังมินนี่พึมพำ คล้ายคุยคนเดียว แต่นาคินจับใจความได้ทุกคำ ที่ออกมาจากกลีบปากกระจับอวบอิ่ม ซึ่งทาสีแดงระเรื่อ
ร่างสูงกำยำพลันลุกพรวด ช่วงเวลาสั้นๆ มินนี่ก็หงายอยู่บนเตียงกว้าง โดยมีร่างหนาคร่อมอยู่ข้างบน นาคินไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา
ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตนเอง แล้วรั้งคอเสื้อที่กว้างจนหัวนมแทบแลบออกมา นาคินไม่รู้ว่าไอ้ที่ติดอยู่บนหัวนมคืออะไร เขาแกะมันออกแล้วทาบปากลงไปดูดดึงเม็ดลูกเกดสีชมพูระเรื่อทันที
จ๊วบ~ จ๊วบ~
เสียงที่เล็ดลอดออกจากลำคอแกร่ง พาให้สาวงามใต้ร่างดิ้นพล่าน มือขยุ้มเสื้อเชิ้ตสีขาวจนยับยู่ยี่ พร้อมกับก่นด่าฟังไม่เป็นศัพท์
“ปล่อยฉัน...นะ อะ ไอ้บ้า อื้ออ!”
“จะรีบไปไหนล่ะ ให้ฉันปั๊มลูกก่อนสิ”
“ฮึ! หวานดีนะ”
- Writer
