❤️‍🔥เรื่องที่24 #1 ตกเป็นนางบำเรออริของสามี

1675 Words

“ด่าน้องกูอย่างกับหมูกับหมา มึงใช่ไหม” “...” กิ่งแก้วอย่างจะตอบว่าไม่ใช่ ทว่าชายตัวสูงชะลูด หน้าตาหล่อเหลาแฝงความดุร้าย ถ้าเปรียบเทียบเป็นหมาป่า เขาคงเป็นจ่าฝูง ความน่าเกรงขามที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างหนา มันทำให้กิ่งแก้วคิดได้ขึ้นมาทันทีว่า สามีเธอที่มีดีแค่ปาก ด่ากราดผู้หญิงที่ไม่เล่นด้วยเสียๆ หายๆ ไม่มีทางสู้เขาได้แน่ เธอกระชับลูกแน่น ก่อนเอ่ยเสียงสั่น “ฉันเองจ้ะ” “ฮึ” ปากหนากระตุกอย่างไม่พอใจ แต่ครั้นจะให้ต่อยตีผู้หญิงก็ไม่ใช่เรื่อง แล้วเขาจะทำยังไงดีล่ะ จัดการคนที่ทำให้น้องร้องห่มร้องไห้ ดวงตาสวยๆ ที่เขาเฝ้าทะนุถนอมตั้งแต่เด็กเนื่องจากไม่มีพ่อแม่มาใส่ใจ บวมเป่ง ร่างก็สั่นเทิ้ม เพราะโดนบั่นทอนจิตใจที่แสนบริสุทธิ์ น้องเธอไม่ได้เป็นอย่างที่ผู้หญิงคนนี้พูด ถึงแม่จะหากินด้วยร่างกาย พ่อติดยา ติดพนันแต่คินน์ก็กล้าพูดว่าตนเลี้ยงดูน้องมาอย่างดี “ไปกับกู” “ปะ ไปไหนจ๊ะ” กิ่งแก้วกระชับกอดลูก เธอมองสามีที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ทว่าแม้เธอที่อุ้มลูกไม่ปล่อย จะโดนดึงขึ้นไปในรถแคมรี่ สามีก็ไม่เข้ามาช่วย ราวกับเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้นนี้ มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขา “ไอ้xตัวไหน กล้าด่าน้องกูอีกมึงไม่ตายดีแน่” คินน์เอ่ยเสียงเหี้ยม ผู้คนในร้านเหล้าต่างพากันเงียบกริบ แม้แต่สามีกิ่งแก้วยังนั่งนิ่ง เพราะรู้ตัวดีว่าสู้ฝ่ายนั้นไม่ได้แน่นอน ชายคนนั้นอันตรายเกินไปแค่สายตาก็ฆ่าคนได้แล้ว “มึง นั่นเมียนั่นลูกมึง...” “ช่างแม่งดิ สะเหล่อรับเอง ช่วยไม่ได้!” . . “จะ...จะพาฉันไปไหนจ๊ะ” กิ่งแก้วไม่คิดเลยว่าชีวิตที่ต้องอยู่แต่ในบ้านเลี้ยงลูก นานทีสามีถึงพามาสังสรรค์ แล้วจะมาจบแบบนี้ และความเงียบภายในรถ ทำให้เธออึดอัดจนหายใจอย่างยากลำบาก เธอกับสามีและเพื่อนๆ ของสามีนั่งดื่มพูดคุยกันเรื่อยเปื่อย กระทั่งเด็กเสิร์ฟสาวสวยเข้ามาเสิร์ฟอาหาร หนึ่งในเพื่อนของสามีตีก้นหญิงคนนั้น แต่เด็กเสิร์ฟไม่เอาความจากไปโดยดี แต่แล้วเธอก็มาเสิร์ฟอาหารอีกรอบนี้เพื่อนสามีไม่ได้จับเนื้อต้องตัวผู้หญิงคนนั้น แต่ขอซื้อบริการทางเพศเสียดื้อๆ ซึ่งหญิงคนนั้นปฏิเสธอย่างนอบน้อม แต่เพื่อนของสามีไม่ยอม จะเอาเธอให้ได้ จึงมีปากเสียงกัน แล้วผู้ชายทั้งโต๊ะก็รุมด่าหญิงคนนั้น ว่ามาอ่อย แต่พอจะซื้อบริการก็ดันมาเล่นตัว และสารพัดคำบั่นทอนจิตใจ กิ่งแก้วที่เป็นหญิงเหมือนกันพยายามจะช่วยแล้ว แต่ไม่เป็นผล แถมยังโดนสามีไล่กลับบ้าน โชคดีที่ผู้จัดการร้านเข้ามาเสียก่อน กิ่งแก้วไม่รู้ว่าผู้จัดการคุยอะไรกับเด็กคนนั้น เห็นเพียงหลังเล็กๆ เดินลัดรั้วร้านไปที่ป้ายรถเมล์ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงพี่ชายเธอก็มาถึงที่นี่ มาจบด้วยการที่เธอกับลูกตัวน้อยในโอบอกโดนลากขึ้นรถ คนขับยังทำหน้าดุตลอดทาง “มะ ไม่ได้จะพาฉันไปฆ่าใช่ไหมจ๊ะ” “ไปกราบเท้าน้องกู” “ฉัน มะ ไม่ยอมกราบคนที่อายุน้อยกว่าฉันแน่” กิ่งแก้วพยายามทำเสียงดุเท่าที่จะทำได้ เพราะถ้าเขาพาไปกราบเด็กคนนั้น เด็กคนนั้นต้องพูดแน่ว่าพาผู้กระทำผิดมาผิดคน แต่เสียงขู่ที่ส่งไป เหมือนลูกหมากำลังหัดขู่เจ้าของ นอกจากไม่น่ากลัวแล้วยังน่าขบขัน “ฉันจะกดหัวเธอให้อยู่ใต้เท้าน้องฉันเอง!” . . “พอเป็นเรื่องของน้องมึงก็เป็นบ้าทุกทีนะมึงน่ะ” เพื่อนของคินน์ตรงเข้ามาทันทีที่คินน์ดึงแขนเรียวของผู้หญิงที่ไม่คุ้นหน้าลงจากรถ “มึงไม่มาเป็นกู มึงไม่เข้าใจหรอก” “แล้วนี่มึงไปพาลูกเมียใครมาวะ” “ไม่รู้ดิ กูพูดซะขนาดนั้นก็ไม่เห็นจะมีหมาตัวไหนออกมารับผิดเลย” คินน์เอ่ยอย่างรู้ทัน กิ่งแก้วที่โดนดึงลงจากรถเพราะชักช้า รีบก้าวลงมา “ฉันนี่แหละที่พูดไม่ดีกับน้องคุณ” คนรอบตัวกิ่งแก้วต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเธอหลงสามีจนโงหัวไม่ขึ้น ก็เขาเป็นรักแรกของเธอนี่ แถมมีไอลาด้วยกันแล้ว และสามียังเป็นคนทำงานหาเลี้ยงเธอกับลูก แม้จะอดยากบางครั้ง แต่เขาก็เป็นเสาหลัก เพราะงั้นแค่รับผิดแทน ทำไมผู้หญิงคนนี้จะทำเพื่อสามีไม่ได้ แม้ในยามลำบากจะเห็นแล้วว่า เขาขี้ขลาดตาขาวแค่ไหน แต่ก็นะชายคนนี้น่ากลัวเกินไป เพราะงั้นเธอจะไม่ไปโทษสามี “ฉันขอคุยกับน้องคุณสองคนนะจ๊ะ ธะ เธออยู่ไหน” กิ่งแก้วสูดหายใจเข้าลึกๆ พร้อมลูบหลังลูก ซึ่งหลับไม่รู้เรื่องรู้ราว ว่าแม่ตัวเล็กๆ จะโดนอะไรบ้าง “คินน์น้องมึงอยู่บ้านไอ้สอง และเธอฝากกูมาบอกมึงว่าหายบ้าแล้วค่อยคุยกัน” “ถ้าไม่คุยวันนี้กูก็เป็นบ้าอยู่แบบนี้แหละ” คินน์เท้าเอว ก่อนล้วงเอาซองบุหรี่ขึ้นมาจะสูบ แต่พลันนึกได้ว่ามีเด็กเล็กอยู่คนหนึ่ง ปากหยักมีเสน่ห์คาบบุหรี่ไว้เฉยๆ แล้วหันมองผู้หญิงที่ตัวเตี้ยกว่า ทว่ากลับอวบอั๋น ไม่ได้แบนราบ มีนมมีก้น พูดได้เลยว่านี่มันแม่พันธุ์ “ผัวมึงใช่ไหมที่ด่าน้องกู” “ฉะ ฉันด่าเองจ้ะ” “เหรอ...แล้วผู้หญิงที่มีลูกแล้วจะชวนน้องกูไปนอนด้วยทำไมวะ” เขาพูดเท่าที่รู้มาจากน้อง ซึ่งไม่เยอะหรอก เพราะว่าได้ฟังเพียงนิดเดียว คนที่รักน้องสาวสุดหัวใจ ก็คลั่งจนขับรถออกไป หวังไปกระทืบไอ้เหี้ยที่ปากดีใส่น้อง แต่ก็แอบงงตัวเองเหมือนกันว่าพาผู้หญิงที่มีลูกแล้วคนนี้มาทำไม เด็กเล็กน่ะ น่าสงสาร แต่เธอคนนี้เขาไม่สงสารหรอกนะ แต่นั่นแหละ เขาพามาด้วยทำไมวะ? “เด็กที่เธออุ้มอยู่กี่เดือนแล้ว?” “หกเดือนแล้วจ้ะ” “ไอ้หมอคลอดลูกมาหกเดือนมีเพศสัมพันธ์ได้ยังวะ” คินน์ถามหน้านิ่ง แต่คนฟังหน้าเหวอ เอเองก็คิดไม่ถึงว่าเพื่อนจะถามเช่นนี้ กิ่งแก้วก็ไม่รู้ว่าเพศสัมพันธ์นี่หมายความว่ายังไง? “อย่าบอกนะว่ามึงจะ” “มึงเข้ากับเด็กได้ดีนี่...เอาเด็กที่เธออุ้มไปดูให้แป๊บหนึ่งดิ” คินน์เอ่ยออกมาอีกและพอจ้องร่างอรชรดีๆ ผู้หญิงตรงหน้าสวยไม่ใช่เล่นๆ กิ่งแก้วพื้นเพเป็นเด็กดอย หน้าละมุนสวย ผิวพรรณเปล่งปลั่ง แต่น่าเศร้าที่เธอมีแค่ความสวยดั่งเจ้าหญิง ความนึกคิดไม่ค่อยทันใคร ถึงได้มาเจอเรื่องแบบนี้แล้วพอมาเจอก็ไม่รู้จะหาทางแก้อย่างไร เธอโดนลากเข้าไปในห้องนอนที่คาดว่าน่าจะเป็นห้องของคนที่ชื่อคินน์ บ้านจัดสรรหลังนี้ไม่ได้โอ่อ่า แต่กว้างกว่าบ้านที่กิ่งแก้วอยู่กับสามีและเฟอร์นิเจอร์ยังใหม่และหรูหรากว่า จนรู้สึกเหมือนหลุดมาอีกโลก “ไอ้คินน์พอเถอะ” เอเคาะประตูสองสามครั้ง เขาเองก็ทนเห็นหญิงตัวเล็กๆ โดนทารุณไม่ได้ แต่ครั้นจะให้แจ้งตำรวจก็ไม่ได้อีก จึงได้แต่อุ้มเด็กไว้แล้วพูดปากเปียกปากแฉะให้เพื่อนหยุดการกระทำอันหยาบกระด้าง “นี่มันข่มขืนเลยนะมึง” “เงียบปากเถอะ เดี๋ยวกูเสร็จแล้วจะให้มึงมาต่อ” คินน์จ้องคนใต้ร่างตาไม่กะพริบ เขารู้ว่าตนไม่ใช่คนดี แต่เป็นคนที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อน้อง คินน์มัดข้อมือเล็กทั้งสองผูกกับเสาเตียง กิ่งแก้วลุกนั่งเมื่ออีกคนถอยหลังไปถอดเข็มขัด “จะตบจะตีฉันก็ได้แต่อย่าทำแบบนี้เลยนะจ๊ะ ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉะ ฉันมีผัวแล้ว” “แล้วทำไมผัวเธอไม่ออกมารับหน้าล่ะ” “...” กิ่งแก้วตอบไม่ได้เช่นกัน โทรศัพท์เธอก็ไม่ได้ปิดเสียง ทว่ามันกลับเงียบกริบ “บอกกูมาสิว่าใครด่าน้องกู แล้วกูจะปล่อยมึงไป” คินน์คลานเข้าไปแนบชิดร่างที่สั่นเทิ้ม “ถ้าไม่บอก ต่อไปนี้ก็เตรียมตัวเตรียมใจเป็นนางบำเรอของกูได้เลย” คินน์พูดเสียงแหบ เขาปลดเข็มขัด รูดซิป แล้วปล่อยมังกรออกมา “ว่าไง?” “...” “กูไม่ได้เริ่มก่อนนะ แต่ไอ้คนที่เริ่มก่อนคือไอ้เหี้ยที่ไหนก็ไม่รู้” คินน์เกลี่ยผมสีควันบุหรี่ไว้ข้างใบหู แล้วแลบลิ้นเลียลำคอระหง “มีผัวแล้วกูก็ไม่เกี่ยงหรอกนะ...แต่ผัวเธอจะรับได้หรือเปล่าที่ตรงนั้นมีน้ำของคนอื่นอยู่” “...” นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนสั่นระริกแต่เมื่อเธอปริปากจะพูดอะไรบางอย่าง ลิ้นเปียกชื้นก็สอดเข้ามาพัวพัน แนบเข้ามาจนมุมปากขยายตึง ปลายลิ้นตวัดไปทั่วเพดานปากและใต้ลิ้น . . “ทำไมด้านในเงียบจังวะ” เอแนบหูกับบานประตู ในวงแขนก็ประคองร่างเล็กที่เอาแต่หลับ เอี๊ยด...เอี๊ยดด เสียงเตียงโยกและเสียงคล้ายคนปรบมือจู่ๆ ก็ดังสนั่นออกมายังด้านนอก ทำเอาหน้าเขาแดงก่ำ เนื่องจากภาพลามกดันฉายขึ้นในหัว “เหี้ยเอ๊ย แม่งทำจริงดิ๊” “ไอ้หนู สงสัยจะได้พ่อใหม่แล้ว” “เผลอๆ ได้น้องด้วย” เอบ่นพึมพำคนเดียว

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more