“หนูอยากอาบน้ำ”
ชะเอมเอ่ย แม้น้ำตกจะอยู่ไม่ใกล้จากจุดที่เธอกับซอมบี้ตนนั้นนั่งอยู่ หลังจากวันนั้นในทางหนีไฟ เธอก็ถูกโจวหรงอุ้มพาดบ่าลงมาชั้นล่าง
โลกที่แต่เดิมเต็มไปด้วยผู้คน กลายสภาพเปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ บนถนนทั้งเส้นมีรถชนกันเกลื่อนกลาด บางคันควันยังลอยคละคลุ้ง
แต่ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็ไร้คนขับ ภาพเช่นนี้ราวกับถอดแบบมาจากในหนังซอมบี้ไม่ผิดเพี้ยน หมดกัน...ชีวิตนี้สิ้นหวังโดยสมบูรณ์แล้ว
โจวหรงพาเธอไปที่รถบิ๊กไบค์ ขับพาเร่ร่อนไปเรื่อย ระหว่างทางเจอซอมบี้เป็นระยะ พวกมันมือปัดป่าย พุ่งทะยานเข้าใส่ แต่ด้วยความเร็วรถ
ชะเอมจึงยังปลอดภัยดี แต่ใช่ว่าเธอจะรู้สึกเช่นนั้น เพราะคนตรงหน้าถึงจะหล่อ แต่เส้นเลือดใต้ผิวขาวเขียวคล้ำ บ่งบอกว่ากำลังติดเชื้อ
“ถอดเสื้อผ้าสิ”
“...” ชะเอมพลันโล่งอก เมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูด เพราะทำให้รับรู้ว่าโจวหรงยังมีสติสัมปชัญญะ
“เดี๋ยวคอยไปถอดตรงน้ำตก”
“โฮก---” โจวหร
